Það er eitthvað Dave Roback/Hope Sandoval-legt við þetta Björn Teitsson skrifar 11. desember 2014 12:00 Ylja Bjartey Sveinsdóttir og Guðný Gígja Skjaldardóttir. Vísir/Daníel Tónlist Commotion Ylja Sena Ylja vakti verðskuldaða athygli fyrir samnefndan frumburð sveitarinnar sem kom út fyrir réttum tveimur árum. Sveitin er að miklu leyti byggð í kringum söngkonurnar tvær, Bjarteyju Sveinsdóttur og Guðnýju Gígju Skjaldardóttur. Þær hafa spilað einhvers konar afbrigði af kántrískotinni þjóðlagatónlist og gerðu það með prýði á fyrri skífu þegar sveitin hafði á að skipa slide-gítarleikaranum Smára „Tarfi“ Jósepssyni. Mannabreytingar hafa ef til vill haft áhrif á hljóm sveitarinnar. Nú er Smári horfinn á braut og til liðs við Ylju gengu þúsundþjalasmiðurinn Örn Eldjárn og ryþmadúó skipað Magnúsi Erni Magnússyni og Ingibjörgu Elsu Turchi. Á þesssari nýjust afurð sveitarinnar, Commotion, er hljómurinn ögn meira „indí“, kominn í smá „alt-country“: maður hugsar til Cowboy Junkies eða jafnvel Mazzy Star – það er eitthvað Dave Roback/Hope Sandoval-legt við þetta. Gítarhljómur stækkaður, effekt á trommum, róleg sveimandi yfirferð með fallegum söngröddum. Það eru líka raddirnar sem eru aðalsmerki Ylju, það einfaldlega verður að viðurkennast. Þær Bjartey og Gígja, sem einnig semja flesta textana, ná einstaklega vel saman og raddanir þeirra virkilega til fyrirmyndar. Flutningur laganna er hnökralaus og lagasmíðarnar eru ekkert of flóknar, enda ættu þær ekkert að vera það. Galdurinn felst frekar í að búa til öruggan farveg fyrir raddirnar, með stöku skreytingum hér og þar.Titillag plötunnar fellur helst í þá gryfju að geta hljómað undir hvaða stiklu sem er fyrir bandaríska indí-mynd – en það er nokkurn veginn það versta sem hægt er að segja um plötuna. Sem er gott. Bestu lögin eru „Sem betur fer“, en það hefur fengið mikla spilun í útvarpi nú þegar, „Hlaðseyri“ og „Fall“ sem býður upp á allt það besta sem Ylja hefur upp á að bjóða.Niðurstaða: Mjög góð önnur plata frá hljómsveit sem er stígandi í sinni listsköpun. Einlægur flutningur fallegra laga þar sem raddirnar eru aðalsmerkið. Gagnrýni Menning Mest lesið Nígerískt stjörnubrúðkaup í Hallgrímskirkju Lífið Fyrrverandi eiginmaður Kelly Clarkson látinn Lífið „Magnað innra ferðalag“ að horfast í augu við saklausa barnið í sér Lífið Hver er Endakallinn frá Ibiza? Lífið Fann lausn við verkjunum sem breytti öllu Lífið samstarf Hvers vegna fær Innrásin frá Mars núll í einkunn? Lífið McConaughey glutraði niður tækifærinu í Titanic Lífið Hver dáleiðsla er spennandi og ófyrirsjáanlegt ferðalag Lífið samstarf Þríbætti tíma kærastans í einni stærstu spyrnukeppni Evrópu Lífið Orðin vön ferðamönnum í garðinum og fagnar komu þeirra Lífið Fleiri fréttir Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira
Tónlist Commotion Ylja Sena Ylja vakti verðskuldaða athygli fyrir samnefndan frumburð sveitarinnar sem kom út fyrir réttum tveimur árum. Sveitin er að miklu leyti byggð í kringum söngkonurnar tvær, Bjarteyju Sveinsdóttur og Guðnýju Gígju Skjaldardóttur. Þær hafa spilað einhvers konar afbrigði af kántrískotinni þjóðlagatónlist og gerðu það með prýði á fyrri skífu þegar sveitin hafði á að skipa slide-gítarleikaranum Smára „Tarfi“ Jósepssyni. Mannabreytingar hafa ef til vill haft áhrif á hljóm sveitarinnar. Nú er Smári horfinn á braut og til liðs við Ylju gengu þúsundþjalasmiðurinn Örn Eldjárn og ryþmadúó skipað Magnúsi Erni Magnússyni og Ingibjörgu Elsu Turchi. Á þesssari nýjust afurð sveitarinnar, Commotion, er hljómurinn ögn meira „indí“, kominn í smá „alt-country“: maður hugsar til Cowboy Junkies eða jafnvel Mazzy Star – það er eitthvað Dave Roback/Hope Sandoval-legt við þetta. Gítarhljómur stækkaður, effekt á trommum, róleg sveimandi yfirferð með fallegum söngröddum. Það eru líka raddirnar sem eru aðalsmerki Ylju, það einfaldlega verður að viðurkennast. Þær Bjartey og Gígja, sem einnig semja flesta textana, ná einstaklega vel saman og raddanir þeirra virkilega til fyrirmyndar. Flutningur laganna er hnökralaus og lagasmíðarnar eru ekkert of flóknar, enda ættu þær ekkert að vera það. Galdurinn felst frekar í að búa til öruggan farveg fyrir raddirnar, með stöku skreytingum hér og þar.Titillag plötunnar fellur helst í þá gryfju að geta hljómað undir hvaða stiklu sem er fyrir bandaríska indí-mynd – en það er nokkurn veginn það versta sem hægt er að segja um plötuna. Sem er gott. Bestu lögin eru „Sem betur fer“, en það hefur fengið mikla spilun í útvarpi nú þegar, „Hlaðseyri“ og „Fall“ sem býður upp á allt það besta sem Ylja hefur upp á að bjóða.Niðurstaða: Mjög góð önnur plata frá hljómsveit sem er stígandi í sinni listsköpun. Einlægur flutningur fallegra laga þar sem raddirnar eru aðalsmerkið.
Gagnrýni Menning Mest lesið Nígerískt stjörnubrúðkaup í Hallgrímskirkju Lífið Fyrrverandi eiginmaður Kelly Clarkson látinn Lífið „Magnað innra ferðalag“ að horfast í augu við saklausa barnið í sér Lífið Hver er Endakallinn frá Ibiza? Lífið Fann lausn við verkjunum sem breytti öllu Lífið samstarf Hvers vegna fær Innrásin frá Mars núll í einkunn? Lífið McConaughey glutraði niður tækifærinu í Titanic Lífið Hver dáleiðsla er spennandi og ófyrirsjáanlegt ferðalag Lífið samstarf Þríbætti tíma kærastans í einni stærstu spyrnukeppni Evrópu Lífið Orðin vön ferðamönnum í garðinum og fagnar komu þeirra Lífið Fleiri fréttir Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira