Sjálfið okkar: Eðlilegt þótt það breytist hverjir eru bestu vinir okkar

Samskipti geta til dæmis minnkað vegna breytinga á búsetu eða starfi.

Að fólkið sem telst til okkar bestu vina, séu það ekkert endilega alltaf út ævina, er líka alveg eðlilegt og í góðu lagi að svo sé. Því þarfirnar okkar fyrir vinskap getur verið mismunandi eftir því hvar við erum stödd í lífinu. Sömuleiðis hefur vinskapur oft mismunandi mikil áhrif á okkur, eftir því á hvaða aldri við erum.

Við skulum rýna aðeins í málin.

1. Áhrifaríkustu vinirnir: Æskuvinirnir

Æskuvinirnir eru oft sagðir áhrifaríkustu vinirnir sem við eignumst um ævina, þótt við höldum ekki endilega sambandi við þá alla tíð.

Það skýrist af því að það er með æskuvinunum sem við tökum fyrstu ákvarðanirnar um það hvað okkur langar til að verða þegar við verðum stór, hvaða nám við veljum og svo framvegis.

Vinskapur æskuáranna er þar af leiðandi sá vinskapur sem hefur hvað mestu áhrifin á það hvernig við mótumst. 

Æskuvinirnir hafa til dæmis mjög mikil áhrif á það hvernig okkur tekst til að byggja upp félagslega netið okkar. Sem við síðan temjum okkur oft þegar við erum orðin fullorðin.

Með æskuvinunum lærum við fyrst allt um traust, að deila, að þiggja og veita stuðning og svo framvegis. 

Tímabil: Vinirnir á fjölskyldu- og starfsframaárunum

Næst tekur við tímabil þar sem margir af okkar bestu vinum tengjast í rauninni vinnunni okkar. Því þar verjum við jú mestum tíma.

Þessir vinir eru þó ekkert endilega þeir sem þekkja okkur í persónulegu lífi; maka, börn eða stórfjölskyldur.

Þar standa oftast enn vinir sem þekkjum frá gamalli tíð. Til dæmis úr æsku, frá námsárum eða fyrri störfum.

3. Nýtt mat: Þegar línur fara að skýrast

Um miðjan aldur fara margir í gegnum tímabil þar sem spurningunni er svarað: Hvað vill ég út úr lífinu? Hver vill ég vera?

Sem endurspeglar líka hvernig við ræktum vinskapinn: Og þá með hverjum.

Á þessum aldri kjósa sumir að stækka tengslanetið sitt. Demba sér kannski á fullt í félagsstörf eða einhver ný áhugamál.

Aðrir draga sig meira í hlé, rækta sambandið við færri en áður og verða meira prívat.

Útgangspunkturinn er þó hjá flestum þessi: Að vinskapurinn sé nærandi og jákvæður.

4. Fjölskylda og vinir: Við eigum samleið

Loks er það eftirlaunaaldurinn og þá er stórfjölskyldan oft farin að taka meiri pláss en einnig: Nýir vinir.

Því á þessum aldri kynnist fólk oft öðru fólki á svipuðu reki. Hjónafólk eða fólk sem er eitt. 

Nýr vinskapur getur verið að myndast í gegnum áhugamál eins og sumarbústaði, golfið, göngur, ferðalög eða dvalir erlendis. Á þessum aldri bjóðast líka viðburðir sem fólk sótti ekki áður. Til dæmis fyrir eldri borgara.

Þótt enn séu til staðar vinir sem hafa gengið með okkur í gegnum súrt og sætt, jafnvel frá námsárunum eða æsku, er ekkert ólíklegt að við séum enn að eignast bestu vini á þessum aldri. Þar sem útgangspunkturinn er einfaldlega sá hvort okkur finnist við eiga samleið með þessu fólki.

Að vera góður vinur eða eiga góðan vin, segir því ekkert til um það hversu lengi við höfum þekkst sem vinir. Heldur frekar það hverjar þarfirnar okkar eru hverju sinni og hvernig við gefum og þiggjum.