Föst í klóm sérhagsmunaafla Ásthildur Lóa Þórsdóttir og Ragnar Þór Ingólfsson skrifa 27. apríl 2021 22:00 „Íslandi er að miklu leyti stjórnað af [sér]hagsmunahópum og það er meiri háttar mál að lenda uppi á kant við þá.“ Ásgeir Jónsson, Seðlabankastjóri Það er löngu tímabært að rætt sé um það kverkatak sem sérhagsmunaöfl hafa á íslenskri þjóð, þar sem hagsmunum almennings er alltaf fórnað fyrir hagsmuni þessara ósýnilegu en allt umvefjandi afla. Heiftarleg aðför Samherja að Helga Seljan fréttamanni og gegn einstökum starfsmönnum Seðlabankans, hefur dregið óbilgirni þessara hagsmunaafla fram í dagsljósið. Þau svífast einskis. Þau hafa völdin, áhrifin og peningana og eru nógu siðlaus til að fara á eftir varnarlausum einstaklingum með þeim hætti sem hér um ræðir. Þetta eru hins vegar ekki nýjar fréttir og áhrif hagsmunaflanna blasa við öllum sem ekki haga sér eins og „aparnir þrír“ sem halda fyrir augu, eyru og munn, til að hvorki sjá né heyra auk þess að tala alls ekki um það sem þau þó vita. En nú hefur enginn annar en Seðlabankastjóri rofið þögnina og talað. Það eru stórtíðindi og maður getur bara vonað að aðrir embættis- og ráðamenn þjóðarinnar fylgi í kjölfarið og rífi duluna frá munninum, því þá gæti nú ýmislegt áhugavert komið í ljós. En af hverju er þessi þögn? Af hverju þorir enginn að tala? „Follow the Money“ „Í raun eiga aðeins þrír hópar á Íslandi raunverulegan pening í einhverjum mæli, fjárfestar ... útgerðarmenn og lífeyrissjóðirnir.“ Ásgeir Jónsson, Seðlabankastjóri Það eru bæði gömul sannindi og ný að peningum fylgja völd. En þarf það að vera svo? Peningum fylgja nefnilega ekki meiri völd en einhver er tilbúin til að gefa þeim. Það fylgja þeim engin völd nema einhver sé tilbúin til að beygja sig undir vald þeirra. Það er þar sem íslensk stjórnvöld, hvort sem þau eru til vinstri eða hægri, hafa kolfallið á öllum prófum. Eftir bankahrunið 2008 var ríkisstjórn sem beygði sig og buktaði fyrir peningunum og öflunum á bakvið þá, af þvílíkri auðmýkt að annað eins hefur varla sést. Ef sú ríkisstjórn hefði staðið í fæturna og varið heimilin í stað þess að taka þátt í hernaðinum gegn þeim, væri margt öðruvísi á Íslandi í dag. Þá hefðu 15.000 fjölskyldur ekki misst heimili sín í hendur fégráðugra peningaafla sem engu hafa hlíft og einskis hafa svifist gagnvart þeim. 15.000 fjölskyldur eru 40 – 60.000 einstaklingar, konur, menn og BÖRN! Það að þyngra en tárum taki að ekkert hafi breyst á öllum þeim tíma sem liðinn er. Hernaðurinn gegn heimilunum hefur staðið allar götur síðan þá með skelfilegum afleiðingum og hagsmunasamtök fjármálafyrirtækja (SFF) eru ennþá með þráðbeinan aðgang að fjármálaráðherra, þó hann sé annar en þá var og þeir hafi verið nokkrir síðan. Einn fjármálaráðherrann úr ríkisstjórninni sem fórnaði heimilunum, fór meira að segja að vinna fyrir hagsmunasamtök fjármálafyrirtækja (SFF) og er í dag framkvæmdarstjóri þeirra. Allt mjög kósý og þægilegt. Það hversu víða þræðir og ítök þessara hagsmunasamtaka liggja innan stjórnkerfisins, er rannsóknarefni út af fyrir sig. Sérhagsmunir í dómskerfinu Til að bæta gráu ofan á svart þá virðast sérhagsmunaöfl fjármagnsins hafa dómskerfið í vasanum. Hvernig sem ítök þeirra voru fyrir bankahrunið 2008, þá er ljóst að allt frá því hafa einstaklingar í deilum við banka ekki hlotið réttláta meðferð fyrir dómi. Á því kunna að vera einhverjar undantekningar svo lengi sem mál hafa ekki verið fordæmisgefandi, en þau mál eru einfaldlega undantekningar sem sanna regluna, því dómsmál þar sem hægt er að sýna fram á misbeitingu valds hjá dómurum eru fjölmörg. Þau eru reglan. Þáttaaskil urðu árið 2010 þegar dómarar gerðu þau „mistök“ að láta hagsmuni fjármálafyrirtækja ganga framar lögum í síðari dómum sínum um gengistryggðu lánin. Við ætlum ekki ekki að rekja þau mál hér en þar urðu ákveðin vatnaskil. Það er þekkt að lygar vefja upp á sig og að þá þræði verður erfiðara og erfiðara að slíta eftir því sem lengra líður því alltaf þéttist flækjan. Það á við um dómara á Íslandi. Þeir eru orðnir svo flæktir í þessum lygavef sínum að þeir ná ekki að losa sig. Þess vegna hefur fjöldi dómara á Íslandi ítrekað brotið með skelfilegum hætti gegn réttindum neytenda. Í dómi eftir dómi eru lög þvæld fram og til baka til að komast að „réttri“ og hagfelldri niðurstöðu sem ekki mun rugga bátnum, afsakið – lúxuxsnekkjunni, sem fjármálafyritækin sigla á. En það er greinilega ekkert mál að rugga kænunum sem fjölskyldurnar sitja í og hreinlega velta þeim í ólgusjónum sem fjármálafyrirtækin búa þeim með dyggri aðstoð dómara. Þetta verður ekki rakið nánar hér, en við hjá Hagsmunasamtökum heimilanna erum til í að setjast yfir þessi mál með hverjum þeim fjölmiðli eða þingnefnd, sem vill skoða þau, en hingað til hefur enginn áhugi verið á því. Það segir samt sína sögu að í þeim hundruðum mála sem komið hafa fyrir dómstóla á undanförnum árum þar sem reynt hefur á lög um réttindi neytenda á fjármálamarkaði, hefur aðeins einu sinni verið dæmt samkvæmt þeim neytendum í vil. AÐEINS EINU SINNI! Hagsmunasamtök heimilanna hafa um árabil barist fyrir því að Alþingi skipi rannsóknarnefnd til að fjalla um og rannsaka aðgerðir stjórnvalda eftir hrun og áhrif þeirra á heimilin, Rannsóknarskýrslu heimilanna. Það er óhjákvæmilegt að dómsmál yrðu skoðuð í því samhengi. Það verður að gera Rannsóknarskýrslu heimilanna! Langvarandi stríðsrekstur gegn samfélaginu „Hér er um að ræða langvarandi stríðsrekstur gegn samfélaginu í krafti arðs vegna þess sérstaka aðgangs sem félagið hefur að nýtingu auðlinda almennings. Nú er mál að linni.“ Úr ályktun Íslandsdeildar Transparency International Þetta eru orð að sönnu og það liggja margir í valnum. Með beinum eða óbeinum hætti hefur verið ráðist á okkur sem þjóð. Sumir hafa glatað heimilum sínum á meðan aðrir geta aldrei náð endum saman af því leikurinn byggir á svindli, þar sem ásunum er laumað undir borðið svo „þeir“ geti tekið alla slagina. Hvernig svo sem við höfum upplifað spillinguna, eða hvort við höfum bara aldrei orðið hennar vör, þá er hún þarna og hefur, með beinum eða óbeinum hætti, áhrif á líf okkar allra. Þjóð sem getur ekki treyst dómskerfi sínu, er þjóð sem er illa stödd og riðar til falls. En það er ekki fyrr en þú þarft að leita réttlætis fyrir dómstólum gegn þessum sérhagsmunaaðilum, sem þú áttar þig á því hversu vonlaus staða þín er. Varnarleysið sem því fylgir er skelfilegt að upplifa. Spurningin sem við þurfum að spyrja okkur er, ætlum við að grípa til varna, eða halda áfram að láta þetta yfir okkur ganga? Ef við viljum snúa þessu við þá VERÐUM VIÐ að láta finna fyrir okkur og til þess er tækifæri í haust, tækifæri sem kemur (væntanlega) ekki aftur í fjögur ár. Við verðum að fara að þora að horfast í augu við þessi mál og hreinsa sárin. Til þess þurfum við Rannsóknarskýrslu heimilanna. Við verðum að muna að þegar eitt heimili fellur eru kannski búið að svipta 4 eða fleiri einstaklinga öryggi sínu og undirstöðu. Við verðum að muna að þegar einn ranglátur dómur fellur er búið að svipta einstaklinga, jafnvel heila fjölskyldu, lögvörðum réttindum sínum. Við verðum að muna að einstaklingar hafa enga fjárhagslega burði til að „taka slaginn“ eins og þarf að taka hann, gegn fjársterkustu hagsmunaöflum landsins. Við verðum að muna að þegar réttindi eins einstaklings eru fótum troðum, er verið að troða á réttindum okkar allra og engin veit hver er næstur. Samherji er að beita aflsmunum sínum gegn Helga Seljan og nokkrum starfsmönnum Seðlabankans. Seðlabankinn hefur gefið það út að hann muni greiða allan málskostnað sinna starfsmanna í þessum slag og Helgi Seljan hefur RÚV á bakvið sig sem mun væntanlega gera það sama. Heimilin hafa aldrei haft þannig bakhjarl. Þau hafa hvert og eitt þurft að taka slaginn sjálf, ein og óstudd, gegn þvílíku ofurefli að annað eins hefur ekki sést. Þau fengu ekki einu sinni að verja sig fyrir dómstólum þegar lánunum þeirra var breytt án þess að þau hefðu nokkuð um það segja. Til þess að einstaklingur geti gripið til einhverra varna fyrir dómstólum, þarf eitthvað að hafa misfarist í aðgerðum gegn honum. Aðgerðum sem byggja á lög- og mannréttindabrotum til að byrja með. Eini skjöldur einstaklinga sem lenda í mulningsvélum sérhagsmunaaflanna eru Hagsmunasamtök heimilanna, sjálfsprottin grasrótarsamtök sem rekin eru af sjálfboðaliðum. Við verðum að muna að á bakvið allar Excel tölurnar er fólk; fólk sem hefur horft á drauma sína, vonir og væntingar, splundrast á altari hagsmunaaflanna. (Ó)reglum verður að breyta. Fólkið fyrst og svo allt hitt! Við krefjumst Rannsóknarskýrslu heimilanna! Ásthildur Lóa Þórsdóttir, formaður Hagsmunasamtaka heimilanna og frambjóðandi Flokks fólksins Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun: Kosningar 2021 Mest lesið Halldór 15.3.2025 Halldór Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Gunnar Smári hvað er hann? Birgir Dýrfjörð Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer Skoðun Hegða sér eins og ofdekraðir unglingar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson Skoðun Tryggjum framtíð endurnýjanlegrar orku á Íslandi Íris Lind Sæmundsdóttir Skoðun Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum Inga Sæland Skoðun Ísland er leiðandi ljós og hvatning til fjölmiðla Hrönn Egilsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hegða sér eins og ofdekraðir unglingar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer skrifar Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tryggjum framtíð endurnýjanlegrar orku á Íslandi Íris Lind Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson skrifar Skoðun Gunnar Smári hvað er hann? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar Skoðun Ísland er leiðandi ljós og hvatning til fjölmiðla Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Forvarnir á ferð Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Vertu meðbyr mannúðar Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Fegurð sem breytir skólum Einar Mikael Sverrisson skrifar Skoðun Það læra börnin sem fyrir þeim er haft Sigurður Örn Hilmarsson skrifar Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke skrifar Skoðun Verður Frelsið fullveldinu að bráð? Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mataræði í stóra samhengi lífsins Birna Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvað varð um loftslagsmálin? Kamma Thordarson skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist aðeins hjá öðrum Inga Sæland skrifar Skoðun Örlög Íslendinga og u-beygja áhrifamesta fjármálamanns heims Snorri Másson skrifar Skoðun Ég kýs Magnús Karl sem rektor Bylgja Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Jóhann Páll: Vertu í liði með náttúrunni ekki gegn henni Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Lífið gefur engan afslátt Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir sem næsti rektor HÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vitskert veröld Einar Helgason skrifar Skoðun Draumurinn um hið fullkomna öryggisnet Signý Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Sönnunarbyrði og hagsmunaárekstur Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Sem doktorsnemi styð ég Silju Báru til Rektors Háskóla Íslands Eva Jörgensen skrifar Sjá meira
„Íslandi er að miklu leyti stjórnað af [sér]hagsmunahópum og það er meiri háttar mál að lenda uppi á kant við þá.“ Ásgeir Jónsson, Seðlabankastjóri Það er löngu tímabært að rætt sé um það kverkatak sem sérhagsmunaöfl hafa á íslenskri þjóð, þar sem hagsmunum almennings er alltaf fórnað fyrir hagsmuni þessara ósýnilegu en allt umvefjandi afla. Heiftarleg aðför Samherja að Helga Seljan fréttamanni og gegn einstökum starfsmönnum Seðlabankans, hefur dregið óbilgirni þessara hagsmunaafla fram í dagsljósið. Þau svífast einskis. Þau hafa völdin, áhrifin og peningana og eru nógu siðlaus til að fara á eftir varnarlausum einstaklingum með þeim hætti sem hér um ræðir. Þetta eru hins vegar ekki nýjar fréttir og áhrif hagsmunaflanna blasa við öllum sem ekki haga sér eins og „aparnir þrír“ sem halda fyrir augu, eyru og munn, til að hvorki sjá né heyra auk þess að tala alls ekki um það sem þau þó vita. En nú hefur enginn annar en Seðlabankastjóri rofið þögnina og talað. Það eru stórtíðindi og maður getur bara vonað að aðrir embættis- og ráðamenn þjóðarinnar fylgi í kjölfarið og rífi duluna frá munninum, því þá gæti nú ýmislegt áhugavert komið í ljós. En af hverju er þessi þögn? Af hverju þorir enginn að tala? „Follow the Money“ „Í raun eiga aðeins þrír hópar á Íslandi raunverulegan pening í einhverjum mæli, fjárfestar ... útgerðarmenn og lífeyrissjóðirnir.“ Ásgeir Jónsson, Seðlabankastjóri Það eru bæði gömul sannindi og ný að peningum fylgja völd. En þarf það að vera svo? Peningum fylgja nefnilega ekki meiri völd en einhver er tilbúin til að gefa þeim. Það fylgja þeim engin völd nema einhver sé tilbúin til að beygja sig undir vald þeirra. Það er þar sem íslensk stjórnvöld, hvort sem þau eru til vinstri eða hægri, hafa kolfallið á öllum prófum. Eftir bankahrunið 2008 var ríkisstjórn sem beygði sig og buktaði fyrir peningunum og öflunum á bakvið þá, af þvílíkri auðmýkt að annað eins hefur varla sést. Ef sú ríkisstjórn hefði staðið í fæturna og varið heimilin í stað þess að taka þátt í hernaðinum gegn þeim, væri margt öðruvísi á Íslandi í dag. Þá hefðu 15.000 fjölskyldur ekki misst heimili sín í hendur fégráðugra peningaafla sem engu hafa hlíft og einskis hafa svifist gagnvart þeim. 15.000 fjölskyldur eru 40 – 60.000 einstaklingar, konur, menn og BÖRN! Það að þyngra en tárum taki að ekkert hafi breyst á öllum þeim tíma sem liðinn er. Hernaðurinn gegn heimilunum hefur staðið allar götur síðan þá með skelfilegum afleiðingum og hagsmunasamtök fjármálafyrirtækja (SFF) eru ennþá með þráðbeinan aðgang að fjármálaráðherra, þó hann sé annar en þá var og þeir hafi verið nokkrir síðan. Einn fjármálaráðherrann úr ríkisstjórninni sem fórnaði heimilunum, fór meira að segja að vinna fyrir hagsmunasamtök fjármálafyrirtækja (SFF) og er í dag framkvæmdarstjóri þeirra. Allt mjög kósý og þægilegt. Það hversu víða þræðir og ítök þessara hagsmunasamtaka liggja innan stjórnkerfisins, er rannsóknarefni út af fyrir sig. Sérhagsmunir í dómskerfinu Til að bæta gráu ofan á svart þá virðast sérhagsmunaöfl fjármagnsins hafa dómskerfið í vasanum. Hvernig sem ítök þeirra voru fyrir bankahrunið 2008, þá er ljóst að allt frá því hafa einstaklingar í deilum við banka ekki hlotið réttláta meðferð fyrir dómi. Á því kunna að vera einhverjar undantekningar svo lengi sem mál hafa ekki verið fordæmisgefandi, en þau mál eru einfaldlega undantekningar sem sanna regluna, því dómsmál þar sem hægt er að sýna fram á misbeitingu valds hjá dómurum eru fjölmörg. Þau eru reglan. Þáttaaskil urðu árið 2010 þegar dómarar gerðu þau „mistök“ að láta hagsmuni fjármálafyrirtækja ganga framar lögum í síðari dómum sínum um gengistryggðu lánin. Við ætlum ekki ekki að rekja þau mál hér en þar urðu ákveðin vatnaskil. Það er þekkt að lygar vefja upp á sig og að þá þræði verður erfiðara og erfiðara að slíta eftir því sem lengra líður því alltaf þéttist flækjan. Það á við um dómara á Íslandi. Þeir eru orðnir svo flæktir í þessum lygavef sínum að þeir ná ekki að losa sig. Þess vegna hefur fjöldi dómara á Íslandi ítrekað brotið með skelfilegum hætti gegn réttindum neytenda. Í dómi eftir dómi eru lög þvæld fram og til baka til að komast að „réttri“ og hagfelldri niðurstöðu sem ekki mun rugga bátnum, afsakið – lúxuxsnekkjunni, sem fjármálafyritækin sigla á. En það er greinilega ekkert mál að rugga kænunum sem fjölskyldurnar sitja í og hreinlega velta þeim í ólgusjónum sem fjármálafyrirtækin búa þeim með dyggri aðstoð dómara. Þetta verður ekki rakið nánar hér, en við hjá Hagsmunasamtökum heimilanna erum til í að setjast yfir þessi mál með hverjum þeim fjölmiðli eða þingnefnd, sem vill skoða þau, en hingað til hefur enginn áhugi verið á því. Það segir samt sína sögu að í þeim hundruðum mála sem komið hafa fyrir dómstóla á undanförnum árum þar sem reynt hefur á lög um réttindi neytenda á fjármálamarkaði, hefur aðeins einu sinni verið dæmt samkvæmt þeim neytendum í vil. AÐEINS EINU SINNI! Hagsmunasamtök heimilanna hafa um árabil barist fyrir því að Alþingi skipi rannsóknarnefnd til að fjalla um og rannsaka aðgerðir stjórnvalda eftir hrun og áhrif þeirra á heimilin, Rannsóknarskýrslu heimilanna. Það er óhjákvæmilegt að dómsmál yrðu skoðuð í því samhengi. Það verður að gera Rannsóknarskýrslu heimilanna! Langvarandi stríðsrekstur gegn samfélaginu „Hér er um að ræða langvarandi stríðsrekstur gegn samfélaginu í krafti arðs vegna þess sérstaka aðgangs sem félagið hefur að nýtingu auðlinda almennings. Nú er mál að linni.“ Úr ályktun Íslandsdeildar Transparency International Þetta eru orð að sönnu og það liggja margir í valnum. Með beinum eða óbeinum hætti hefur verið ráðist á okkur sem þjóð. Sumir hafa glatað heimilum sínum á meðan aðrir geta aldrei náð endum saman af því leikurinn byggir á svindli, þar sem ásunum er laumað undir borðið svo „þeir“ geti tekið alla slagina. Hvernig svo sem við höfum upplifað spillinguna, eða hvort við höfum bara aldrei orðið hennar vör, þá er hún þarna og hefur, með beinum eða óbeinum hætti, áhrif á líf okkar allra. Þjóð sem getur ekki treyst dómskerfi sínu, er þjóð sem er illa stödd og riðar til falls. En það er ekki fyrr en þú þarft að leita réttlætis fyrir dómstólum gegn þessum sérhagsmunaaðilum, sem þú áttar þig á því hversu vonlaus staða þín er. Varnarleysið sem því fylgir er skelfilegt að upplifa. Spurningin sem við þurfum að spyrja okkur er, ætlum við að grípa til varna, eða halda áfram að láta þetta yfir okkur ganga? Ef við viljum snúa þessu við þá VERÐUM VIÐ að láta finna fyrir okkur og til þess er tækifæri í haust, tækifæri sem kemur (væntanlega) ekki aftur í fjögur ár. Við verðum að fara að þora að horfast í augu við þessi mál og hreinsa sárin. Til þess þurfum við Rannsóknarskýrslu heimilanna. Við verðum að muna að þegar eitt heimili fellur eru kannski búið að svipta 4 eða fleiri einstaklinga öryggi sínu og undirstöðu. Við verðum að muna að þegar einn ranglátur dómur fellur er búið að svipta einstaklinga, jafnvel heila fjölskyldu, lögvörðum réttindum sínum. Við verðum að muna að einstaklingar hafa enga fjárhagslega burði til að „taka slaginn“ eins og þarf að taka hann, gegn fjársterkustu hagsmunaöflum landsins. Við verðum að muna að þegar réttindi eins einstaklings eru fótum troðum, er verið að troða á réttindum okkar allra og engin veit hver er næstur. Samherji er að beita aflsmunum sínum gegn Helga Seljan og nokkrum starfsmönnum Seðlabankans. Seðlabankinn hefur gefið það út að hann muni greiða allan málskostnað sinna starfsmanna í þessum slag og Helgi Seljan hefur RÚV á bakvið sig sem mun væntanlega gera það sama. Heimilin hafa aldrei haft þannig bakhjarl. Þau hafa hvert og eitt þurft að taka slaginn sjálf, ein og óstudd, gegn þvílíku ofurefli að annað eins hefur ekki sést. Þau fengu ekki einu sinni að verja sig fyrir dómstólum þegar lánunum þeirra var breytt án þess að þau hefðu nokkuð um það segja. Til þess að einstaklingur geti gripið til einhverra varna fyrir dómstólum, þarf eitthvað að hafa misfarist í aðgerðum gegn honum. Aðgerðum sem byggja á lög- og mannréttindabrotum til að byrja með. Eini skjöldur einstaklinga sem lenda í mulningsvélum sérhagsmunaaflanna eru Hagsmunasamtök heimilanna, sjálfsprottin grasrótarsamtök sem rekin eru af sjálfboðaliðum. Við verðum að muna að á bakvið allar Excel tölurnar er fólk; fólk sem hefur horft á drauma sína, vonir og væntingar, splundrast á altari hagsmunaaflanna. (Ó)reglum verður að breyta. Fólkið fyrst og svo allt hitt! Við krefjumst Rannsóknarskýrslu heimilanna! Ásthildur Lóa Þórsdóttir, formaður Hagsmunasamtaka heimilanna og frambjóðandi Flokks fólksins Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR
Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer Skoðun
Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer skrifar
Skoðun Við mótmælum nýbyggingum í Neðra Breiðholtinu Jökull Þór Sveinsson,Hlynur Ingi Jóhannsson skrifar
Skoðun Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Reynsla, framtíðarsýn og kjarkur Silju Báru Anna Helga Jónsdóttir,Sigurður Örn Stefánsson skrifar
Skoðun Um Ingibjörgu Gunnarsdóttur – ferill að rektorskjöri Rúnar Unnþórsson,Þórhallur Ingi Halldórsson skrifar
Skoðun Björn Þorsteinsson as Rector - A visionary leader uniting disciplines and driving innovation Marianne Elisabeth Klinke skrifar
Skoðun Til rektorsframbjóðenda: Hvað gerir nýr rektor HÍ við Endurmenntun? Ólafur Stephensen skrifar
Skoðun Tífalt hærri vextir, meiri skuldir - menntastefna stjórnvalda? Júlíus Viggó Ólafsson,Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Er „sam-búð“ búsetuform 21. aldar og lausn við háum byggingakostnaði? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Af hverju ættu nemendur að kjósa Magnús Karl sem rektor HÍ? Eygló Sóley Hróðmarsdóttir Löve,Daníel Thor Myer Skoðun