Að leita að morðvopninu í manndrapsmálinu í smábátahöfninni í Hafnarfirði er í raun eins og að leita að nál í heystakki. Morðvopnið er ófundið og kafarar munu ekki leita í dag.
Gunnar Rúnar Sigurþórsson, sem hefur játað að hafa banað Hannesi Þór Helgasyni að morgni til hinn 15. ágúst síðastliðinn, greindi lögreglu frá því að hann hefði losað sig við morðvopnið við smábátahöfnina í Hafnarfirði. Það hefur ekki enn fundist, þrátt fyrir að kafarar frá sérsveit ríkislögreglustjóra hafi fínkembt svæðið alla helgina. Lögreglan hefur tímasett verknaðinn milli kl. 05:00 og 10:00 að morgni til.
Friðrik Smári Björgvinsson, yfirmaður rannsóknardeildar lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu, segir að þar sem umferð um höfnina sé einhver og botninn hafi rótast upp sé ekki skrýtið að erfiðlega gangi að finna morðvopnið. Aðspurður segir hann að það megi alveg halda því fram að þetta sé eins og að leita að nál í heystakki. Hann segir að kafarar frá sérsveitinni verði ekki að störfum í dag, en enn sé þó leitað að morðvopninu.
Eftir því sem fréttastofa kemst næst hefur lögreglan ýmsar aðferðir við að finna út hvar það gæti legið. T.d hvert straumar gætu hafa borið það og er lögreglan að fara yfir það núna. Enn er beðið eftir niðurstöðum úr lífsýnarannsóknum á blóði sem fannst á skóm sakborningsins, Gunnars Rúnars. Lögreglan á von á því að niðurstöður berist frá Svíþjóð í þessari viku, en þær niðurstöður sem þegar liggja fyrir úr lífsýnarannsóknum hafa ekki verið til þess fallnar að varpa frekara ljósi á málið.
Lögreglan vill ekki upplýsa um hvaða gögn önnur en játningu Gunnars Rúnars hún byggir þá niðurstöðu sína að hlutdeild annarra að verknaðinum sé útilokuð og að málið teljist upplýst. Ástæðan er sú að enn eru rannsóknarhagsmunir fyrir hendi. Á fjórða tug lögreglumanna hjá LRH hafa unnið að rannsókn málsins og hafa hátt í eitt hundrað einstaklingar verið yfirheyrðir.
Skýrslutaka hjá lögreglu hefur takmarkað sönnunargildi í sakamálum, þar sem meginreglan er bein og milliliðalaus sönnun fyrir þeim dómara sem fer með málið, samkvæmt lögum um meðferð sakamála. Ef svo færi að Gunnar Rúnar breytti framburði sínum og tæki játninguna til baka væri lögreglan í erfiðri stöðu án áþreifanlegra sönnunargagna. Þess vegna leggur lögreglan mikið kapp á að finna áþreifanleg sönnunargögn. Málið verður sent til ákærumeðferðar hjá ríkissaksóknara um leið og rannsókn þess lýkur.