Kæri útskriftarárgangur 2024, grunnskólans í Stykkishólmi Rannveig Ernudóttir skrifar 4. júní 2024 20:30 Í dag, 4. júní, er útskriftardagurinn ykkar og er tilefni til að gleðjast og fagna.Við sem tilheyrum skólasamfélaginu í kringum ykkur, hvort sem það erum við fjölskyldurnar ykkar, vinir eða starfsfólk skólans hlökkum öll til að sjá hvað þið gerið í framtíðinni Við fjölskyldan fengum að fylgja og tilheyra hópnum ykkar síðasta árið ykkar af grunnskólagöngunni og langar okkur að deila reynslu okkar af því. Fyrir tæpu ári síðan tókum við fjölskyldan þá ákvörðun að rífa okkur upp úr miðborg Reykjavíkur og setjast að í einu fallegast bæjarstæði landsins, Stykkishólmi.Við erum sex manna fjölskylda sem í dag samanstendur af okkur foreldrunum og tveimur börnum, fædd 2008 og 2013. Ásamt einum ferfættum loðbolta, en auk þess eru tveir fullorðnir strákar hluti af okkur, sem eru fluttir að heiman. Ákvörðunin var áskorun og henni fylgdu ýmsar vangaveltur. Sumar kvíðvænlegar, aðrar spennandi. Mest veltum fyrir okkur áhrifunum á dóttur okkar, sem þá var að klára 9. bekk í sínum hverfisskóla. Hvernig yrði það fyrir hana að skipta um skóla á þessum tímapunkti? Búin að alast upp í sama hverfinu, þekkti allt og alla þar mjög vel og ræturnar sterkar hjá okkur fjölskyldunni í skólasamfélaginu, enda samvinna heimilis og skóla alltaf verið góð. Systkinin í ýmsum í tómstundum í hverfinu, bæði, og í báðum tilfellum, í tómstundum sem því miður var ekki hægt að halda áfram að iðka í nýju sveitarfélagi. En við vorum öll spennt og forvitin. Við heimsóttum Hólminn nokkrum sinnum yfir sumarið, skoðuðum skólann, fengum upplýsingar um hvað bærinn hefði að bjóða, eins og t.d. hvaða tómstundir stæðu til boða o.s.frv.Við fluttum seint um sumarið í bæinn og dóttir okkar fór beint í vinnuskólann og náði þar að kynnast nokkrum af væntanlegum skólafélögum.Þar heyrði hún alls konar sögur, m.a. að einelti væri vandamál í skólanum. Við fórum eðlilega að hafa smá áhyggjur á þeim tímapunkti.Það var nefnilega eitt annað sem hafði ýtt undir ákvörðun okkar að flytja í annað samfélag. Dóttir okkar var byrjuð að sýna einkenni vanlíðunar og örlaði á því að ekki væri allt í góðu hjá henni í gamla skólanum. Virtist ekki falla lengur inn í hópinn og átti erfitt uppdráttar.Hér væri auðvelt að setja niður alls konar hugleiðingar, jafnvel alhæfingar, um meint innræti bekkjarfélaganna, foreldra þeirra, getuleysi skólasamfélagsins, hugsanlegar greiningar o.s.frv. En hver væri tilgangurinn með slíkum skrifum? Við fórum og ákváðum að treysta á nýtt samfélag. Það skal tekið fram, svo það sé hafið allan vafa, að líðan dóttur okkar í gamla skólanum er á engan hátt áfellisdómur yfir það skólasamfélag. Ekki nemendurna eða foreldra þeirra, né skólann. Það var eitthvað í ólagi, en hver raunverulegur sökudólgurinn var er ekki endilega ljóst, margt getur hafa spilað þar inní.Okkar upplifun og reynsla af því skólasamfélagi var heilt yfir góð og ánægjuleg. Þegar upp er staðið hefði líklega eina góða niðurstaðan alltaf verið sú að skipta um skóla. Eins og kom fram hér að ofan höfðum við s.s. heyrt af eineltismálum í skólanum svo við vorum eðlilega fyrst um sinn vör um okkur. En vildum gefa þessu tíma fyrst um sinn. Nýr skólastjóri var tekinn við og við á engan hátt fær um að meta hvað hefði áður gengið á.Við fundum fljótlega að dóttur okkar virtist líða betur í nýja skólanum, þótt það væri ýmislegt þar sem henni fannst vera undarlegt, því auðvitað var mikill samanburður hjá henni úr gamla skólanum, enda margt öðruvísi í nýjum skóla, eins og eðlilegt er. En kæru útskriftarnemar! Það tók ekki langan tíma að átta okkur á að þessi stóra breyting var gæfuspor. Þið fóruð svo langt fram úr væntingum okkar að við finnum þörf til að segja ykkur það hátt og skýrt. Strax eftir fyrstu vikuna í skólanum var dóttir okkar, nýja bekkjarsystir ykkar, farin að upplifa hópinn sem náinn og vingjarnlegann. Þið væruð góðir krakkar sem væri gott að vera hluti af. Hún gat verið hún sjálf, þótt eðlilega skoðaði hún líka hvernig hún gæti bætt sín samskipti, enda er það þroskandi fyrir okkur öll að endurskoða reglulega eigin hegðun og framkomu.Í vetur komu auðvitað alveg upp alls kona átök og flókin mál innan hópsins. En heilt yfir tókst alltaf að vinna úr þeim, hvort sem þau gerðu það sjálf, eða með aðstoð frá kennurum og/eða foreldrunum. Við foreldrarnir fengum að kynnast samheldnum foreldrahóp og góðu starfsfólki sem alltaf var boðið og búið að hlusta, aðstoða og leiðbeina ef þörf var á. Nýr skólastjóri kom með gott andrúmsloft með sér og ljóst að hann náði vel til starfsmannahópsins, sem og til nemenda. Því miður kveðjum við hann eftir aðeins einn vetur, en það er ánægjuleg ástæða fyrir því. Bekkurinn fagnaði þessum merka áfanga í síðustu viku með útskriftarferð til Danmerkur, sem þau söfnuðu sér öll saman fyrir. Tókst sú ferð einstaklega vel.Hjartans þakkir til ykkar sem stóðu að þeirri ferð, bæði starfsfólk sem og bekkjarfulltrúar.Það var einmitt í þessari ferð sem það kom hvað skýrast fram hversu góður hópurinn er. Ferðin þjappaði þeim enn betur saman, að þeirra eigin sögn. Fyrir dóttur okkar var það henni afar kært að finna í þeirri ferð fyrir því hvað það er mikill kærleikur í hópnum. Þau pössuðu vel upp á hvert annað og skemmtu sér vel saman. Í fluginu hjálpuðust þau að við að veita dóttur okkar stuðning, spila við hana, spjalla og róa, en hún er mjög flughrædd. Þetta var ómetanlegt krakkar! Takk! Nú getum við fjölskyldan ekki metið hvað gekk á áður en við fluttum í bæinn. En við vitum að kallað var eftir faglegri aðstoð utanaðkomandi aðila til að taka á eineltismálum í skólanum. Reyndar var það líka gert í vetur, enda gott að viðhalda slíkri fræðslu, sem mikilvægri forvörn. Sú vinna hefur aldeilis skilað, því við fjölskyldan erum einstaklega þakklát fyrir skólaárið sem nú klárast. Við hlökkum til að fagna með ykkur í dag, að sjá ykkur öll prúðbúin og fín, þegar þið útskrifist úr grunnskólanum. Þið megið vera stolt af ykkur og spennt fyrir framtíðinni. Frá okkar dýpstu hjartans rótum, segjum við fjölskyldan við ykkur; Til hamingju og takk fyrir veturinn. Framtíðin er ykkar, grípið hana sem og tækifærin sem verða á vegi ykkar. Haldið áfram að vaxa og dafna svona fallega. Þið eruð núþegar með gott veganesti til þess, ykkur sjálf. Höfundur er forstöðukona Höfðaborgar, félags- og þjónustumiðstöðvar í Stykkishólmi, en fyrst og fremst foreldri og aðfluttur andskoti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rannveig Ernudóttir Stykkishólmur Börn og uppeldi Skóla- og menntamál Grunnskólar Mest lesið Halldór 24.05.2025 Halldór #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Nú þurfa foreldrar að vera hugrakkir Jón Pétur Zimsen Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Í dag, 4. júní, er útskriftardagurinn ykkar og er tilefni til að gleðjast og fagna.Við sem tilheyrum skólasamfélaginu í kringum ykkur, hvort sem það erum við fjölskyldurnar ykkar, vinir eða starfsfólk skólans hlökkum öll til að sjá hvað þið gerið í framtíðinni Við fjölskyldan fengum að fylgja og tilheyra hópnum ykkar síðasta árið ykkar af grunnskólagöngunni og langar okkur að deila reynslu okkar af því. Fyrir tæpu ári síðan tókum við fjölskyldan þá ákvörðun að rífa okkur upp úr miðborg Reykjavíkur og setjast að í einu fallegast bæjarstæði landsins, Stykkishólmi.Við erum sex manna fjölskylda sem í dag samanstendur af okkur foreldrunum og tveimur börnum, fædd 2008 og 2013. Ásamt einum ferfættum loðbolta, en auk þess eru tveir fullorðnir strákar hluti af okkur, sem eru fluttir að heiman. Ákvörðunin var áskorun og henni fylgdu ýmsar vangaveltur. Sumar kvíðvænlegar, aðrar spennandi. Mest veltum fyrir okkur áhrifunum á dóttur okkar, sem þá var að klára 9. bekk í sínum hverfisskóla. Hvernig yrði það fyrir hana að skipta um skóla á þessum tímapunkti? Búin að alast upp í sama hverfinu, þekkti allt og alla þar mjög vel og ræturnar sterkar hjá okkur fjölskyldunni í skólasamfélaginu, enda samvinna heimilis og skóla alltaf verið góð. Systkinin í ýmsum í tómstundum í hverfinu, bæði, og í báðum tilfellum, í tómstundum sem því miður var ekki hægt að halda áfram að iðka í nýju sveitarfélagi. En við vorum öll spennt og forvitin. Við heimsóttum Hólminn nokkrum sinnum yfir sumarið, skoðuðum skólann, fengum upplýsingar um hvað bærinn hefði að bjóða, eins og t.d. hvaða tómstundir stæðu til boða o.s.frv.Við fluttum seint um sumarið í bæinn og dóttir okkar fór beint í vinnuskólann og náði þar að kynnast nokkrum af væntanlegum skólafélögum.Þar heyrði hún alls konar sögur, m.a. að einelti væri vandamál í skólanum. Við fórum eðlilega að hafa smá áhyggjur á þeim tímapunkti.Það var nefnilega eitt annað sem hafði ýtt undir ákvörðun okkar að flytja í annað samfélag. Dóttir okkar var byrjuð að sýna einkenni vanlíðunar og örlaði á því að ekki væri allt í góðu hjá henni í gamla skólanum. Virtist ekki falla lengur inn í hópinn og átti erfitt uppdráttar.Hér væri auðvelt að setja niður alls konar hugleiðingar, jafnvel alhæfingar, um meint innræti bekkjarfélaganna, foreldra þeirra, getuleysi skólasamfélagsins, hugsanlegar greiningar o.s.frv. En hver væri tilgangurinn með slíkum skrifum? Við fórum og ákváðum að treysta á nýtt samfélag. Það skal tekið fram, svo það sé hafið allan vafa, að líðan dóttur okkar í gamla skólanum er á engan hátt áfellisdómur yfir það skólasamfélag. Ekki nemendurna eða foreldra þeirra, né skólann. Það var eitthvað í ólagi, en hver raunverulegur sökudólgurinn var er ekki endilega ljóst, margt getur hafa spilað þar inní.Okkar upplifun og reynsla af því skólasamfélagi var heilt yfir góð og ánægjuleg. Þegar upp er staðið hefði líklega eina góða niðurstaðan alltaf verið sú að skipta um skóla. Eins og kom fram hér að ofan höfðum við s.s. heyrt af eineltismálum í skólanum svo við vorum eðlilega fyrst um sinn vör um okkur. En vildum gefa þessu tíma fyrst um sinn. Nýr skólastjóri var tekinn við og við á engan hátt fær um að meta hvað hefði áður gengið á.Við fundum fljótlega að dóttur okkar virtist líða betur í nýja skólanum, þótt það væri ýmislegt þar sem henni fannst vera undarlegt, því auðvitað var mikill samanburður hjá henni úr gamla skólanum, enda margt öðruvísi í nýjum skóla, eins og eðlilegt er. En kæru útskriftarnemar! Það tók ekki langan tíma að átta okkur á að þessi stóra breyting var gæfuspor. Þið fóruð svo langt fram úr væntingum okkar að við finnum þörf til að segja ykkur það hátt og skýrt. Strax eftir fyrstu vikuna í skólanum var dóttir okkar, nýja bekkjarsystir ykkar, farin að upplifa hópinn sem náinn og vingjarnlegann. Þið væruð góðir krakkar sem væri gott að vera hluti af. Hún gat verið hún sjálf, þótt eðlilega skoðaði hún líka hvernig hún gæti bætt sín samskipti, enda er það þroskandi fyrir okkur öll að endurskoða reglulega eigin hegðun og framkomu.Í vetur komu auðvitað alveg upp alls kona átök og flókin mál innan hópsins. En heilt yfir tókst alltaf að vinna úr þeim, hvort sem þau gerðu það sjálf, eða með aðstoð frá kennurum og/eða foreldrunum. Við foreldrarnir fengum að kynnast samheldnum foreldrahóp og góðu starfsfólki sem alltaf var boðið og búið að hlusta, aðstoða og leiðbeina ef þörf var á. Nýr skólastjóri kom með gott andrúmsloft með sér og ljóst að hann náði vel til starfsmannahópsins, sem og til nemenda. Því miður kveðjum við hann eftir aðeins einn vetur, en það er ánægjuleg ástæða fyrir því. Bekkurinn fagnaði þessum merka áfanga í síðustu viku með útskriftarferð til Danmerkur, sem þau söfnuðu sér öll saman fyrir. Tókst sú ferð einstaklega vel.Hjartans þakkir til ykkar sem stóðu að þeirri ferð, bæði starfsfólk sem og bekkjarfulltrúar.Það var einmitt í þessari ferð sem það kom hvað skýrast fram hversu góður hópurinn er. Ferðin þjappaði þeim enn betur saman, að þeirra eigin sögn. Fyrir dóttur okkar var það henni afar kært að finna í þeirri ferð fyrir því hvað það er mikill kærleikur í hópnum. Þau pössuðu vel upp á hvert annað og skemmtu sér vel saman. Í fluginu hjálpuðust þau að við að veita dóttur okkar stuðning, spila við hana, spjalla og róa, en hún er mjög flughrædd. Þetta var ómetanlegt krakkar! Takk! Nú getum við fjölskyldan ekki metið hvað gekk á áður en við fluttum í bæinn. En við vitum að kallað var eftir faglegri aðstoð utanaðkomandi aðila til að taka á eineltismálum í skólanum. Reyndar var það líka gert í vetur, enda gott að viðhalda slíkri fræðslu, sem mikilvægri forvörn. Sú vinna hefur aldeilis skilað, því við fjölskyldan erum einstaklega þakklát fyrir skólaárið sem nú klárast. Við hlökkum til að fagna með ykkur í dag, að sjá ykkur öll prúðbúin og fín, þegar þið útskrifist úr grunnskólanum. Þið megið vera stolt af ykkur og spennt fyrir framtíðinni. Frá okkar dýpstu hjartans rótum, segjum við fjölskyldan við ykkur; Til hamingju og takk fyrir veturinn. Framtíðin er ykkar, grípið hana sem og tækifærin sem verða á vegi ykkar. Haldið áfram að vaxa og dafna svona fallega. Þið eruð núþegar með gott veganesti til þess, ykkur sjálf. Höfundur er forstöðukona Höfðaborgar, félags- og þjónustumiðstöðvar í Stykkishólmi, en fyrst og fremst foreldri og aðfluttur andskoti.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun