Á undan áætlun í ríkisfjármálum Bjarni Benediktsson skrifar 20. júlí 2024 09:00 Í nýbirtum ríkisreikningi fyrir árið 2023 kemur fram að heildarafkoma ríkissjóðs hafi verið um 100 milljörðum króna betri en gert hafði verið ráð fyrir í fjárlögum, það er að segja 20 milljarða halli í stað 120. Þar segir einnig að frumjöfnuður, með öðrum orðum afkoma ríkissjóðs án tillits til vaxtagjalda og -tekna, var jákvæður um 78 milljarða. Fjárlögin höfðu hins vegar gert ráð fyrir 50 milljarða króna halla. Þetta eru ekki aðeins góðar fréttir í samanburði við fyrri væntingar heima fyrir, heldur ekki síður í alþjóðlegum samanburði. Þannig áætlar Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) að aðeins 13 af 38 þróuðum ríkjum hafi haft jákvæðan frumjöfnuð á síðasta ári. Ríkisfjármálin eru í öllum samanburði á réttri leið og um það verður tæpast deilt. Þessi 100 milljarða betri afkoma en fjárlög og aðrar áætlanir gerðu ráð fyrir er ekkert nýtt. Raunin er sú að árið 2023 er þriðja árið í röð sem við sjáum sambærilega þróun. Árið 2021 var niðurstaðan 101 milljarði króna betri en reiknað var með í fjárlögum og árið 2022 var hún 98 milljörðum betri. Ef lítið er til þróunar á afkomunni hefur tekist að bæta afkomu ríkissjóðs eftir heimsfaraldur um meira en 200 milljarða króna á aðeins tveimur árum. Það er upphæð sem samsvarar kostnaði ríkisins við rekstur sjúkrahúsa landsins í eitt og hálft ár og háskólastigsins í fjögur ár, hvorki meira né minna. Eðli málsins samkvæmt má fyrst og fremst þakka kraftinum í íslensku samfélagi og atvinnulífi þennan árangur. Áætlun ríkisstjórnarinnar um að styðja við hagkerfið í faraldrinum og tryggja viðspyrnu í kjölfarið gekk upp eins og lagt var upp með. Segja má að tölurnar sýni að við höfum farið langt fram úr væntingum. Verkefnið núna er að vinna bug á verðbólgunni og þar hefur ríkisstjórnin skilað sínu, fyrst og fremst með því að bæta afkomuna á síðasta ári meira en sem skýra má með hagvexti, eins og bent er á í nýrri skýrslu AGS. Ríkisfjármálin hafa þannig stutt við aðhald peningastefnu Seðlabankans allt frá árinu 2022, ólíkt því sem iðulega er haldið fram í opinberri umræðu. Sterkar stoðir Ef hagsagan hefur kennt okkur eitthvað er það að við þurfum að vera vel búin undir það þegar það harðnar á dalnum, ekki hvað síst í ríkisfjármálunum. Sterk staða ríkissjóðs þegar heimsfaraldurinn skall á 2020 var grundvöllur þess að okkur tókst að milda það högg og styðja við kröftuga viðspyrnu. Getuna til að takast á við slík áföll þarf að byggja upp á ný og þar erum við líka á réttri leið. Skuldir ríkissjóðs í hlutfalli við stærð hagkerfisins eru nú þegar orðnar minni en eftir að ríkið fékk 384 ma.kr. stöðugleikaframlög árið 2016. Skuldahlutfallið var 31,5% um síðustu áramót sem er hvort tveggja heilbrigt og lágt í alþjóðlegum samanburði. Til samanburðar má rifja upp að áætlanir frá 2020, sem nú verða að teljast hafa verið nokkuð svartsýnar, gerðu ráð fyrir að árið 2023 væri hlutfallið um 60% - eða tvöfalt hærra en er raunin. Á tíma fjármálaáætlunar til næstu ára mun skuldahlutfallið svo lækka enn frekar. Jákvæðar horfur Engum dylst að hörmungarnar við Grindavík eru gríðarlega kostnaðarsamar fyrir ríkissjóð. Þegar við bætist að nú dregur tímabundið úr vexti efnahagslífisins má vænta þess að afkoma ríkissjóðs versni tímabundið í ár, eðli málsins samkvæmt. Þrátt fyrir það eru horfurnar jákvæðar. Í fyrrnefndri skýrslu AGS er gert ráð fyrir að opinberar skuldir haldi áfram að lækka næstu ár, en eins og við þekkjum hafa lág skuldahlutföll ríkissjóðs undanfarin ár verið algjört grundvallaratriði í okkar velgengi. Þá gerir nýsamþykkt fjármálaáætlun til 2029 ráð fyrir að afgangur verði á ríkissjóði árið 2028. Þar sem reynsla síðustu ára er að spár hafa verið allt of varfærnar er ég bjartsýnn á að það takist fyrr. Horfurnar í hagkerfinu eru góðar til lengri tíma. Svo aftur sé vitnað í skýrslu AGS stefnir í að íslenska hagkerfið vaxi áfram hraðar en önnur þróuð hagkerfi, sem er bein afleiðing þess að okkur hefur tekist að fjölga stoðum hagkerfisins. Það gerist ekki af sjálfu sér, heldur hafa skattalækkanir, mikill stuðningur við rannsóknir og þróun, fjárfestingahvatar og umhverfi sem laðar erlenda sérfræðinga til landsins skipt miklu máli. Fyrirtækin eru fjölbreyttari, störfin fleiri og tækifærin stærri. Með langtímahugsun og varfærni í opinberum fjármálum höfum við haft trausta vörn fyrir áföllum, getu til að bregðast við. Með því síðan að leggja áherslu á kraftmikið atvinnulíf, góð skilyrði fyrir vöxt og nýsköpun, höfum við skapað grundvöll fyrir verðmætasköpun í fremstu röð. Við erum á réttri leið, á undan áætlun, en verkefnið er ávallt að gera enn betur. Til þess eru tækifærin næg. Höfundur er forsætisráðherra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bjarni Benediktsson Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar Efnahagsmál Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Í nýbirtum ríkisreikningi fyrir árið 2023 kemur fram að heildarafkoma ríkissjóðs hafi verið um 100 milljörðum króna betri en gert hafði verið ráð fyrir í fjárlögum, það er að segja 20 milljarða halli í stað 120. Þar segir einnig að frumjöfnuður, með öðrum orðum afkoma ríkissjóðs án tillits til vaxtagjalda og -tekna, var jákvæður um 78 milljarða. Fjárlögin höfðu hins vegar gert ráð fyrir 50 milljarða króna halla. Þetta eru ekki aðeins góðar fréttir í samanburði við fyrri væntingar heima fyrir, heldur ekki síður í alþjóðlegum samanburði. Þannig áætlar Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) að aðeins 13 af 38 þróuðum ríkjum hafi haft jákvæðan frumjöfnuð á síðasta ári. Ríkisfjármálin eru í öllum samanburði á réttri leið og um það verður tæpast deilt. Þessi 100 milljarða betri afkoma en fjárlög og aðrar áætlanir gerðu ráð fyrir er ekkert nýtt. Raunin er sú að árið 2023 er þriðja árið í röð sem við sjáum sambærilega þróun. Árið 2021 var niðurstaðan 101 milljarði króna betri en reiknað var með í fjárlögum og árið 2022 var hún 98 milljörðum betri. Ef lítið er til þróunar á afkomunni hefur tekist að bæta afkomu ríkissjóðs eftir heimsfaraldur um meira en 200 milljarða króna á aðeins tveimur árum. Það er upphæð sem samsvarar kostnaði ríkisins við rekstur sjúkrahúsa landsins í eitt og hálft ár og háskólastigsins í fjögur ár, hvorki meira né minna. Eðli málsins samkvæmt má fyrst og fremst þakka kraftinum í íslensku samfélagi og atvinnulífi þennan árangur. Áætlun ríkisstjórnarinnar um að styðja við hagkerfið í faraldrinum og tryggja viðspyrnu í kjölfarið gekk upp eins og lagt var upp með. Segja má að tölurnar sýni að við höfum farið langt fram úr væntingum. Verkefnið núna er að vinna bug á verðbólgunni og þar hefur ríkisstjórnin skilað sínu, fyrst og fremst með því að bæta afkomuna á síðasta ári meira en sem skýra má með hagvexti, eins og bent er á í nýrri skýrslu AGS. Ríkisfjármálin hafa þannig stutt við aðhald peningastefnu Seðlabankans allt frá árinu 2022, ólíkt því sem iðulega er haldið fram í opinberri umræðu. Sterkar stoðir Ef hagsagan hefur kennt okkur eitthvað er það að við þurfum að vera vel búin undir það þegar það harðnar á dalnum, ekki hvað síst í ríkisfjármálunum. Sterk staða ríkissjóðs þegar heimsfaraldurinn skall á 2020 var grundvöllur þess að okkur tókst að milda það högg og styðja við kröftuga viðspyrnu. Getuna til að takast á við slík áföll þarf að byggja upp á ný og þar erum við líka á réttri leið. Skuldir ríkissjóðs í hlutfalli við stærð hagkerfisins eru nú þegar orðnar minni en eftir að ríkið fékk 384 ma.kr. stöðugleikaframlög árið 2016. Skuldahlutfallið var 31,5% um síðustu áramót sem er hvort tveggja heilbrigt og lágt í alþjóðlegum samanburði. Til samanburðar má rifja upp að áætlanir frá 2020, sem nú verða að teljast hafa verið nokkuð svartsýnar, gerðu ráð fyrir að árið 2023 væri hlutfallið um 60% - eða tvöfalt hærra en er raunin. Á tíma fjármálaáætlunar til næstu ára mun skuldahlutfallið svo lækka enn frekar. Jákvæðar horfur Engum dylst að hörmungarnar við Grindavík eru gríðarlega kostnaðarsamar fyrir ríkissjóð. Þegar við bætist að nú dregur tímabundið úr vexti efnahagslífisins má vænta þess að afkoma ríkissjóðs versni tímabundið í ár, eðli málsins samkvæmt. Þrátt fyrir það eru horfurnar jákvæðar. Í fyrrnefndri skýrslu AGS er gert ráð fyrir að opinberar skuldir haldi áfram að lækka næstu ár, en eins og við þekkjum hafa lág skuldahlutföll ríkissjóðs undanfarin ár verið algjört grundvallaratriði í okkar velgengi. Þá gerir nýsamþykkt fjármálaáætlun til 2029 ráð fyrir að afgangur verði á ríkissjóði árið 2028. Þar sem reynsla síðustu ára er að spár hafa verið allt of varfærnar er ég bjartsýnn á að það takist fyrr. Horfurnar í hagkerfinu eru góðar til lengri tíma. Svo aftur sé vitnað í skýrslu AGS stefnir í að íslenska hagkerfið vaxi áfram hraðar en önnur þróuð hagkerfi, sem er bein afleiðing þess að okkur hefur tekist að fjölga stoðum hagkerfisins. Það gerist ekki af sjálfu sér, heldur hafa skattalækkanir, mikill stuðningur við rannsóknir og þróun, fjárfestingahvatar og umhverfi sem laðar erlenda sérfræðinga til landsins skipt miklu máli. Fyrirtækin eru fjölbreyttari, störfin fleiri og tækifærin stærri. Með langtímahugsun og varfærni í opinberum fjármálum höfum við haft trausta vörn fyrir áföllum, getu til að bregðast við. Með því síðan að leggja áherslu á kraftmikið atvinnulíf, góð skilyrði fyrir vöxt og nýsköpun, höfum við skapað grundvöll fyrir verðmætasköpun í fremstu röð. Við erum á réttri leið, á undan áætlun, en verkefnið er ávallt að gera enn betur. Til þess eru tækifærin næg. Höfundur er forsætisráðherra.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun