Gagnrýni
Meiri hlátur en grátur
Fimm stjörnur á Kon-Tiki. Ógleymanleg mynd um hreint út sagt ótrúlegan atburð.
Hressilegt heimabrugg
Eva er þekkt og umdeild en hér sýnir hún á sér aðra hlið. Ljóðin hennar, sem eru hugleiðingar um lífið, eru fyrst og fremst snotur.
Blúndur og púður í lokuðum heimi
Segðu mér satt er fjörug sýning um öngstræti samskipta en vantaði kjöt á beinin.
Lítil en ákveðin skref í rétta átt
Ólöf Arnalds tekur ekki stór skref í tónlistarþróuninni, en gæði tónlistarinnar eru augljós.
Í fótspor stórstjarnanna
Þó að Geir Ólafsson sé umdeildur tónlistarmaður þá er ekki annað hægt en að dást að honum. Er hann ekki dæmi um mann sem leggur allt undir til að láta drauma sína rætast?
Eldhress endurkoma
The Last Stand mun seint teljast til lykilmynda Svakanaggsins, en er eldhress endurkomumynd og stendur undir öllum þeim væntingum sem til hennar eru gerðar.
Guðlegar orrustur háðar við Hagatorg
Troðfullur salurinn var vel með á nótunum á tónleikum Skálmaldar í Háskólabíói á laugardag. Frábært kvöld og fullt hús stiga.
Útvarpsvænni Sin Fang
Sindri í Sin Fang með sína bestu og aðgengilegustu plötu til þessa.
Mjúk og róleg gæðatónlist
Fjórir af meðlimum hljómsveitarinnar Ég með flotta plötu sem er allt öðruvísi en Ég.
Hermikrákur af Guðs náð
Liðsmenn The Bootleg Beatles voru fljótir að slá á mögulegar efasemdarraddir um ágæti þeirra er þeir mættu á svið í Eldborgarsalnum í Hörpu á sunnudagskvöld.
Handverksmaðurinn Spielberg
Ef til vill er erfitt fyrir Íslending norður í ballarhafi að tengja við aðdáun Bandaríkjamanna á þessum löngu látna pólitíkus, en myndin er góð kennslustund og aldrei leiðinleg.
Engar fiðlur, takk
Myrkir músíkdagar fóru vel af stað, sumt var óneitanlega magnað.
Sameinaðir sprengdu þeir
Hvellur er þrælskemmtileg og fróðleg mynd um stórmerkilegan atburð.
Framhaldsmynd, takk
Það er stórmerkilegt að jafn vinsælli og rótgróinni kvikmyndastjörnu eins og Tom Cruise takist að sannfæra áhorfandann um að hann sé Jack Reacher.
Haneke á bremsunni
Besta mynd Haneke til þessa. Hann er með einstakt auga og nær að gera þessa hversdagslegu sögu að fallegu listaverki.
Síðasta kvöldið í sukkinu
Eftirminnileg frammistaða Ólafs Darra ber XL uppi. Ágæt mynd, en ekki nógu skemmtileg né nógu grípandi til að geta talist afbragðsgóð.
Frískleg raftónlistarplata
Enn ein fín íslensk raftónlistarplata frá árinu 2012 með þeim Tönyu og Marlon Pollock.
Orðlausir draumar um ástina, vorið og þig
Hjartaspaðar er ekki vitund tormeltara efni en orðlausa barnaefnið um Klaufabárðana, bara ennþá fyndnara og hefur að auki óvænta dýpt.
Tveir á toppnum
The Master er enn eitt listaverkið frá undramanninum Paul Thomas Anderson.
Á skilið að fá meiri athygli
Ef það er hægt að tala um ókost við sterkt tónlistarár eins og var í fyrra, þá er það kannski helst að margar fínar plötur ná ekki í gegn og fá ekki þá athygli sem þær eiga skilið. Sérðu mig í lit? kom út seint á síðasta ári en flaug frekar lágt.
Heilsteypt og fagurt
Sæunn Þorsteinsdóttir sellóleikari haslaði sér völl fyrir allnokkru sem einn besti hljóðfæraleikari þjóðarinnar. Ég varð ekki fyrir vonbrigðum með tónleikana sem hún hélt í Hafnarborg á sunnudagskvöldið.
Sígild þungarokksplata
Dimma herðir á rokkinu á sinni þriðju plötu.
Magnaðar mannraunir
Áhorfendur mega búast við því að fá reglulega "eitthvað í augað". Mikilfengleg og hrollvekjandi. Leikhópurinn fær hæstu einkunn.
Raunsæ og óvæmin ástarsaga
Ryð og bein segir frá sambandi hvalatemjara, og einstæðs föður sem keppir í ólöglegum hnefaleikum. Frábærlega vel leikin og hádramatísk mynd sem verður þó aldrei væmin.
Sykursætt sambland af poppi og pönki
Hljómsveitin Blondie kemur strax upp í hugann þegar maður hlustar á Gull og vitleysu. Söngrödd Hafdísar Dýrðarsöngkonu er ekki ósvipuð Debbie Harry og lögin eru mörg einföld keyrslurokklög með grípandi viðlögum, eins og hjá Blondie. Dýrðin spilar sykursætt og melódískt pönkpopp.
Frá bollum til bókar
Ég býst við því að þetta sé ekki síðasta bókin sem mun birtast um furðuverurnar í Tulipop, og vonandi mun sú næsta ná betri tökum á hönnun myndabókarinnar.
Vitlaus eða siðlaus?
Sinister er rýrasti hrollur síðasta árs. Hér er mikið reynt en ekkert gengur.
Á góðri siglingu
Rapparinn Epic Rain heldur áfram að víkka sjóndeildarhringinn. Þetta er mjög vel unnin plata, Jóhannes og félagar eru á góðri siglingu.
Stórstjörnurnar ekki með neina stæla
Stórglæsileg sveitin sveik engan með einlægum og flottum tónleikum. Hápunktur kvöldsins að mínu mati var lagið Mountain Sound, eitt frægasta lag hljómsveitarinnar, og salurinn kunni heldur betur að meta flutninginn á því.
Íslenska tónlistarárið
Fimm íslenskar plötur fengu fimm stjörnur hjá gagnrýnendum Fréttablaðsins árið 2012. Þar af voru þrjár þeirra safnplötur. Hér fylgir yfirlit stjörnugjafar á íslenskum plötum sem voru dæmdar í Fréttablaðinu, alls 96. Næstum helmingur fékk fjórar stjörnur,
