Í umfjöllun hans segir að ljóst sé að kvikugangur sé undirSundhnúksgígaröðinni og fjallar um það hvernig slíkir gangar líti út og þróast þegar gos verður. Umfjöllun hans er hér.
„ Í Sundhnúksgígaröðinni hafa orðið sex gos síðan í nóvember 2023, og gangurinn sem liggur þar undir er eflaust með slíkar skánir eins og myndin sýnir. Við þetta þrengist gangurinn smátt og smátt og þar með dregur óhjákvæmilega úr rennsli upp á yfirborðið. Það er einmitt það sem við sjáum í gögnum Veðurstofunnar,“ segir Haraldur og vísar til þess að verulega hafi hægt á rennsli inn í ganginn frá því í nóvember. Það hafi þá verið um 750 þúsund rúmmetrar á dag, en síðan hafi dregið stöðugt úr því, niður í 250 þúsund rúmmetra á dag í síðasta kvikuhlaupi, í maí 2024.
„Kólnun og storknun kviku á jöðrum gangsins er stöðugt að þrengja aðfærsluæðina og mun að lokum stöðva virknina undir Sundhnúksgígaröðinni. Út frá slíkum gögnum höfum við Grímur Björnsson því spáð goslokum í byrjun júlí í ár,“ segir í umfjöllun hans.
Almannavarnir taki ekki undir
Hann segir almannavarnir gefa lítið fyrir slíkar spár og þar séu slíkar spár kallaðar „tölfræðileiðir*.
„Aðrir kynnu að kalla slíka starfsemi vísindi. Það er leitt og reyndar töluvert áhyggjuefni að Almannavarnir hafi slík neikvæð viðhorf gagnvart vísindunum,“ segir Haraldur.
Hann segir að þetta velti allt á því hversu hratt kvikan í ganginum kólnar og storknar. Kólnun sé háð þykkt gangsins og það sé óþekkt stærð undir Sundhnúk.
„En líkön sýna að gangur sem er um meter á þykkt kólnar á nokkrum klukkustundum. Gangur sem er um 10 metrar á þykkt tekur vikur að kólna. Um leið og ný kvika streymir upp í miðjan ganginn þá stöðvast frekari storknun, en storknuð rönd hefur myndast á jaðrinum. Þannig þrengist kvikugangurinn stöðugt og hindrar að lokum allt kvikuflæði í Sundhnúksgígaröðinni. En hvað tekur við næst og hvar á Reykjanesi er auðvitað algjör óvissa.“
