Málið má rekja til samnings um ráðgjafarþjónustu sem Þorsteinn og Solstice Productions, sem sér um Secret Solstice tónleikahátíðina sem haldin er í Laugardal á ári hverju, gerðu með sér. Samningurinn skiptist í tvo kafla. Samkvæmt fyrri kafla samningsins átti Þorsteinn að koma á kynnum og gera hverjar þær ráðstafanir sem nauðsynlegar væru til þess að hljómsveitin Radiohead kæmi fram á tónlistarhátíðinni Secret Solstice árið 2016.
Samkvæmt síðari kafla samningsins átti Þorsteinn að veita aðstandendum hátíðarinnar nauðsynlega aðstoð við skipulagningu, undirbúning og uppsetningu Secret Solstice tónlistarhátíðarinnar á hverju ári, þar á meðal umsjón með bókun listamanna auk fleiri verkefna.

Mál sitti gagnvart Solstice Productions reisti Þorsteinn á því að samningar hefðu tekist á milli Solstice Productions og Radiohead, sem hélt vel heppnaða tónleika í Laugardalshöll á tónleikahátíðinni. Hann hafi því átt að fá greitt samkvæmt fyrsta kafla samningsins en greiðslan hafi hins vegar ekki verið innt af hendi af hálfu Solstice Productions. Gaf hann einnig út reikning vegna seinni kafla samningsins, og var hann greiddur að fullu.
Ósátt við Rammstein og Muse tónleika Þorsteins
Reyndi Þorsteinn að fá greiðsluna vegna fyrri hluta samningsins innta af hendi en var tjáð að Solstice Productions hafnaði greiðsluskyldu á þeim grundvelli að hann hefði ekki fyllilega efnt samningsskyldur sínar. Þetta sætti Þorsteinn sig ekki við, taldi hann sig að fullu hafa staðið við samninginn. Stefndi hann Solstice Productions til greiðslu tíu milljóna, annars vegar fjögurra milljóna samkvæmt fyrri kafla samningsins, og hins vegar sex milljóna, vegna innlausnar á eignarhluta í Solstice Procuctions sem Þorsteinn taldi sig eiga rétt á, samkvæmt samningnum.
Þá taldi félagið að allar kröfur Þorsteins væru byggðar á þeirri grundvallarforsendu að hann hafi staðið við skuldbindingar sínar samkvæmt samningnum, sú forsenda væri hins vegar röng. Hann hafi vanefnt skuldbindingar sínar samkvæmt samningnum „í veigamiklum atriðum“ og valdið félaginu „verulegu tjóni“. Vísa ætti því málinu frá dómi.
Gerðu athugasemd við „ruglingslega“ framsetningu
Félagið benti einnig á að Þorsteinn hefði aldrei gefið út reikning vegna vinnu sinnar við að bóka Radiohead á hátíðina. Hann hafi því ekki gert innheimtutilraunir á grundvelli óútgefinna reikninga. Þá taldi félagið einnig að framsetning Þorsteins á kröfum hans í málinu væri „ruglingsleg“ og að ósamræmi væri í dómkröfum annars vegar og málsástæðum hins vegar.Tók dómari undir málflutning Solstice Productions en málinu var vísað frá á grundvelli þess að verulegur misbrestur væri á því að dómkröfur Þorsteins væru skýrar. Gerði dómari margvíslegar athugasemdir við dómkröfur Þorsteins, meðal annars þær að Þorsteinn gæti ekki gert kröfu um sölurétt á hlutabréfum sem hann hafði aldrei eignast eða fært sönnur á því að væru í eigu hans. Þá væri krafa hans um sex milljón króna greiðslu ekki rökstudd nægilega vel.
Voru þessir brestir, sem og fleiri, í málflutningi Þorsteins taldir það verulegir að ekki yrði bætt úr þeim undir rekstri málsins. Var krafa um frávísun málsins því tekin til greina. Þarf Þorsteinn að greiða Solstice Productions 300 þúsund krónur í málskostnað.
Úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur má lesa hér.