Bítill stjórnaði Sinfóníunni Jónas Sen skrifar 29. nóvember 2014 12:00 „Bryndís Halla Gylfadóttir lék einleikinn. Hún gerði það af stakri snilld. Tónarnir voru tærir og nákvæmir, túlkunin þrungin andakt.“ Vísir/Vilhelm Tónlist: Verk eftir Mendelssohn, John Speight og Vaughan-Williams Sinfóníuhljómsveit Íslands. Stjórnandi: Israel Yinon. Einleikari: Bryndís Halla Gylfadóttir Tónleikar í Hörpu fimmtudaginn 27. nóvember. Hann var dálítið sérstakur, hljómsveitarstjórinn á sinfóníutónleikunum á fimmtudagskvöldið, Israel Yinon. Ekki aðeins var hann með bítlahárgreiðslu og leit út eins og Eiríkur Fjalar, hann stjórnaði sinfóníunni eins og hún væri popphljómsveit. Að vísu var hann sæmilega penn fyrir hlé, en þegar fjórða sinfónían eftir Vaughan-Williams byrjaði héldu honum engin bönd. Hann var svo fjörugur. Vaughan-Williams samdi fjórðu sinfóníuna árið 1935. Hann hafði verið þekktur fyrir virðulega, lagræna og fremur hefðbundna tónlist. En með fjórðu sinfóníunni reri hann á ný mið. Sinfónían var full af ómstríðum hljómum og framúrstefnulegum melódíum. Hún þótti svo djörf að fólk var alveg gáttað. Vaughan-Williams var eins og stabíll og farsæll flugmaður sem var skyndilega tekinn upp á því að fljúga undir símalínur. Flutningurinn á tónleikunum nú var afar líflegur í meðförum hins dansandi stjórnanda. Hljómsveitin spilaði vel, leikurinn var nákvæmur og samtaka. Mismunandi hljóðfærahópar voru pottþéttir og öruggir á sínu. Túlkunin var sannfærandi, hnitmiðuð og með magnaðri stígandi. Á tónleikunum voru tvö önnur verk á efnisskránni. Annað var Fingalshellir, forleikur op. 26 eftir Mendelssohn. Hann kom prýðilega út. Hitt var nýr einleikskonsert fyrir selló eftir John Speight, sem hér hefur verið búsettur um árabil. Konsertinn var stórglæsilegur. Hann var ábúðarfullur og dálítið drungalegur, en ákaflega fallega samsettur. Á vissan hátt var tónlistin eins og smásagnasafn. Hún samanstóð af litlum einingum sem virtust óskyldar. Samt var hún ekki ósamstæð. Þvert á móti var framvindan eðlileg og áreynslulaus. Tónlistin kom stöðugt á óvart, manni leiddist ekki baun. Sellóið var ávallt í forgrunninum. Það drukknaði aldrei í hljómsveitarleiknum, nema kannski í upphafi þegar slagverkið var heldur hávært. Bryndís Halla Gylfadóttir lék einleikinn. Hún gerði það af stakri snilld. Tónarnir voru tærir og nákvæmir, túlkunin þrungin andakt. Þetta var mögnuð upplifun. Niðurstaða: Tilkomumikil sinfónía eftir Vaughan-Williams var flott, nýr sellókonsert eftir John Speight var aðdáunarverður. Gagnrýni Menning Mest lesið Nígerískt stjörnubrúðkaup í Hallgrímskirkju Lífið Fyrrverandi eiginmaður Kelly Clarkson látinn Lífið „Magnað innra ferðalag“ að horfast í augu við saklausa barnið í sér Lífið Hver er Endakallinn frá Ibiza? Lífið Fann lausn við verkjunum sem breytti öllu Lífið samstarf Hvers vegna fær Innrásin frá Mars núll í einkunn? Lífið McConaughey glutraði niður tækifærinu í Titanic Lífið Hver dáleiðsla er spennandi og ófyrirsjáanlegt ferðalag Lífið samstarf Þríbætti tíma kærastans í einni stærstu spyrnukeppni Evrópu Lífið Orðin vön ferðamönnum í garðinum og fagnar komu þeirra Lífið Fleiri fréttir Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira
Tónlist: Verk eftir Mendelssohn, John Speight og Vaughan-Williams Sinfóníuhljómsveit Íslands. Stjórnandi: Israel Yinon. Einleikari: Bryndís Halla Gylfadóttir Tónleikar í Hörpu fimmtudaginn 27. nóvember. Hann var dálítið sérstakur, hljómsveitarstjórinn á sinfóníutónleikunum á fimmtudagskvöldið, Israel Yinon. Ekki aðeins var hann með bítlahárgreiðslu og leit út eins og Eiríkur Fjalar, hann stjórnaði sinfóníunni eins og hún væri popphljómsveit. Að vísu var hann sæmilega penn fyrir hlé, en þegar fjórða sinfónían eftir Vaughan-Williams byrjaði héldu honum engin bönd. Hann var svo fjörugur. Vaughan-Williams samdi fjórðu sinfóníuna árið 1935. Hann hafði verið þekktur fyrir virðulega, lagræna og fremur hefðbundna tónlist. En með fjórðu sinfóníunni reri hann á ný mið. Sinfónían var full af ómstríðum hljómum og framúrstefnulegum melódíum. Hún þótti svo djörf að fólk var alveg gáttað. Vaughan-Williams var eins og stabíll og farsæll flugmaður sem var skyndilega tekinn upp á því að fljúga undir símalínur. Flutningurinn á tónleikunum nú var afar líflegur í meðförum hins dansandi stjórnanda. Hljómsveitin spilaði vel, leikurinn var nákvæmur og samtaka. Mismunandi hljóðfærahópar voru pottþéttir og öruggir á sínu. Túlkunin var sannfærandi, hnitmiðuð og með magnaðri stígandi. Á tónleikunum voru tvö önnur verk á efnisskránni. Annað var Fingalshellir, forleikur op. 26 eftir Mendelssohn. Hann kom prýðilega út. Hitt var nýr einleikskonsert fyrir selló eftir John Speight, sem hér hefur verið búsettur um árabil. Konsertinn var stórglæsilegur. Hann var ábúðarfullur og dálítið drungalegur, en ákaflega fallega samsettur. Á vissan hátt var tónlistin eins og smásagnasafn. Hún samanstóð af litlum einingum sem virtust óskyldar. Samt var hún ekki ósamstæð. Þvert á móti var framvindan eðlileg og áreynslulaus. Tónlistin kom stöðugt á óvart, manni leiddist ekki baun. Sellóið var ávallt í forgrunninum. Það drukknaði aldrei í hljómsveitarleiknum, nema kannski í upphafi þegar slagverkið var heldur hávært. Bryndís Halla Gylfadóttir lék einleikinn. Hún gerði það af stakri snilld. Tónarnir voru tærir og nákvæmir, túlkunin þrungin andakt. Þetta var mögnuð upplifun. Niðurstaða: Tilkomumikil sinfónía eftir Vaughan-Williams var flott, nýr sellókonsert eftir John Speight var aðdáunarverður.
Gagnrýni Menning Mest lesið Nígerískt stjörnubrúðkaup í Hallgrímskirkju Lífið Fyrrverandi eiginmaður Kelly Clarkson látinn Lífið „Magnað innra ferðalag“ að horfast í augu við saklausa barnið í sér Lífið Hver er Endakallinn frá Ibiza? Lífið Fann lausn við verkjunum sem breytti öllu Lífið samstarf Hvers vegna fær Innrásin frá Mars núll í einkunn? Lífið McConaughey glutraði niður tækifærinu í Titanic Lífið Hver dáleiðsla er spennandi og ófyrirsjáanlegt ferðalag Lífið samstarf Þríbætti tíma kærastans í einni stærstu spyrnukeppni Evrópu Lífið Orðin vön ferðamönnum í garðinum og fagnar komu þeirra Lífið Fleiri fréttir Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira