„Myndirnar voru teknar á árunum 2008-2013 þegar ég þvældist um þessi svæði. Sumir mundu segja: Hva, Louisiana og Ísland eiga ekkert sameiginlegt en þeir eiga mig sameiginlegan því ég ólst upp á Íslandi og bjó í sextán ár í New Orleans.“
Landslagið er býsna ólíkt sem myndirnar birta.
„Louisiana er flatt eins og pönnukaka, þar er ekki einu sinni Himmelbjerg, heldur mikið fenjasvæði sem er á hraðri leið að sökkva í sjóinn. Bara að hverfa. Olíufélögin eru búin að grafa svo mikið af skurðum þarna og eyðileggja heilu svæðin,“ segir Friðgeir.
„Sýningin er smá ádeila á hvernig maðurinn fer með náttúruna og hins vegar hversu hjálparlaus við erum gagnvart henni því í raun og veru höfum við enga stjórn á henni. Þarna eru nokkrar myndir af eldfjöllum á Íslandi, meðal annars af Eyjafjallajökulsgosinu. Samt er þetta ekki áróður sem er í andlitinu á fólki heldur undiralda þegar að er gáð.“
Sjálfur er Friðgeir úr Vestmanneyjum og byrjaði eiginlega ævi sína á að lenda í stórum náttúruhamförum. „Ég flutti frá Eyjum gosnóttina 23. janúar 1973 í Breiðholtið. Fyrsta ljósmyndasýning mín var Breiðholtssýning sem var á Listahátíð Reykjavíkur 2010 og mynd eftir mig var valin einkennismynd hátíðarinnar það árið. Afi minn með haglarann úti á svölum.“
„Það jafnast fátt á við að keyra stefnulaust um þjóðvegi með gamla góða Pentaxinn og slatta af filmum í skottinu. Stoppa í vegasjoppum, fá sér í gogginn og spjalla við innfædda,“ segir hann.
Friðgeir hefur búið í Bandaríkjunum í þrátíu ár og er á förum heim til LA eftir að hafa verið yfirkokkur á Hótel Flatey í sumar. „Besta leiðin til að vera ekki sveltandi listamaður er að vera kokkur líka,“ segir hann sposkur.
Tvær sýningar verða opnaðar í Listasafninu á Akureyri, Ketilhúsi, klukkan þrjú í dag, auk Stemningar er það Jafnvægi – Úr jafnvægi eftir myndlistarkonuna Rúrí.
