Vegna FB færslu Kristins Hrafnssonar: Misskilningur um endurgreiðslukerfi kvikmynda Ólafur William Hand skrifar 8. janúar 2025 16:30 Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvikmyndagerð á Íslandi Mest lesið Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar – byggjum á trausti, ekki tortryggni Helga Kristín Kolbeins skrifar Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Gæludýr geta dimmu í dagsljós breytt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson skrifar Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða skrifar Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson skrifar Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Mælt fyrir miklum kjarabótum öryrkja og aldraðra Inga Sæland skrifar Skoðun Mannréttindabrot og stríðsglæpir Rússa í Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar
Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun