Í gær spiluðu strákarnir svo við Túnis og gerðu jafntefli, 22-22, í háspennuleik. Það var leikur sem strákarnir áttu að vinna en það hefði svo sannarlega verið góður bónus að fá stig líka gegn Slóveníu. Helvítis herslumuninn, eins og strákarnir sögðu, vantaði aftur á móti. Uppskeran er bara eitt stig og strákarnir þurfa líklega að vinna síðustu tvo leiki sína til þess að komast í sextán liða úrslit.
Fá að gera sín mistök
Það var í raun ómögulegt að vita hvað liðið myndi gera í þessum leikjum og á þessu móti. Frammistaðan gegn Slóveníu var framar mínum björtustu vonum og við höfum séð liðið taka mörg jákvæð skref í Metz. Við höfum líka séð að það vantar ýmislegt upp á.
Þetta mót er aftur á móti til þess að blóðga menn og láta aðra axla meiri ábyrgð. Ég er mjög hrifinn af því sem Geir er að gera. Leyfir ungu mönnunum að spila og gera sín mistök. Það er virðingarverð afstaða.
Líkt og með Ómar Inga Magnússon í gær. Hann gerði nokkur skelfileg mistök en fékk traustið til að halda áfram. Hann skoraði líka góð mörk og sýndi hvað hann er sterkur karakter. Ef honum hefði verið kippt strax af velli fyrir sín mistök hefði hann ekki fengið mikilvæga og nauðsynlega reynslu. Hana verður að sækja á mót eins og þetta.
Markvarslan og varnarleikurinn hefur verið vonum framar í fyrstu þremur leikjunum. Það er mjög ánægjulegt. Hvoru tveggja mætti þó vissulega vera stöðugra. Það koma enn of langir kaflar þar sem er engin markvarsla og vörnin hriplek.
Stirð sókn
Sóknarleikurinn hefur hikstað oft og var það viðbúið. Enginn Aron Pálmarsson og nýir menn að axla ábyrgð. Rúnar Kárason hefur gert það einkar vel. Óragur við að taka ábyrgðina og láta vaða er á þarf að halda. Hann hefur einnig verið að skila fínum varnarleik. Sérstaklega í leiknum gegn Túnis.
Ólafur Guðmundsson hefur að sama skapi því miður ekki staðið undir væntingum. Hann er enn að gera allt of mörg mistök og frammistaða hans hingað til hefur valdið vonbrigðum.
Hann var þó frábær í vörninni í gær og gefst ekki upp. Heldur áfram að djöflast og gefa allt sem hann á. Því miður hefur þetta flotta viðhorf ekki skilað nægu.
Arnór Atlason hefur verið betri en ég átti von á og var frábær í leiknum gegn Slóveníu. Það er enn líf í gamla stríðshestinum sem hefur gengið í gegnum mikið.
Ásgeir Örn Hallgrímsson virkar að sama skapi ekki heill heilsu og hefur ekki fært liðinu neitt í þessu móti. Spurning hvort það var góð ákvörðun að taka hann með ef hann er ekki í lagi?
Framtíðarmenn
Janus Daði Smárason hefur sýnt okkur að hann er framtíðarmaður. Með frábært sjálfstraust og óhræddur við að taka af skarið. Kveikti í íslenska liðinu í gær og hefur spilað eins og maður með meiri reynslu en hann hefur í raun og veru.
Bjarki Már Elísson sýndi svo þjóðinni á laugardaginn að það þarf enginn að fara á taugum er Guðjón Valur hættir. Hvenær sem það svo verður en það er lítið fararsnið á honum. Arnar Freyr hefur sýnt fína tilburði á köflum og ég myndi hreinlega vilja sjá hann spila meira.
Það er því margt jákvætt hingað til og ég trúi ekki öðru en að liðið haldi áfram að eflast og muni á endanum skila sér inn í sextán liða úrslitin.
