Freyr Bjarnason fjallar um eins manns hljómsveit Gulla Briem, Earth Affair.
Gunnlaugur Briem gerði garðinn frægan með Mezzoforte á sínum tíma og hefur komið víða við á ferli sínum. Oftast hefur hann verið í bakgrunninum eins og trommara er siður en er nú farinn að láta meira að sér kveða.
Earth Affair heitir nýstofnuð eins manns hljómsveit Gulla og er þetta því í raun önnur sólóplata hans. Eins og nafnið gefur til kynna er tónlistin hálfgerður sambræðingur frá mörgum heimshornum, svokölluð heimstónlist. Flautuleikur, afrískur trommutaktur, harmonikkuleikur og munkasöngur fá meðal annars að njóta sín í bland við nútímalegan trommutaktinn. Sumu á þessari plötu svipar þannig til nýlegrar plötu Sigtryggs Baldurssonar, og virðist sem þessi tónlistargerð sé nokkuð að ryðja sér til rúms, í það minnsta á meðal íslenskra trommuleikara.
Hefðbundið popp kemur þó líka við sögu á plötunni. Til að mynda er French Touch ekta seiðandi franskt popplag auk þess sem Morten Harket úr A-ha kemur sterkur inn í Gildas Prayer þar sem indverskum áhrifum er blandað á skemmtilegan hátt saman við fallegan sönginn. Það lag gæti auðveldlega notið vinsælda. Djassbræðingur í anda Mezzoforte er heldur aldrei langt undan, meðal annars í hinu ambient-skotna Little One Growing Up.
Chapter One er fyrst og fremst þægileg plata sem líður ljúft í gegn. Mismunandi áhrifum er blandað vel saman þannig að úr verður fín heild. Þeim sem vilja mikið stuð og jafnvel frumleika gæti fundist hún átakalítil og óspennandi en fyrir þá sem vilja vandaða og margslungna plötu sem gælir við eyrun er hún fyrirtaks gripur.
Gagnrýni
