Helvítis væl alltaf í þessum kalli Hólmgeir Baldursson skrifar 2. janúar 2025 16:01 Ég er ekki feiminn við að tjá skoðanir mínar á opinberum vettvangi eins og með greinarskrifum í Moggann sem enginn nennir að lesa og hér á Vísi sem er ágætis vettvangur fyrir „viðskiptatengda“ umræðu, enda les enginn facebook vinur minn neitt eða lækar, sem ekki tengist fjölskyldu og ferðalögum. En, mér er umhugað að vita hvers vegna Ríkið sem er alltaf að mæra sig af því að styrkja einkarekna fjölmiðla setur alltaf e.k. fyrirvara um að „þessi eða hinn“ sé útilokaður því ég sæki um allt sem auglýst er en fæ alltaf sama svarið „close but no cigar“. Hagsmunatengsl? Það er ekki eins og maður sé formaður grátkórsins í fullu starfi. Ég er búinn að borga fyrir þessar talsetningar og íslenskan texta og þegar ég sá auglýstan styrk um að „fá smotterí til baka“ sótti ég að sjálfsögðu um, enda er þetta gert af áhugamennsku þar sem ég er hættur að vinna, enda lúinn gamall veikur kall. En reglugerð Ráðherra tekur bara til „áskriftarmiðils“ ekki opins miðils. Svo ég bara áframsendi erindið til Umboðsmanns Alþingis og óska eftir því að hann skilgreini hvað það er sem nákvæmlega stendur út af borðinu þegar kemur að styrkveitingum Menningarmálaráðuneytisins gagnvart ljósvakamiðlum þessa lands, því áskrift sem slík getur klárlega verið án endurgjalds, það vita það allir með gáfnafar yfir reiðhjólaslöngu, en við sjáum bara til. Eftir stendur, ég væli þangað til einhver hlustar, því miður er það bara svo að þetta er svo sérhæfður vettvangur að mjög margir bara skilja ekki röflið í þessum kalli sem sífellt er að væla yfir því hvað allir eru vondir við hann. En, það er bara ekki þannig. Ég er reiður gamall kall fyrir hönd einkaframtaksins sem stígur á stokk, stofnar ljósvakamiðil í ókeypis línulegri dreifingu, setur svo upp kostnaðarsöm öpp því iptv dreifing fjarskiptafyrirtækjanna er að mínu mati næstum úrelt og ég fæ bara miklu meira fyrir tæpar 8 milljónir á ári í að efla eigin dreifingu en að moka undir rassinn á keppinautum mínum og auðvitað gremst manni að þegar loksins auglýstur styrkur sem stendur fyrir því að klappa manni á bakið með því að „endurgreiða“ manni áður útlagðan kostnað fyrir það eitt að skemmta börnum þessa lands sem kannski eiga ekki foreldra sem kannski geta ekki eða vilja borga áskriftargjöld og þá er ég ekki að tala um barnaefnið á Rúv, það er nóg til að æra óstöðugan með 5 milljarða framlag Ríkisins á hverju ári. Og af hverju vælir þá ekki þessi gamli reiði kall út auglýsingar á stöðinni sinni? Ég skal svara því efnislega, auglýsingamarkaðurinn á Íslandi er nokkuð sérhæfður miðað við löndin í kringum okkur. Þegar ég fyrst lét það boð út í „auglýsingakosmósið“ í fyrra, þá fékk ég sömu svörin frá öllum: Sannaðu þig fyrst! Og hey, ég gerði það bara einfaldlega með að láta verkin tala. Skjár 1 fékk rúmlega 60.000 áhorf í desember og stendur því í nákvæmlega 297.731 áhorfi á árinu 2024. Geri aðrir betur og kannski er bara eitthvað að marka gamla reiða kallinn sem getur allavega klappað sér á bakið eftir að hafa tekið slaginn og unnið, enda eini einstaklingurinn sem stendur í því að bjóða landsmönnum opið og ókeypis línulegt sjónvarp án styrkja... Höfundur er stofnandi og eini eigandis Skjá 1. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fjölmiðlar Ríkisútvarpið Mest lesið Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Sjá meira
Ég er ekki feiminn við að tjá skoðanir mínar á opinberum vettvangi eins og með greinarskrifum í Moggann sem enginn nennir að lesa og hér á Vísi sem er ágætis vettvangur fyrir „viðskiptatengda“ umræðu, enda les enginn facebook vinur minn neitt eða lækar, sem ekki tengist fjölskyldu og ferðalögum. En, mér er umhugað að vita hvers vegna Ríkið sem er alltaf að mæra sig af því að styrkja einkarekna fjölmiðla setur alltaf e.k. fyrirvara um að „þessi eða hinn“ sé útilokaður því ég sæki um allt sem auglýst er en fæ alltaf sama svarið „close but no cigar“. Hagsmunatengsl? Það er ekki eins og maður sé formaður grátkórsins í fullu starfi. Ég er búinn að borga fyrir þessar talsetningar og íslenskan texta og þegar ég sá auglýstan styrk um að „fá smotterí til baka“ sótti ég að sjálfsögðu um, enda er þetta gert af áhugamennsku þar sem ég er hættur að vinna, enda lúinn gamall veikur kall. En reglugerð Ráðherra tekur bara til „áskriftarmiðils“ ekki opins miðils. Svo ég bara áframsendi erindið til Umboðsmanns Alþingis og óska eftir því að hann skilgreini hvað það er sem nákvæmlega stendur út af borðinu þegar kemur að styrkveitingum Menningarmálaráðuneytisins gagnvart ljósvakamiðlum þessa lands, því áskrift sem slík getur klárlega verið án endurgjalds, það vita það allir með gáfnafar yfir reiðhjólaslöngu, en við sjáum bara til. Eftir stendur, ég væli þangað til einhver hlustar, því miður er það bara svo að þetta er svo sérhæfður vettvangur að mjög margir bara skilja ekki röflið í þessum kalli sem sífellt er að væla yfir því hvað allir eru vondir við hann. En, það er bara ekki þannig. Ég er reiður gamall kall fyrir hönd einkaframtaksins sem stígur á stokk, stofnar ljósvakamiðil í ókeypis línulegri dreifingu, setur svo upp kostnaðarsöm öpp því iptv dreifing fjarskiptafyrirtækjanna er að mínu mati næstum úrelt og ég fæ bara miklu meira fyrir tæpar 8 milljónir á ári í að efla eigin dreifingu en að moka undir rassinn á keppinautum mínum og auðvitað gremst manni að þegar loksins auglýstur styrkur sem stendur fyrir því að klappa manni á bakið með því að „endurgreiða“ manni áður útlagðan kostnað fyrir það eitt að skemmta börnum þessa lands sem kannski eiga ekki foreldra sem kannski geta ekki eða vilja borga áskriftargjöld og þá er ég ekki að tala um barnaefnið á Rúv, það er nóg til að æra óstöðugan með 5 milljarða framlag Ríkisins á hverju ári. Og af hverju vælir þá ekki þessi gamli reiði kall út auglýsingar á stöðinni sinni? Ég skal svara því efnislega, auglýsingamarkaðurinn á Íslandi er nokkuð sérhæfður miðað við löndin í kringum okkur. Þegar ég fyrst lét það boð út í „auglýsingakosmósið“ í fyrra, þá fékk ég sömu svörin frá öllum: Sannaðu þig fyrst! Og hey, ég gerði það bara einfaldlega með að láta verkin tala. Skjár 1 fékk rúmlega 60.000 áhorf í desember og stendur því í nákvæmlega 297.731 áhorfi á árinu 2024. Geri aðrir betur og kannski er bara eitthvað að marka gamla reiða kallinn sem getur allavega klappað sér á bakið eftir að hafa tekið slaginn og unnið, enda eini einstaklingurinn sem stendur í því að bjóða landsmönnum opið og ókeypis línulegt sjónvarp án styrkja... Höfundur er stofnandi og eini eigandis Skjá 1.
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar