Máttlaust Alþingi Sumarrós Sigurðardóttir skrifar 13. júní 2015 09:24 Barátta um völd hefur löngum verið keppikefli manna. Við erum svo lánsöm/ólánssöm Íslendingar að hafa tvær blokkir á hinu háa Alþingi sem raða sér í vinstri og hægri fylkingu. Hugmyndafræðin sem að baki liggur, vinstri og hægri öflum, er löngu orðin úrelt ef mann vilja stuða að aukinni vellíðan þjóðar. Hún gengur út á í grófum dráttum að hægri flokkar hygli hinum ríku þannig að hinir ríku verði enn ríkari og vinstri öflin tali máli lítilmagnanna, eða gefi sig út fyrir það og stuðli að jöfnuði í samfélögum. Gott og vel! Þegar þessar tvær fylkingar takast svo á, gengur baráttan miklu frekar út á hvor fylkingin hafi betur en að stuðlað sé að almanna heill. Hinn almenni Íslendingur hefur oft á tilfinningunni, að sumir einstaklingar sem komast til valda á Alþingi, séu oft gerðir út af hinum ýmsu hagsmunaaðilum,að jafnvel sé borgaður undir þá passinn inn á þing með ákveðnum skilyrðum. Leikmanninum finnst því oft vanta inn á Alþingi réttsýni og jafnvægi þar sem menn einfaldlega koma sér saman um hvað landi og þjóð er fyrir bestu, þannig að þjóðin sem slík geti unað glöð við sitt í sátt í sínu landi . Að menn elski friðinn og hlúi að og hjálpi hver öðrum. Ef til vill er þessi sýn á hvernig gott samfélag ætti að vera útópíukennd eða hvað? Hér væri gott að varpa fram nokkrum spurningum varðandi það hvað gerir þjóð að glaðri og sáttri þjóð. a) Viljum við Íslendingar búa í landi þar sem hefur á að skipa skólum með góðu og velmenntuðu starfsfólki? b) Viljum við Íslendingar búa við heilbrigðiskerfi í fremstu röð með velmenntuðu og áreiðanlegu starfsfólki? c) Viljum við tryggja öldruðum áhyggjulaust ævikvöld og tryggja þeim sómasamlegan lífeyri til að geta lifað mannsæmandi lífi? d) Viljum við Íslendingar að þjóðin forheimskist vegna þess að menntun er ekki metin til launa? e) Viljum við Íslendingar vera þjóð á meðal þjóða? f) Viljum við Íslendingar viðhalda stolti okkar sem þjóðar og hlúa að mannauðnum sem býr í landinu, eða viljum við kannski stýra þjóðinni aftur til lífsgæða miðalda og færa hana aftur inn í torfbæina? g) Viljum við viðhalda hér heilbrigðri menningu sem stuðlar að vellíðan manna? h) Viljum við löggjafarþing sem hefur á að skipa einstaklingum sem láta ofmetnast við aukin völd og gerast sekir um spillingu? Svari nú hver fyrir sig! Það sem blasir við þjóðinni í dag er dapurlegt. Verkfallsréttur fólks er fótum troðinn og verið er að setja lög á fólk, margt hvert eftir meira en tveggja mánaða launalausar verkfallsaðgerðir. Hverjum hugsandi manni dylst ekki að þarna er vegið að grunnstoðum heilbrigðs samfélags, lýðræðinu sjálfu, á meðan forráðamenn ríkisstjórnarinnar virðast réttlæta arðgreiðslur til starfsmanna fjármálafyrirtækja og sumra fiskvinnslufyrirtækja og hækkun launa þeirra sem hæst hafa launin. Er þetta réttsýni? Stuðlar viðmót sem einkennist af fyrirlitningu í garð vissra stétta að hærra hamingjustigi þjóðarinnar? Við áhorf á útsendingu frá umræðum á Alþingi í kjölfar fyrirhugaðrar lagasetningar á verkfall BHM og hjúkrunarfræðinga hnaut undirrituð um orð eins ágæts þingmanns þar sem hann gagnrýndi lagasetninguna. Inntak orða hans voru nokkurn veginn þessi: Stjórnarflokkarnir lofuðu, reyndar allir flokkar, í aðdraganda síðustu kosninga, að veita meiri fjármunum inn í menntakerfið og heilbrigðiskerfið. Hann lauk máli sínu á eftirfarandi hátt: Þetta var að vísu í aðdraganda kosninga! Í beinu framhaldi af þeim orðum er eðlilegt að spyrja sig: Í hverra umboði sitja þessir 63 aðilar sem á þingi sitja? Eru þeir ekki þegar orðnir umboðslausir til áframhaldandi setu? Spyr sá sem ekki veit! Sitja þessir vita máttlausu þingmenn kannski í umboði sjúklinga? Þeir sitja aldeilis ekki í umboði hins almenna launþega! Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að velta fyrir sér hvort kosningaloforð þeirra kandídata sem bjóða sig fram til setu á Alþingi séu virt þegar þeir hafa verið kosnir lýðræðislegri kosningu og hugsi ráð til að skipta þeim út sem ekki standa við orð sín! Þegar þingmenn standa ekki við orð sín eru þeir engir heiðursmenn! Þar af leiðandi er hrein kaldhæðni að þeir ávarpi hvern annan ,, háttvirtur‘‘ eða ,, hæstvirtur‘‘! Það er sannarlega sorglegt til þess að vita, að innantómt orðgjálfrið sé komið í stað þess heiðursmannasamkomulags sem einu sinni gilti og aðeins þurfti að innsigla með föstu og þéttu handartaki samherjanna! Sumarrós Sigurðardóttir Höfundur er framhaldsskólakennari og áhugamanneskja um þjóðmál Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Verkfall 2016 Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson skrifar Skoðun Tími til kominn að styðja öll framúrskarandi ungmenni Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Mótórhjólasamtök á Íslandi – hvers vegna öll þessi læti? Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson skrifar Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Sjá meira
Barátta um völd hefur löngum verið keppikefli manna. Við erum svo lánsöm/ólánssöm Íslendingar að hafa tvær blokkir á hinu háa Alþingi sem raða sér í vinstri og hægri fylkingu. Hugmyndafræðin sem að baki liggur, vinstri og hægri öflum, er löngu orðin úrelt ef mann vilja stuða að aukinni vellíðan þjóðar. Hún gengur út á í grófum dráttum að hægri flokkar hygli hinum ríku þannig að hinir ríku verði enn ríkari og vinstri öflin tali máli lítilmagnanna, eða gefi sig út fyrir það og stuðli að jöfnuði í samfélögum. Gott og vel! Þegar þessar tvær fylkingar takast svo á, gengur baráttan miklu frekar út á hvor fylkingin hafi betur en að stuðlað sé að almanna heill. Hinn almenni Íslendingur hefur oft á tilfinningunni, að sumir einstaklingar sem komast til valda á Alþingi, séu oft gerðir út af hinum ýmsu hagsmunaaðilum,að jafnvel sé borgaður undir þá passinn inn á þing með ákveðnum skilyrðum. Leikmanninum finnst því oft vanta inn á Alþingi réttsýni og jafnvægi þar sem menn einfaldlega koma sér saman um hvað landi og þjóð er fyrir bestu, þannig að þjóðin sem slík geti unað glöð við sitt í sátt í sínu landi . Að menn elski friðinn og hlúi að og hjálpi hver öðrum. Ef til vill er þessi sýn á hvernig gott samfélag ætti að vera útópíukennd eða hvað? Hér væri gott að varpa fram nokkrum spurningum varðandi það hvað gerir þjóð að glaðri og sáttri þjóð. a) Viljum við Íslendingar búa í landi þar sem hefur á að skipa skólum með góðu og velmenntuðu starfsfólki? b) Viljum við Íslendingar búa við heilbrigðiskerfi í fremstu röð með velmenntuðu og áreiðanlegu starfsfólki? c) Viljum við tryggja öldruðum áhyggjulaust ævikvöld og tryggja þeim sómasamlegan lífeyri til að geta lifað mannsæmandi lífi? d) Viljum við Íslendingar að þjóðin forheimskist vegna þess að menntun er ekki metin til launa? e) Viljum við Íslendingar vera þjóð á meðal þjóða? f) Viljum við Íslendingar viðhalda stolti okkar sem þjóðar og hlúa að mannauðnum sem býr í landinu, eða viljum við kannski stýra þjóðinni aftur til lífsgæða miðalda og færa hana aftur inn í torfbæina? g) Viljum við viðhalda hér heilbrigðri menningu sem stuðlar að vellíðan manna? h) Viljum við löggjafarþing sem hefur á að skipa einstaklingum sem láta ofmetnast við aukin völd og gerast sekir um spillingu? Svari nú hver fyrir sig! Það sem blasir við þjóðinni í dag er dapurlegt. Verkfallsréttur fólks er fótum troðinn og verið er að setja lög á fólk, margt hvert eftir meira en tveggja mánaða launalausar verkfallsaðgerðir. Hverjum hugsandi manni dylst ekki að þarna er vegið að grunnstoðum heilbrigðs samfélags, lýðræðinu sjálfu, á meðan forráðamenn ríkisstjórnarinnar virðast réttlæta arðgreiðslur til starfsmanna fjármálafyrirtækja og sumra fiskvinnslufyrirtækja og hækkun launa þeirra sem hæst hafa launin. Er þetta réttsýni? Stuðlar viðmót sem einkennist af fyrirlitningu í garð vissra stétta að hærra hamingjustigi þjóðarinnar? Við áhorf á útsendingu frá umræðum á Alþingi í kjölfar fyrirhugaðrar lagasetningar á verkfall BHM og hjúkrunarfræðinga hnaut undirrituð um orð eins ágæts þingmanns þar sem hann gagnrýndi lagasetninguna. Inntak orða hans voru nokkurn veginn þessi: Stjórnarflokkarnir lofuðu, reyndar allir flokkar, í aðdraganda síðustu kosninga, að veita meiri fjármunum inn í menntakerfið og heilbrigðiskerfið. Hann lauk máli sínu á eftirfarandi hátt: Þetta var að vísu í aðdraganda kosninga! Í beinu framhaldi af þeim orðum er eðlilegt að spyrja sig: Í hverra umboði sitja þessir 63 aðilar sem á þingi sitja? Eru þeir ekki þegar orðnir umboðslausir til áframhaldandi setu? Spyr sá sem ekki veit! Sitja þessir vita máttlausu þingmenn kannski í umboði sjúklinga? Þeir sitja aldeilis ekki í umboði hins almenna launþega! Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að velta fyrir sér hvort kosningaloforð þeirra kandídata sem bjóða sig fram til setu á Alþingi séu virt þegar þeir hafa verið kosnir lýðræðislegri kosningu og hugsi ráð til að skipta þeim út sem ekki standa við orð sín! Þegar þingmenn standa ekki við orð sín eru þeir engir heiðursmenn! Þar af leiðandi er hrein kaldhæðni að þeir ávarpi hvern annan ,, háttvirtur‘‘ eða ,, hæstvirtur‘‘! Það er sannarlega sorglegt til þess að vita, að innantómt orðgjálfrið sé komið í stað þess heiðursmannasamkomulags sem einu sinni gilti og aðeins þurfti að innsigla með föstu og þéttu handartaki samherjanna! Sumarrós Sigurðardóttir Höfundur er framhaldsskólakennari og áhugamanneskja um þjóðmál
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir skrifar
Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun