Sannanir í dómsmáli? Huldufyrirtæki og huldusögur Jörgen Ingimar Hansson skrifar 28. febrúar 2025 15:01 Fyrir utan falsanir á undirritunum sem ég fjallaði um í greinum sem birtar voru í gær og fyrradag hér í Vísi voru lagðar fram fleiri svokallaðar sannanir í sama dómsmáli sem fjallað er um hér. Einkum var um að ræða þrjár: Sú fyrsta fólst í þeirri staðhæfingu De Klipper að Jónas félagi minn í rekstri C Trade og titlaður framkvæmdastjóri (en ég stjórnarformaður) hefði verið í viðskiptum við belgíska fyrirtækið De Klipper í þrjú ár sem ég hefði gengið inn í. Ég fullyrti á hinn bóginn að þessi viðskipti hefðu alls ekki átt sér stað. Ekki voru lögð fram nein gögn sem studdu þennan málflutning lögmanns De Klipper sem ég þó krafðist allan tímann. Ekki einu sinni gögn um sendingar á vörum eða reikningar og greiðslur á þeim sem hefði átt að vera hið auðveldasta mál í heiminum að leggja fram hefði reksturinn yfirleitt verið til. Dómarinn virtist bara ákveða að þetta væri rétt og að það væri staðreynd í málinu. Önnur sönnunin fólst í því að Jónas fullyrti að hann hefði verið einkaaðili sem hefði verið með viðskiptin þrátt fyrir að við hefðum gert munnlegt samkomulag um sameiginlegan rekstur utan um viðskipti við De Klipper sem ég hafði sannanlega fjármagnað umfram það sem þó höfðu komið greiðslur fyrir frá De Klipper. Forráðamenn þess fullyrtu að þeir hefðu ekki vitað betur en að svo væri þrátt fyrir aðkomu að samkomulaginu. Lögmaður þeirra vísaði til nafnsins á reikningunum. Viðskiptin hófust áður en búið var að ganga formlega frá stofnun fyrirtækisins. Jónas gerði þá reikningana og setti nafn sitt á þá meðan svo var og tókst að tefja formlega stofnun okkar fyrirtækis. Þannig liðu tveir mánuðir. Okkar fyrirtæki C Trade var síðar stofnað formlega. De Klipper lagði þá 14,7 milljónir á nafni C Trade inn á eins konar bankareikning á Fiskmarkaðnum í þremur greiðslum á um tveggja vikna tímabili. Jónas lagði inn á bankareikning þess 2,6 milljónir af rekstrarfé hins sameiginlega fyrirtækis. Úr því voru greiddir einstakir reikningar aftur í tímann allt aftur til þess tíma sem við höfðum sammælst um rekstur C Trade. Bókstaflega allt annað en nafnið á reikningunum sagði að um sameiginlegt fyrirtæki væri um að ræða. Í dómsforsendum var ekkert minnst á neitt af þessu. Forráðamenn De Klipper héldu því fram að Jónas hefði innt af hendi greiðslurnar inn á bankareikninginn á Fiskmarkaðnum í heimildarleysi. Hann var á hinn bóginn sá sem skjalfest var að þeir trúðu fyrir reikningnum. Tilgangurinn með sögunni um hin þriggja ára viðskipti virtist lögð fram í þeim tilgangi að leggja áherslu á að skipt hefði verið um kröfuhafa um leið og fyrirtækið hefði verið stofnað formlega. Það verður að tilkynna þeim sem á að greiða kröfuna með tryggum hætti, það er skriflega, samkvæmt lagaskýringum sem einn dómaranna í Hæstarétti hafði ritað. Það var auðvitað ekki gert enda var einfaldlega ekki skipt um kröfuhafa í gegnum allt málið. Það leiddi til þess að Jónas gat einnig hirt í sína vasa tekjurnar af þeim reikningum sem nafn C Trade var á. Samkvæmt dómsforsendum virtist hann eiga að geta það hvort eð var sem framkvæmdastjóri fyrirtækisins. Athyglisverð er sú þverstæða að skriflega þarf að tilkynna skipti á kröfuhöfum en ekki virðist þurfa að sanna hvort viðkomandi kröfuhafi hafi yfirleitt verið til. Þar virðist munnleg staðhæfing duga, að minnsta kosti í þessu tilfelli. Þriðja sönnunin fólst í þeirri röngu staðhæfingu De Klipper, sem ég mótmælti einnig ákaft allan tímann í rekstri málsins, að dómsmálið stafaði af deilum milli mín og Jónasar meðeiganda míns í C Trade ehf. en ekki vegna ógreiddra fjármuna. Aldrei var sýnt fram á að sú staðhæfing væri rétt. Samt varð ekki betur séð en að dómarinn ákvæði strax og hún kom fram að hún væri rétt. Ég hélt því fram að félagi minn hefði aðstoðað forráðamenn De Klipper við svikin við mig og þar með svikið mig. Þar með virtist dómarinn telja endanlega sannað að málaferlin stöfuðu af deilum milli mín og hans.Mér fannst sérkennilegt að Jónas var talinn aðalvitni í málinu, bæði vegna þess að hann var sjálfur gerandi í málinu og öllu sem það varðaði, studdi áberandi málstað De Klipper og reyndi allt sem unnt var til þess að stöðva málarekstur minn. Réð jafnvel sérstakan lögmann til þess. Eins og ofangreint ber með sér fannst mér allan tímann í rekstri málsins að ég stæði höllum fæti vegna þess að ég væri veikari aðilinn í málinu. Mér virðist ástæða þess hve yfirgnæfandi erfitt sé að vinna mál gegn ætluðum svindlurum (jafnvel eins og ætluðum nauðgurum) sé að yfirleitt sé unnt að búa til einhverja atburðarás þeim í hag. Ég held að sannleikurinn megi sín ekki mikils í íslensku dómskerfi. Mér fannst allan tímann sem rekstur málsins stóð yfir verið að tína til sannanir og lög hér og hvar til þess að gera dóminn trúverðugan en sleppa því að líta til annarra sannana og laga sem mér virtist vera að minnsta kosti jafngild. Mér fannst það til dæmis hlálegt að De Klipper hélt því fram að stóran kreditreikning vantaði í uppgjör sem ég lagði fram. Ég benti á að nákvæmlega sama reikning væri að finna í uppgjörinu. Í dómi héraðsdóms staðfestum af Hæstarétti var samt sem áður ákveðið að hann vantaði. Að mínu mati eru tök íslenska dómskerfisins á málinu dæmigerð. Á ég þá við málið í heild, einnig þátt undirritanna: Vankunnátta í þeim málefnum sem fjallað er um. Réttlæti, sanngirni og heilbrigð skynsemi koma ekki við sögu. Réttlæti hins sterka svífur yfir vötnunum. Viðmiðanir við þjóðfélagsgerð og tækni löngu úreltar. Og ekki síst. Svo virðist að gengið svo langt í að forðast að geta raka og sannana þess sem dómurinn gengur gegn og útskýra hvers vegna þær féllu í grýttan jarðveg að jafna mætti við fölsun. Ég get ekki betur séð en að þarna komi fram staða íslenska dómskerfisins um þessar mundir. Athyglisvert er að margir blaða- og fréttamenn virðast telja að ekki megi gagnrýna meðferð dómsmála og lagasetningar Alþingis og alls ekki að þar halli á litla manninn í þjóðfélaginu. Dómstólar hafa því nánast ekkert aðhald . Ég held að það sé mikilvæg ástæða fyrir því hvernig komið er fyrir þeim. Höfundur er rekstrarverkfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jörgen Ingimar Hansson Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Halldór 11.10.2025 Halldór Hvað á Selfoss sameiginlegt með Róm, Berlín, Prag og París? Axel Sigurðsson Skoðun Laxness, Njáll og Egill við góða heilsu í FÁ! Helgi Sæmundur Helgason Skoðun „Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Heimsveldið má vera evrópskt Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heimsveldið má vera evrópskt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Laxness, Njáll og Egill við góða heilsu í FÁ! Helgi Sæmundur Helgason skrifar Skoðun Hvað á Selfoss sameiginlegt með Róm, Berlín, Prag og París? Axel Sigurðsson skrifar Skoðun „Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Eflum geðheilsu alla daga Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Getur fólk með gigt látið drauma sína rætast? Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Fyrir utan falsanir á undirritunum sem ég fjallaði um í greinum sem birtar voru í gær og fyrradag hér í Vísi voru lagðar fram fleiri svokallaðar sannanir í sama dómsmáli sem fjallað er um hér. Einkum var um að ræða þrjár: Sú fyrsta fólst í þeirri staðhæfingu De Klipper að Jónas félagi minn í rekstri C Trade og titlaður framkvæmdastjóri (en ég stjórnarformaður) hefði verið í viðskiptum við belgíska fyrirtækið De Klipper í þrjú ár sem ég hefði gengið inn í. Ég fullyrti á hinn bóginn að þessi viðskipti hefðu alls ekki átt sér stað. Ekki voru lögð fram nein gögn sem studdu þennan málflutning lögmanns De Klipper sem ég þó krafðist allan tímann. Ekki einu sinni gögn um sendingar á vörum eða reikningar og greiðslur á þeim sem hefði átt að vera hið auðveldasta mál í heiminum að leggja fram hefði reksturinn yfirleitt verið til. Dómarinn virtist bara ákveða að þetta væri rétt og að það væri staðreynd í málinu. Önnur sönnunin fólst í því að Jónas fullyrti að hann hefði verið einkaaðili sem hefði verið með viðskiptin þrátt fyrir að við hefðum gert munnlegt samkomulag um sameiginlegan rekstur utan um viðskipti við De Klipper sem ég hafði sannanlega fjármagnað umfram það sem þó höfðu komið greiðslur fyrir frá De Klipper. Forráðamenn þess fullyrtu að þeir hefðu ekki vitað betur en að svo væri þrátt fyrir aðkomu að samkomulaginu. Lögmaður þeirra vísaði til nafnsins á reikningunum. Viðskiptin hófust áður en búið var að ganga formlega frá stofnun fyrirtækisins. Jónas gerði þá reikningana og setti nafn sitt á þá meðan svo var og tókst að tefja formlega stofnun okkar fyrirtækis. Þannig liðu tveir mánuðir. Okkar fyrirtæki C Trade var síðar stofnað formlega. De Klipper lagði þá 14,7 milljónir á nafni C Trade inn á eins konar bankareikning á Fiskmarkaðnum í þremur greiðslum á um tveggja vikna tímabili. Jónas lagði inn á bankareikning þess 2,6 milljónir af rekstrarfé hins sameiginlega fyrirtækis. Úr því voru greiddir einstakir reikningar aftur í tímann allt aftur til þess tíma sem við höfðum sammælst um rekstur C Trade. Bókstaflega allt annað en nafnið á reikningunum sagði að um sameiginlegt fyrirtæki væri um að ræða. Í dómsforsendum var ekkert minnst á neitt af þessu. Forráðamenn De Klipper héldu því fram að Jónas hefði innt af hendi greiðslurnar inn á bankareikninginn á Fiskmarkaðnum í heimildarleysi. Hann var á hinn bóginn sá sem skjalfest var að þeir trúðu fyrir reikningnum. Tilgangurinn með sögunni um hin þriggja ára viðskipti virtist lögð fram í þeim tilgangi að leggja áherslu á að skipt hefði verið um kröfuhafa um leið og fyrirtækið hefði verið stofnað formlega. Það verður að tilkynna þeim sem á að greiða kröfuna með tryggum hætti, það er skriflega, samkvæmt lagaskýringum sem einn dómaranna í Hæstarétti hafði ritað. Það var auðvitað ekki gert enda var einfaldlega ekki skipt um kröfuhafa í gegnum allt málið. Það leiddi til þess að Jónas gat einnig hirt í sína vasa tekjurnar af þeim reikningum sem nafn C Trade var á. Samkvæmt dómsforsendum virtist hann eiga að geta það hvort eð var sem framkvæmdastjóri fyrirtækisins. Athyglisverð er sú þverstæða að skriflega þarf að tilkynna skipti á kröfuhöfum en ekki virðist þurfa að sanna hvort viðkomandi kröfuhafi hafi yfirleitt verið til. Þar virðist munnleg staðhæfing duga, að minnsta kosti í þessu tilfelli. Þriðja sönnunin fólst í þeirri röngu staðhæfingu De Klipper, sem ég mótmælti einnig ákaft allan tímann í rekstri málsins, að dómsmálið stafaði af deilum milli mín og Jónasar meðeiganda míns í C Trade ehf. en ekki vegna ógreiddra fjármuna. Aldrei var sýnt fram á að sú staðhæfing væri rétt. Samt varð ekki betur séð en að dómarinn ákvæði strax og hún kom fram að hún væri rétt. Ég hélt því fram að félagi minn hefði aðstoðað forráðamenn De Klipper við svikin við mig og þar með svikið mig. Þar með virtist dómarinn telja endanlega sannað að málaferlin stöfuðu af deilum milli mín og hans.Mér fannst sérkennilegt að Jónas var talinn aðalvitni í málinu, bæði vegna þess að hann var sjálfur gerandi í málinu og öllu sem það varðaði, studdi áberandi málstað De Klipper og reyndi allt sem unnt var til þess að stöðva málarekstur minn. Réð jafnvel sérstakan lögmann til þess. Eins og ofangreint ber með sér fannst mér allan tímann í rekstri málsins að ég stæði höllum fæti vegna þess að ég væri veikari aðilinn í málinu. Mér virðist ástæða þess hve yfirgnæfandi erfitt sé að vinna mál gegn ætluðum svindlurum (jafnvel eins og ætluðum nauðgurum) sé að yfirleitt sé unnt að búa til einhverja atburðarás þeim í hag. Ég held að sannleikurinn megi sín ekki mikils í íslensku dómskerfi. Mér fannst allan tímann sem rekstur málsins stóð yfir verið að tína til sannanir og lög hér og hvar til þess að gera dóminn trúverðugan en sleppa því að líta til annarra sannana og laga sem mér virtist vera að minnsta kosti jafngild. Mér fannst það til dæmis hlálegt að De Klipper hélt því fram að stóran kreditreikning vantaði í uppgjör sem ég lagði fram. Ég benti á að nákvæmlega sama reikning væri að finna í uppgjörinu. Í dómi héraðsdóms staðfestum af Hæstarétti var samt sem áður ákveðið að hann vantaði. Að mínu mati eru tök íslenska dómskerfisins á málinu dæmigerð. Á ég þá við málið í heild, einnig þátt undirritanna: Vankunnátta í þeim málefnum sem fjallað er um. Réttlæti, sanngirni og heilbrigð skynsemi koma ekki við sögu. Réttlæti hins sterka svífur yfir vötnunum. Viðmiðanir við þjóðfélagsgerð og tækni löngu úreltar. Og ekki síst. Svo virðist að gengið svo langt í að forðast að geta raka og sannana þess sem dómurinn gengur gegn og útskýra hvers vegna þær féllu í grýttan jarðveg að jafna mætti við fölsun. Ég get ekki betur séð en að þarna komi fram staða íslenska dómskerfisins um þessar mundir. Athyglisvert er að margir blaða- og fréttamenn virðast telja að ekki megi gagnrýna meðferð dómsmála og lagasetningar Alþingis og alls ekki að þar halli á litla manninn í þjóðfélaginu. Dómstólar hafa því nánast ekkert aðhald . Ég held að það sé mikilvæg ástæða fyrir því hvernig komið er fyrir þeim. Höfundur er rekstrarverkfræðingur.
„Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun „Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
„Reykjavíkurleiðin“ – skref að sanngjarnara og stöðugra leikskólastarfi Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun