Thuy er 22 ára gömul og kom hingað til lands sem au pair fyrir fjölskyldu sína í mars árið 2013. Hún eyddi miklum tíma með frænda sínum og besta vin hans sem er Hao Van og fljótlega urðu þau ástfangin. Þau segja það ekki hafa verið ást við fyrstu sýn en eftir að hafa hist nokkrum sinnum urðu þau hrifin, fóru á stefnumót og sambandið þróaðist.
Fyrirséð var að dvalarleyfi Thuy sem au pair rynni út í apríl 2014. Þau giftu sig og héldu mikla veislu þann 28. desember 2013. Það er ekki launungamál að giftingin bar brátt að vegna þess að landvistarleyfið var við það að renna út. En þá var Thuy líka orðin ólétt eftir Hao.
„Frá því að við skiluðum inn giftingarvottorðinu hefur Útlendingastofnun haft auga með okkur,“ segir Hao.
Sjá einnig: „Þessar upplýsingar bárust okkur í símtali“

Það var svo í desember 2014 sem Útlendingastofnun sendi Lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu beiðni um að formleg rannsókn hæfist á því hvort hjúskapurinn væri til málamynda. Í bréfinu segir að myndbandsupptaka úr brúðkaupinu, sem hjónin skiluðu inn til staðfestingar á hjónabandi sínu, sýndi að brúðurin væri leið og virkaði óhamingjusöm. Þessu svarar Thuy á þá leið að hún hafi verið glöð með ráðahaginn en meðgöngukvillar, ógleði og þess háttar, hafi gert henni lífið mjög leitt á brúðkaupsdaginn.

Hao hafnar því að hafa verið óframfærinn á spítalanum. "Ég var með henni í öllum heimsóknum á spítalann. Svo tók ég á móti barninu mínu eins og aðrir feður."
Í bréfi Útlendingastofnunar til lögreglu er hvergi vikið að því að Thuy og Hao eigi barn saman.
Í febrúar 2015 eru hjónin svo boðuð í fyrsta viðtal til Útlendingastofnunar. „Við höfðum ekki undirbúið okkur fyrir svona persónulegt viðtal. Við hefðum átt að undirbúa okkur betur,“ segja hjónin.
Sjá einnig:Sökuð um málamyndahjónaband

Thuy hefur verið boðin vinna við ræstingar en vegna stöðu hennar í landinu má hún ekki taka henni. Að eigin sögn fór hún með ráðningarsamning til Útlendingastofnunar ti l sönnunar en var sagt að hún mætti ekki taka vinnunni. Fjölskyldan er því blönk og illa stödd.
Thuy langar að læra íslensku en það strandar á fjárhagnum. „Ef ég fengi vinnu þá gæti ég fengið námið niðurgreitt frá stéttarfélaginu.“
En fyrst og fremst þykir þeim brotið á sér. Þau upplifa að Útlendingastofnun standi í vegi fyrir því að þau geti hafið eðlilegt líf hér á landi og komið undir sig fótunum. Þau vilja að dóttir þeirra fari á leikskóla og Thuy út á vinnumarkaðinn.