Hvítþvottur skóskúrka Jakob Frímann Magnússon skrifar 19. febrúar 2015 07:00 Fram undan er Hönnunarmars með tilheyrandi tískusýningum og upplifunum í miðborginni þar sem Reykjavik Fashion Festival ber hæst. Fyrirtæki á vettvangi tísku og hönnunar hafa komið og farið í tímans rás. Nokkur hafa lifað af og dafnað frá ári til árs þrátt fyrir veikburða stoðkerfi hönnunar á Íslandi. Eitt þeirra fyrirtækja sem hafa staðið sig hvað best og náð umtalsverðum árangri á alþjóðavettvangi er fyrirtæki hjónanna Hugrúnar Árnadóttur og Magna Þorsteinssonar, KronKron. KronKron hefur starfað í miðborginni í um 15 ára skeið við vaxandi vinsældir. Vöxturinn hefur byggt á fyrirtakshönnun og gæðum, skynsamlegum og aðhaldssömum rekstri og varfærni í illfyrirsjáanlegum heimi íslenskra viðskipta. Vörur fyrirtækisins hafa verið seldar í um hundrað löndum. Á undanförnum misserum hefur fyrirtækið heldur betur vakið athygli með því að vera ítrekað boðin þátttaka í alþjóðlegum stórviðburðum á borð við Emmys, MTV Awards, American Music Awards, Hollywood Film Awards og Golden Globe.Afsláttur boðinn af ónýtri vöru Í hinum skreipa heimi árstíðabundinnar tískuvöru skiptir sköpum að varan skili sér með óaðfinnanlegum hætti á viðkomandi markað innan settra tímamarka. Samansafn vel útfærðra smáatriða og fágunar hefur einkennt tískuhönnun KronKron um árabil og hvers kyns frávik eða slökun á gæðakröfum getur hæglega orðið banabiti tískuhönnunarfyrirtækis af þessum toga. Mikilvæg sending frá spænskum skóframleiðanda KronKron reyndist alvarlega gölluð árið 2011 og gerði fyrirtækið strax athugasemdir og hafnaði umræddri pöntun. Framleiðandinn lét eins og um smámál væri að ræða, krafðist tafarlausrar greiðslu en bauð 20% afslátt í ljósi hinna augljósu galla og slufsulega frágangs. KronKron hafnaði því alfarið að taka umrædda gallagripi til sölu og dreifingar, jafnvel þótt 20% afsláttur byðist. Það er þekkt að metnaðarfullt tísku- og hönnunarfyrirtæki gefur engan afslátt af gæðakröfum sínum og metnaði og lætur ekki hyskni framleiðenda stjórna eigin för.Óprúttnir gripdeildarmenn Hinir óprúttnu spænsku skóframleiðendur og umbjóðendur þeirra þrjóskuðust við. Á svipuðum tíma tóku að berast ábendingar að utan um að skór KronKron væru til sölu hjá verslunum og keðjum sem hvergi sá stað í viðskiptamannaskrám fyrirtækisins. Eigendur KronKron neituðu lengi vel að trúa slíku upp á samstarfsaðila fyrirtækisins um margra ára skeið. Sannleikurinn kom þó um síðir í ljós: Hinir óprúttnu erlendu viðsemjendur KronKron höfðu sjálfir stundað að selja vörur undir merkjum KronKron – án minnstu vitundar fyrirtækisins og í augljósu trássi við þær sérverslanir og keðjur sem fyrirtækið hafði ræktað sambönd við um árabil. Hér má augljóst vera að framinn hefur verið alvarlegur glæpur með einbeittum brotavilja; höfundarréttur ekki virtur og vöru dreift í nafni KronKron án vitundar eða samráðs við fyrirtækið, hönnuði þess og eigendur. Vægast sagt vítaverð og refsiverð framganga, en viti menn! Þau undur og stórmerki áttu sér stað fyrir skemmstu að sjálfur Hæstiréttur Íslands dæmdi spænsku skúrkunum í vil og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir hið smáa en glæsilega íslenska tískufyrirtæki! Sýndi þar æðsti dómstóll landsins að hann hefur lítinn skilning á verðmæti hágæðavöru sem haldin er galla eða þá á eðli hönnunar. Meðhöndlaði Hæstiréttur því málið líkt og þar væri um að ræða hvern annan sandpoka, sem tæki verðbreytingum eftir því hversu vel heppnaður sandpokinn væri. Dómurinn undirstrikar einnig hversu lítillar verndar hönnuðir njóta og hversu takmörkuð úrræði þeirra eru þegar á þeim er brotið. Getur virkilega verið svo komið að höfundarréttur sé að engu hafður, t.a.m. sökum þess að viðvarandi höfundarréttarbrot gagnvart listafólki á netinu eru iðulega látin afskiptalaus af yfirvöldum? Hvernig getur mönnum daprast dómgreind og réttlætiskennd með svo augljósum hætti? Viljum við gera Ísland að alþjóðlegu skúrkaskjóli með blessun íslenskra dómstóla í bak og fyrir? Skyldi dómur sem þessi geta orðið fordæmisgefandi? Sé svo, ber þeim sem hér á landi starfa að sköpun að hugsa alvarlega sinn gang og hvort sætt sé lengur eða stætt á Íslandi. Í tilviki KronKron hljóta að vera hverfandi líkur á að fyrirtækið geti, eftir slíkt reiðarslag, orðið sú víðfleyga skrautfjöður á Hönnunarmars eða Reykjavík Fashion Festival sem til stóð að það yrði og maklegt var. Framtíð þessa frábæra fyrirtækis hlýtur að vera í alvarlegu uppnámi eftir kostnaðarsama réttlætis- og varnarbaráttu fyrir dómstólum – sem engu skilaði nema enn verri skaða og óvæntri sneypu. Fyrirhuguð þátttaka fyrirtækisins og eigenda þess í framtíðarþróun og markaðssetningu íslenskrar hönnunar og tísku hefur verið teflt í dapurlega tvísýnu, algjörlega að ófyrirsynju. Mikil eftirsjá yrði að jafn glæsilegu fyrirtæki og KronKron úr miðborginni. Ekki síður af akri hinna skapandi greina þar sem íslensk tískuhönnun hefur um árabil leikið veigamikið hlutverk í markaðssetningu og ímyndarsköpun Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Golden Globes HönnunarMars Jakob Frímann Magnússon RFF Mest lesið Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Sjá meira
Fram undan er Hönnunarmars með tilheyrandi tískusýningum og upplifunum í miðborginni þar sem Reykjavik Fashion Festival ber hæst. Fyrirtæki á vettvangi tísku og hönnunar hafa komið og farið í tímans rás. Nokkur hafa lifað af og dafnað frá ári til árs þrátt fyrir veikburða stoðkerfi hönnunar á Íslandi. Eitt þeirra fyrirtækja sem hafa staðið sig hvað best og náð umtalsverðum árangri á alþjóðavettvangi er fyrirtæki hjónanna Hugrúnar Árnadóttur og Magna Þorsteinssonar, KronKron. KronKron hefur starfað í miðborginni í um 15 ára skeið við vaxandi vinsældir. Vöxturinn hefur byggt á fyrirtakshönnun og gæðum, skynsamlegum og aðhaldssömum rekstri og varfærni í illfyrirsjáanlegum heimi íslenskra viðskipta. Vörur fyrirtækisins hafa verið seldar í um hundrað löndum. Á undanförnum misserum hefur fyrirtækið heldur betur vakið athygli með því að vera ítrekað boðin þátttaka í alþjóðlegum stórviðburðum á borð við Emmys, MTV Awards, American Music Awards, Hollywood Film Awards og Golden Globe.Afsláttur boðinn af ónýtri vöru Í hinum skreipa heimi árstíðabundinnar tískuvöru skiptir sköpum að varan skili sér með óaðfinnanlegum hætti á viðkomandi markað innan settra tímamarka. Samansafn vel útfærðra smáatriða og fágunar hefur einkennt tískuhönnun KronKron um árabil og hvers kyns frávik eða slökun á gæðakröfum getur hæglega orðið banabiti tískuhönnunarfyrirtækis af þessum toga. Mikilvæg sending frá spænskum skóframleiðanda KronKron reyndist alvarlega gölluð árið 2011 og gerði fyrirtækið strax athugasemdir og hafnaði umræddri pöntun. Framleiðandinn lét eins og um smámál væri að ræða, krafðist tafarlausrar greiðslu en bauð 20% afslátt í ljósi hinna augljósu galla og slufsulega frágangs. KronKron hafnaði því alfarið að taka umrædda gallagripi til sölu og dreifingar, jafnvel þótt 20% afsláttur byðist. Það er þekkt að metnaðarfullt tísku- og hönnunarfyrirtæki gefur engan afslátt af gæðakröfum sínum og metnaði og lætur ekki hyskni framleiðenda stjórna eigin för.Óprúttnir gripdeildarmenn Hinir óprúttnu spænsku skóframleiðendur og umbjóðendur þeirra þrjóskuðust við. Á svipuðum tíma tóku að berast ábendingar að utan um að skór KronKron væru til sölu hjá verslunum og keðjum sem hvergi sá stað í viðskiptamannaskrám fyrirtækisins. Eigendur KronKron neituðu lengi vel að trúa slíku upp á samstarfsaðila fyrirtækisins um margra ára skeið. Sannleikurinn kom þó um síðir í ljós: Hinir óprúttnu erlendu viðsemjendur KronKron höfðu sjálfir stundað að selja vörur undir merkjum KronKron – án minnstu vitundar fyrirtækisins og í augljósu trássi við þær sérverslanir og keðjur sem fyrirtækið hafði ræktað sambönd við um árabil. Hér má augljóst vera að framinn hefur verið alvarlegur glæpur með einbeittum brotavilja; höfundarréttur ekki virtur og vöru dreift í nafni KronKron án vitundar eða samráðs við fyrirtækið, hönnuði þess og eigendur. Vægast sagt vítaverð og refsiverð framganga, en viti menn! Þau undur og stórmerki áttu sér stað fyrir skemmstu að sjálfur Hæstiréttur Íslands dæmdi spænsku skúrkunum í vil og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir hið smáa en glæsilega íslenska tískufyrirtæki! Sýndi þar æðsti dómstóll landsins að hann hefur lítinn skilning á verðmæti hágæðavöru sem haldin er galla eða þá á eðli hönnunar. Meðhöndlaði Hæstiréttur því málið líkt og þar væri um að ræða hvern annan sandpoka, sem tæki verðbreytingum eftir því hversu vel heppnaður sandpokinn væri. Dómurinn undirstrikar einnig hversu lítillar verndar hönnuðir njóta og hversu takmörkuð úrræði þeirra eru þegar á þeim er brotið. Getur virkilega verið svo komið að höfundarréttur sé að engu hafður, t.a.m. sökum þess að viðvarandi höfundarréttarbrot gagnvart listafólki á netinu eru iðulega látin afskiptalaus af yfirvöldum? Hvernig getur mönnum daprast dómgreind og réttlætiskennd með svo augljósum hætti? Viljum við gera Ísland að alþjóðlegu skúrkaskjóli með blessun íslenskra dómstóla í bak og fyrir? Skyldi dómur sem þessi geta orðið fordæmisgefandi? Sé svo, ber þeim sem hér á landi starfa að sköpun að hugsa alvarlega sinn gang og hvort sætt sé lengur eða stætt á Íslandi. Í tilviki KronKron hljóta að vera hverfandi líkur á að fyrirtækið geti, eftir slíkt reiðarslag, orðið sú víðfleyga skrautfjöður á Hönnunarmars eða Reykjavík Fashion Festival sem til stóð að það yrði og maklegt var. Framtíð þessa frábæra fyrirtækis hlýtur að vera í alvarlegu uppnámi eftir kostnaðarsama réttlætis- og varnarbaráttu fyrir dómstólum – sem engu skilaði nema enn verri skaða og óvæntri sneypu. Fyrirhuguð þátttaka fyrirtækisins og eigenda þess í framtíðarþróun og markaðssetningu íslenskrar hönnunar og tísku hefur verið teflt í dapurlega tvísýnu, algjörlega að ófyrirsynju. Mikil eftirsjá yrði að jafn glæsilegu fyrirtæki og KronKron úr miðborginni. Ekki síður af akri hinna skapandi greina þar sem íslensk tískuhönnun hefur um árabil leikið veigamikið hlutverk í markaðssetningu og ímyndarsköpun Íslands.
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar