6 nauðsynlegar afneitanir Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar 29. október 2024 11:17 Þrátt fyrir augljósa kosti orkuskipta í samgöngum á Íslandi er ennþá nokkuð hávær hópur sem telur rafbíla vera óskynsamlega hugmynd. Það sem meira er þá er þessi hópur svo sannfærður um að orkuskiptin séu svo óskynsamleg að hann leggur sig fram við að sannfæra aðra um að rafbílar séu galin hugmynd. Rafbílar henta kannski ekki alveg öllum akkúrat núna en að tala almennt gegn rafbílavæðingu er áhugaverð afstaða. Allar skoðanir eiga ákveðinn rétt á sér og hver og einn tekur auðvitað sínar persónulegu ákvarðanir. Fyrir þá sem tala almennt gegn rafbílavæðingu þá er mikilvægt að tileinka sér allar neðangreindar afneitanir til að halda lágmarks trúveruleika. Það er nefnilega ekki nóg að afneita loftslagsvísindum því að fleira þarf til svo andstaðan haldi vatni. Afneitun eðlisfræðilögmála Að telja rafbílavæðingu óskynsamlega er ákveðin afneitun á orkulögmálum eðlisfræðinnar sem kennd er í öllum grunnskólum. Með rafbílum fæst einfaldlega þrisvar til fjórum sinnum betri orkunýtni en með jarðefnaeldsneyti. Það er því staðreynd að olíudrifnar samgöngur þýða einfaldlega gríðarlega og óþarfa orkusóun. Þeir sem tala gegn rafbílavæðingu eru í raun að tala fyrir margfalt meiri orkunotkun í samgöngum en þörf er á. Afneitun heilbrigðisvísinda Það er ekki bara CO2 sem kemur út um púströr bíla. Læknavísindi hafa með fjölmörgum rannsóknum sýnt fram á að fjöldi fólks á heimsvísu verður fyrir óbætanlegum heilsubresti vegna annarra mengunarefna frá bílum. Rafbílar eru ekki með púströr og því alveg lausir við slíka mengun. Að tala gegn innleiðingu þeirra er ákveðin afneitun á skýrum niðurstöðum heilbrigðisvísinda. Afneitun á endanleika olíulinda Meira segja helstu sérfæðingar í olíugeiranum viðurkenna að jafnt og þétt gengur á olíuauðlindir heimsins. Olía er bara brennd einu sinni og þó að enn sé til talsvert af henni þá minnkar magnið stöðugt. Þessi staðreynd takmarkar auðvitað möguleika komandi kynslóða að nýta hana. Það er ábyrgðarhluti, því þó svo að við myndum bera gæfu til að hætta brenna olíu þá verður hún áfram mikilvæg í efnaiðnaði um ókomna framtíð. Þeir sem telja það óskynsamlegt að skipta yfir í farartæki sem geta notað endurnýjanlega orku eru því ákveðinni afneitun um endanleika olíuauðlindarinnar. Afneitun á misskiptingu olíuauðlinda Það er staðreynd að aðeins örfáar þjóðir búa yfir olíulindum og það er líka staðreynd að öll ríki eiga einhverja möguleika að virkja endurnýjanlega orkugjafa. Þetta þýðir að rafvæðing samgangna opnar möguleikann á að lönd geti í auknum mæli keyrt á sinni eigin orku í stað þess að treysta á einokunarstöðu örfárra landa. Þetta þýðir einfaldlega friðsamari og dreifðari orkunýtingu og mun sveifluminni orkukostnað í samgöngum á heimsvísu. Þeim sem finnst rafvæðing samgangna vitlaus hugmynd eru því í ákveðinni afneitun um að fjölbreyttari og jafndreifðari raforkuframleiðsla sé betri kostur en olíueinokun örfárra ríkja. Afneitun loftslagsvísinda Það er staðreynd að rafbílar eru loftslagsvænni en brunahreyfilsbílar þó svo að einhverjir telji sig geta grafið upp annað í afkimum internetsins. Loftslagsvísindi eru líka mjög flókin og kannski þægilegast að afneita þeim bara til að geta haldið áfram að brenna olíu. Það er samt ekki nóg fyrir þá sem telja orkuskipti óskynsamleg að vera með efasemdir um loftslagsmál, nei, þeir þurfa að vera 100% vissir að loftslagsbreytingar af mannvöldum sé bull. Vegna þess að ef það eru bara örlitlar líkur á að óheft losun gróðurhúsalofttegunda valdi hörmungum þá er það skynsamleg áhættustýring að vinna gegn henni. Afneitun á Excel Hin raunverulega þjónustueining í samgöngum er vegalengd eða kílómetrar. Kostnaður við þessa þjónustueiningu er innkaup, rekstur, viðhald og afskráning bifreiðar á líftíma hennar þ.e. kr/km. Fólksbílar eru allskonar, litlir og stórir, en þegar nákvæmlega sambærilegir rafbílar og bensín/dísilbílar eru bornir saman, þá er nánast ómögulegt að fá niðurstöðu í Excel sem gefur bensín/dísilbílum ódýrari kílómetra. Með öðrum orðum þá verða rafvæddir kílómetrar einfaldlega ódýrari fyrir notendur og ríkið. Að tala gegn rafbílum, þá er einfaldlega verið að tala fyrir dýrari samgöngum sem þar að auki nota erlenda mengandi orku. Höfundur er sviðsstjóri Orkuskipta og loftslagsmála hjá Orkustofnun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurður Ingi Friðleifsson Orkumál Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lífið sem var – á Gaza Israa Saed,Katrín Harðardóttir skrifar Sjá meira
Þrátt fyrir augljósa kosti orkuskipta í samgöngum á Íslandi er ennþá nokkuð hávær hópur sem telur rafbíla vera óskynsamlega hugmynd. Það sem meira er þá er þessi hópur svo sannfærður um að orkuskiptin séu svo óskynsamleg að hann leggur sig fram við að sannfæra aðra um að rafbílar séu galin hugmynd. Rafbílar henta kannski ekki alveg öllum akkúrat núna en að tala almennt gegn rafbílavæðingu er áhugaverð afstaða. Allar skoðanir eiga ákveðinn rétt á sér og hver og einn tekur auðvitað sínar persónulegu ákvarðanir. Fyrir þá sem tala almennt gegn rafbílavæðingu þá er mikilvægt að tileinka sér allar neðangreindar afneitanir til að halda lágmarks trúveruleika. Það er nefnilega ekki nóg að afneita loftslagsvísindum því að fleira þarf til svo andstaðan haldi vatni. Afneitun eðlisfræðilögmála Að telja rafbílavæðingu óskynsamlega er ákveðin afneitun á orkulögmálum eðlisfræðinnar sem kennd er í öllum grunnskólum. Með rafbílum fæst einfaldlega þrisvar til fjórum sinnum betri orkunýtni en með jarðefnaeldsneyti. Það er því staðreynd að olíudrifnar samgöngur þýða einfaldlega gríðarlega og óþarfa orkusóun. Þeir sem tala gegn rafbílavæðingu eru í raun að tala fyrir margfalt meiri orkunotkun í samgöngum en þörf er á. Afneitun heilbrigðisvísinda Það er ekki bara CO2 sem kemur út um púströr bíla. Læknavísindi hafa með fjölmörgum rannsóknum sýnt fram á að fjöldi fólks á heimsvísu verður fyrir óbætanlegum heilsubresti vegna annarra mengunarefna frá bílum. Rafbílar eru ekki með púströr og því alveg lausir við slíka mengun. Að tala gegn innleiðingu þeirra er ákveðin afneitun á skýrum niðurstöðum heilbrigðisvísinda. Afneitun á endanleika olíulinda Meira segja helstu sérfæðingar í olíugeiranum viðurkenna að jafnt og þétt gengur á olíuauðlindir heimsins. Olía er bara brennd einu sinni og þó að enn sé til talsvert af henni þá minnkar magnið stöðugt. Þessi staðreynd takmarkar auðvitað möguleika komandi kynslóða að nýta hana. Það er ábyrgðarhluti, því þó svo að við myndum bera gæfu til að hætta brenna olíu þá verður hún áfram mikilvæg í efnaiðnaði um ókomna framtíð. Þeir sem telja það óskynsamlegt að skipta yfir í farartæki sem geta notað endurnýjanlega orku eru því ákveðinni afneitun um endanleika olíuauðlindarinnar. Afneitun á misskiptingu olíuauðlinda Það er staðreynd að aðeins örfáar þjóðir búa yfir olíulindum og það er líka staðreynd að öll ríki eiga einhverja möguleika að virkja endurnýjanlega orkugjafa. Þetta þýðir að rafvæðing samgangna opnar möguleikann á að lönd geti í auknum mæli keyrt á sinni eigin orku í stað þess að treysta á einokunarstöðu örfárra landa. Þetta þýðir einfaldlega friðsamari og dreifðari orkunýtingu og mun sveifluminni orkukostnað í samgöngum á heimsvísu. Þeim sem finnst rafvæðing samgangna vitlaus hugmynd eru því í ákveðinni afneitun um að fjölbreyttari og jafndreifðari raforkuframleiðsla sé betri kostur en olíueinokun örfárra ríkja. Afneitun loftslagsvísinda Það er staðreynd að rafbílar eru loftslagsvænni en brunahreyfilsbílar þó svo að einhverjir telji sig geta grafið upp annað í afkimum internetsins. Loftslagsvísindi eru líka mjög flókin og kannski þægilegast að afneita þeim bara til að geta haldið áfram að brenna olíu. Það er samt ekki nóg fyrir þá sem telja orkuskipti óskynsamleg að vera með efasemdir um loftslagsmál, nei, þeir þurfa að vera 100% vissir að loftslagsbreytingar af mannvöldum sé bull. Vegna þess að ef það eru bara örlitlar líkur á að óheft losun gróðurhúsalofttegunda valdi hörmungum þá er það skynsamleg áhættustýring að vinna gegn henni. Afneitun á Excel Hin raunverulega þjónustueining í samgöngum er vegalengd eða kílómetrar. Kostnaður við þessa þjónustueiningu er innkaup, rekstur, viðhald og afskráning bifreiðar á líftíma hennar þ.e. kr/km. Fólksbílar eru allskonar, litlir og stórir, en þegar nákvæmlega sambærilegir rafbílar og bensín/dísilbílar eru bornir saman, þá er nánast ómögulegt að fá niðurstöðu í Excel sem gefur bensín/dísilbílum ódýrari kílómetra. Með öðrum orðum þá verða rafvæddir kílómetrar einfaldlega ódýrari fyrir notendur og ríkið. Að tala gegn rafbílum, þá er einfaldlega verið að tala fyrir dýrari samgöngum sem þar að auki nota erlenda mengandi orku. Höfundur er sviðsstjóri Orkuskipta og loftslagsmála hjá Orkustofnun.
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar