Bjarni and the iron lady Ian McDonald skrifar 30. ágúst 2023 08:30 I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Sjá meira
I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun