Gagnrýni
Gagnrýni á kvikmyndum, bókmenntum, tónlist, leikhúsverkum og fleiru.
Andleysi við miðju jarðar
Möguleikhúsið missir marks í daufri og ófrumlegri sýningu.
Dalurinn, það er heimurinn
Dómur um verðlaunamyndina Hrúta
Auglýst eftir innblæstri
Tónlistin var aðallega klisjur frá þeim tíma þegar nútímatónlist var hatað listform.
Hvergi dauður punktur
Flestir söngvararnir stóðu sig frábærlega, hljómsveitin og kórinn var góður.
Myrkrið í Mörk
Sterk, einlæg og sláandi saga sem sendir lesandann í tilfinningarússibana.
Að lifa og njóta
Sumt á ekki að ræða heldur bara upplifa.
Ofgnótt af alls kyns dýrindum
Opnunarverk Listahátíðar í ár var dansverkið Svartar fjaðrir eftir Sigríði Soffíu Níelsdóttur.
Ást er ekki ofbeldi, eða hvað?
Firnasterk og krefjandi skáldsaga um efni sem kemur okkur öllum við og neyðir okkur til að taka afstöðu.
Þráin sem yfirtók lífið
Einstaklega sterkt og heiðarlegt uppgjör konu við barnleysi sitt. Bók sem hægt er að lesa aftur og aftur og sjá alltaf nýja fleti á.
Vellíðunarinnspýting fyrir sumarið
Ég man ekki eftir að hafa skemmt mér jafn vel í bíó lengi og mæli hiklaust með henni fyrir þá sem vilja fá skammt af þrælfyndinni vellíðunarinnspýtingu fyrir sumarið.
Uppsafnaðar hreyfingar og stöður
Í Macho Man & Saving History er áhugaverð rannsókn á líkamanum og framsetningu hans í mismunandi menningarlegu samhengi sem vonandi er rétt að byrja.
Heljartak tómsins
Algjörlega ómissandi hágæðaleikhús. Göldróttur Þór Tulinius fremstur á meðal jafningja í gríðarsterkum leikhópi.
Drepum, dysjum, fyrirgefum
Öflugt framhald Úlfshjarta þar sem persónurnar halda áfram að dýpka og þróast og spennan er keyrð í botn.
Afhöggvinn hausinn kysstur
Tónleikarnir voru upp og ofan, sumt var magnað, annað ekki.
Ekki meira eldvatn
Klassísk Stellusaga með tilheyrandi talsmáta, en ekki nægilega fókuseruð og heldur ekki spennu.
Heimilisskæruhernaður
Drepfyndinn heimilishernaður en þó ekki gallalaus sýning.
Innbyggð þrá að skapa eitthvað einstakt
Ef Gísli Pálmi heldur rétt á spöðunum er þetta bara byrjunin á einhverju miklu stærra.
Stökkbreyttur óskapnaður
Sjónræna hliðin var áhugaverð, en sú tónræna ekki.
Ringulreið ómstríðra hljóma á Tectonics
Aðeins eitt verk var gott á tónleikunum.
Ekki fínpólerað melódrama
Kvikmyndin Austur er frumraun Jóns Atla Jónassonar í kvikmyndagerð.
Stóri bróðir fylgist með
Citizenfour er heimildarmynd sem sýnir hvernig allir borgarar hins vestræna heims eru undir sífelldu rafrænu eftirliti stjórnvalda. Hún er vel gerð og allt í senn óhugnanlegt, fræðandi og nauðsynlegt áhorf.
Karlakór á hnefanum
Góður kór en einhæfur, auk þess sem hljóðið var ekki eins og best verður á kosið.
Undirheimar Undralands
Einstaka senur heppnast með ágætum og hönnunin er fyrsta flokks en tilraunin er ekki nægilega markviss.
Saga sem snertir við manni
Degi Kára tekst að skapa hjartnæma sögu sem virðist vera látlaus á yfirborðinu en þegar nánar er að gætt má sjá hvernig tekið er á málefnum á borð við hleypidóma, mörkin milli bernsku og fullorðinsára, vinskap og gæsku.
Hárbeitt og bráðfyndin samfélagsádeila
Framúrskarandi nýtt íslenskt leikverk í frumlegri uppsetningu Ólafs Egils.
Eins og sandpappír
Flott tónlist eftir Respighi, en Mozart var oftúlkaður og Hindemith var þreytandi þótt hann væri vel spilaður.
Átakalítil örlög Fjalla-Eyvindar og Höllu
Bjartir punktar í sviðsetningu og þrumandi endurkoma Sigurðar Sigurjónssonar ná ekki að draga sýninguna fram í ljósið.
The Dale Kofe
Það var glatt á hjalla á tónleikum Sætabrauðsdrengjanna á laugardagskvöldið. Enda fínir söngvarar og dagskráin full af gríni.
Átök kynslóðanna
Kaldhæðin, þétt og skemmtileg saga en skilur lítið eftir sig.
Fortíðin og fjölskylduharmur
Ágætur leikur nægir ekki til að kveikja neistann í þessu orkulausa fjölskyldumelódrama.
Mest lesið
