„Þetta er besta hugmynd Bandaríkjanna“ Jill Esposito skrifar 4. júlí 2018 07:00 Á hundrað ára fullveldisafmæli Íslands gefst landsmönnum gott tækifæri til að leiða hugann sérstaklega að því sem þjóðin er stoltust af: jafnrétti kynjanna, endurnýjanlegri orku og sjálfbærni, svo eitthvað sé nefnt. Bandaríkin fagna 242 ára sjálfstæðisafmæli sínu í þessari viku og við Bandaríkjamenn getum einnig verið stoltir af því sem við höfum lagt af mörkum til heimsins. Mörg þekktustu kennileita Bandaríkjanna, svo sem Miklagljúfur (Grand Canyon) og Gateway-boginn í St. Louis, eru hluti af þjóðgarðakerfinu okkar, sem er oft kallað „besta hugmynd Bandaríkjanna“. Í sumar mun sendiráð Bandaríkjanna standa fyrir herferð til að kynna starfsemi og hugmyndafræði bandarískra þjóðgarða fyrir Íslendingum og styrkja um leið mikil og góð tengsl þjóðanna tveggja. Yellowstone-þjóðgarðurinn var stofnaður árið 1872 og allar götur síðan hafa Bandaríkin verið talsmenn hugmyndafræðinnar um þjóðgarða víðsvegar um heiminn. Þjóðgarðar eru einkennandi fyrir bandarísku gildin jafnrétti og lýðræði. Eins og Franklin Roosevelt forseti sagði: „Grundvallarhugmyndin á bak við þjóðgarðana er sú að landið tilheyri fólkinu.“ Þjóðgarðakerfið tekur nú til yfir 400 svæða í öllum 50 ríkjum Bandaríkjanna. Á síðasta ári komu um það bil 330 milljónir gesta frá öllum heimshornum í bandaríska þjóðgarða. Þetta olli gríðarlegu álagi á vegakerfið og alla aðstöðu og þjónustu á þjóðgarðasvæðunum. Í byggðunum næst þjóðgörðunum á sér nú stað samfélagsumræða um æskilegasta jafnvægið á milli jákvæðra áhrifa ferðaþjónustu og álagsins sem ferðamenn valda á innviði samfélagsins. Þetta hljómar eflaust kunnuglega í eyrum Íslendinga. Raunar hefur reynsla okkar af rekstri þjóðgarða orðið hvati að ýmsum spennandi samstarfsverkefnum milli Íslands og sendiráðsins okkar. Með þessum verkefnum vonumst við til að geta aðstoðað Íslendinga við að leita lausna á einu brýnasta vandamálinu hér á Íslandi: að verja ósnortið víðerni fyrir álaginu sem fylgir komu stórra hópa áhugasamra ferðamanna. Sem dæmi má nefna að á síðasta ári setti sendiráð Bandaríkjanna á laggirnar verkefni í samstarfi við Landvernd, frjáls félagasamtök á sviði umhverfismála. Verkefnið kallast CARE og markmiðið er að fá ferðamenn til að gróðursetja tré og leggja þannig sitt af mörkum við að byggja upp íslensku skóglendin. Ferðamenn koma hingað vegna þess að þeir vilja upplifa og auðga náttúrulega fegurð Íslands og CARE nýtir sér þennan áhuga. Síðasta haust bauð sendiráðið mörgum af lykilstjórnendum í íslenskri ferðaþjónustu í heimsókn til Bandaríkjanna, þar sem gestirnir skoðuðu meðal annars Acadia-þjóðgarðinn í Maine-ríki. Acadia er svæði sem einkennist af hrjóstrugu landslagi og á næsta leiti er bærinn Bar Harbor, með um það bil 6.000 íbúa, en þangað komu 3,5 milljónir ferðamanna á síðasta ári. Er þetta ekki eitthvað sem hljómar kunnuglega fyrir Íslendingum? Við vonum að íslensku gestirnir hafi fengið hugmyndir um hvernig hægt er að takast á við svipaðar áskoranir, á sjálfbærari hátt, með því að kynna sér byrjunarörðugleikana sem Acadia hefur þurft að takast á við. Eftir þessi vel heppnuðu verkefni lá beinast við að næsta skref yrði formleg tenging Þjóðgarðastofnunar Bandaríkjanna við samsvarandi aðila á Íslandi. Sérfræðingar frá Þjóðgarðastofnuninni stefna á heimsókn til Reykjavíkur í haust og hafa jafnframt boðið íslenskum samstarfsaðilum sínum til Bandaríkjanna til að halda samtalinu áfram þar. Aðilar í báðum löndum hafa rætt saman í gegnum Skype um nokkurra mánaða skeið og eru allir spenntir fyrir væntanlegu samstarfi, þar sem reynsla beggja landa af góðum starfsvenjum verður kynnt og rædd. Þetta verður spennandi ár! Fylgist með sendiráðinu á samfélagsmiðlum til að fá fleiri fréttir, þar á meðal tilkynningar um opna viðburði þar sem starfsemi þjóðgarðanna verður kynnt sérstaklega. Að lokum sendir sendiráð Bandaríkjanna ykkur hlýjar kveðjur og hvatningu til að heimsækja og kynnast þjóðgörðum Bandaríkjanna af eigin raun.Höfundur er starfandi sendiherra Bandaríkjanna Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bandaríkin Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Á hundrað ára fullveldisafmæli Íslands gefst landsmönnum gott tækifæri til að leiða hugann sérstaklega að því sem þjóðin er stoltust af: jafnrétti kynjanna, endurnýjanlegri orku og sjálfbærni, svo eitthvað sé nefnt. Bandaríkin fagna 242 ára sjálfstæðisafmæli sínu í þessari viku og við Bandaríkjamenn getum einnig verið stoltir af því sem við höfum lagt af mörkum til heimsins. Mörg þekktustu kennileita Bandaríkjanna, svo sem Miklagljúfur (Grand Canyon) og Gateway-boginn í St. Louis, eru hluti af þjóðgarðakerfinu okkar, sem er oft kallað „besta hugmynd Bandaríkjanna“. Í sumar mun sendiráð Bandaríkjanna standa fyrir herferð til að kynna starfsemi og hugmyndafræði bandarískra þjóðgarða fyrir Íslendingum og styrkja um leið mikil og góð tengsl þjóðanna tveggja. Yellowstone-þjóðgarðurinn var stofnaður árið 1872 og allar götur síðan hafa Bandaríkin verið talsmenn hugmyndafræðinnar um þjóðgarða víðsvegar um heiminn. Þjóðgarðar eru einkennandi fyrir bandarísku gildin jafnrétti og lýðræði. Eins og Franklin Roosevelt forseti sagði: „Grundvallarhugmyndin á bak við þjóðgarðana er sú að landið tilheyri fólkinu.“ Þjóðgarðakerfið tekur nú til yfir 400 svæða í öllum 50 ríkjum Bandaríkjanna. Á síðasta ári komu um það bil 330 milljónir gesta frá öllum heimshornum í bandaríska þjóðgarða. Þetta olli gríðarlegu álagi á vegakerfið og alla aðstöðu og þjónustu á þjóðgarðasvæðunum. Í byggðunum næst þjóðgörðunum á sér nú stað samfélagsumræða um æskilegasta jafnvægið á milli jákvæðra áhrifa ferðaþjónustu og álagsins sem ferðamenn valda á innviði samfélagsins. Þetta hljómar eflaust kunnuglega í eyrum Íslendinga. Raunar hefur reynsla okkar af rekstri þjóðgarða orðið hvati að ýmsum spennandi samstarfsverkefnum milli Íslands og sendiráðsins okkar. Með þessum verkefnum vonumst við til að geta aðstoðað Íslendinga við að leita lausna á einu brýnasta vandamálinu hér á Íslandi: að verja ósnortið víðerni fyrir álaginu sem fylgir komu stórra hópa áhugasamra ferðamanna. Sem dæmi má nefna að á síðasta ári setti sendiráð Bandaríkjanna á laggirnar verkefni í samstarfi við Landvernd, frjáls félagasamtök á sviði umhverfismála. Verkefnið kallast CARE og markmiðið er að fá ferðamenn til að gróðursetja tré og leggja þannig sitt af mörkum við að byggja upp íslensku skóglendin. Ferðamenn koma hingað vegna þess að þeir vilja upplifa og auðga náttúrulega fegurð Íslands og CARE nýtir sér þennan áhuga. Síðasta haust bauð sendiráðið mörgum af lykilstjórnendum í íslenskri ferðaþjónustu í heimsókn til Bandaríkjanna, þar sem gestirnir skoðuðu meðal annars Acadia-þjóðgarðinn í Maine-ríki. Acadia er svæði sem einkennist af hrjóstrugu landslagi og á næsta leiti er bærinn Bar Harbor, með um það bil 6.000 íbúa, en þangað komu 3,5 milljónir ferðamanna á síðasta ári. Er þetta ekki eitthvað sem hljómar kunnuglega fyrir Íslendingum? Við vonum að íslensku gestirnir hafi fengið hugmyndir um hvernig hægt er að takast á við svipaðar áskoranir, á sjálfbærari hátt, með því að kynna sér byrjunarörðugleikana sem Acadia hefur þurft að takast á við. Eftir þessi vel heppnuðu verkefni lá beinast við að næsta skref yrði formleg tenging Þjóðgarðastofnunar Bandaríkjanna við samsvarandi aðila á Íslandi. Sérfræðingar frá Þjóðgarðastofnuninni stefna á heimsókn til Reykjavíkur í haust og hafa jafnframt boðið íslenskum samstarfsaðilum sínum til Bandaríkjanna til að halda samtalinu áfram þar. Aðilar í báðum löndum hafa rætt saman í gegnum Skype um nokkurra mánaða skeið og eru allir spenntir fyrir væntanlegu samstarfi, þar sem reynsla beggja landa af góðum starfsvenjum verður kynnt og rædd. Þetta verður spennandi ár! Fylgist með sendiráðinu á samfélagsmiðlum til að fá fleiri fréttir, þar á meðal tilkynningar um opna viðburði þar sem starfsemi þjóðgarðanna verður kynnt sérstaklega. Að lokum sendir sendiráð Bandaríkjanna ykkur hlýjar kveðjur og hvatningu til að heimsækja og kynnast þjóðgörðum Bandaríkjanna af eigin raun.Höfundur er starfandi sendiherra Bandaríkjanna
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun