„Hefur þú ekkert að gera?” Marta Wieczorek skrifar 12. nóvember 2024 07:16 Ég heyri þetta oft, sérstaklega þegar ég segi frá nýjustu hugmyndum eða verkefnum sem ég læt plata mig út í. Verkefnum sem hefur fjölgað mikið undanfarin ár. Jú, ég hef nóg að gera! Ég er fyrst og fremst þriggja barna móðir og eiginkona. Síðan er ég kennari - en ég hef lokið leik- og grunnskólakennarafræðum í háskóla, og tók tvö meistaranám í einu (eða í rauninni fjögur: ég er menntaður leikskólakennari með sérkennslu og grunnskólakennari með áherslu á sögufræði). Ég hef unnið á leikskóla í fjórtán ár en ákvað að sækja um starf sem kennari með íslensku sem annað tungumál í grunnskóla og það er þvílík breyting að fara úr leikskóla yfir á unglingastig. Það gengur þó vel að aðlagast - enda er þetta þriðja árið mitt í þessu starfi. Það væri tímafrekst að telja upp allt það ná, öll þau réttindanámskeið og alla þá endurmenntun sem ég hef sótt, en samt held ég áfram - ég er nú skráð í einn áfanga í HÍ sem mun klárast í desember. Frá árinu 2009 hef ég starfað hjá Pólska Skólanum í Reykjavík, þar sem ég er kenni sögufræði á laugardögum og ég hef auk þess verið þar aðstoðarskólastjóri frá árinu 2012. Síðan er ég fulltrúi Pólska Skólans í Móðurmáli - Samtökum um tvítyngi. Auk þess kenni ég íslensku fyrir nýkomin börn á mánudögum, en þetta verkefni fer fram á vegum Suðurmiðstöðvar. Fyrir tveimur árum bættist við hjá mér spennandi verkefni, sem hét Sendiherrar í Breiðholti en þar sem verkefnið dreifist víðar, breyttum við nafninu í Menningarsendiherrar. Markmiðin eru að tengja íslenska samfélagið og ólíka menningarhópa saman, vinna að auknu trausti, virðingu og þekkingu okkar á milli. Þetta finnst mér mikilvægt hlutverk - að brúa bil milli hópa, efla upplýsingaflæði og sameina samfélagið sem við erum öll að búa til saman. Mér finnst afar mikilvægt að kynna íslenska menning fyrir fólki með erlendan uppruna og þess vegna sé ég stundum um leiðsögn á pólsku í íslenskum söfnum. Ég bjó til texta fyrir sýninguna „Jól í Póllandi” sem var sýnd í Árbæjarsafninu fyrir nokkrum árum og ég reyni að deila með sem flestum og þýða allskonar upplýsingar um íslenskar hátíðir og viðburði. Já, ég hef svo sannarlega “ekkert” að gera… Þegar mér var tilkynnt að ég hefði verið valin Reykvíkingur ársins 2024 fyrir allt þetta ofangreinda “ekkert”, var það mikil viðurkenning og hvatning fyrir mig til að halda áfram og jafnvel gera meira fyrir aðra. Mér var sagt að nú þurfi ég að nota röddina mína Nú heyrist betur allt það sem ég get sagt af eigin reynslu. Um stöðu erlendra íbúa þessa lands sem eru að glíma við vaxandi húsnæðisvanda og háa vexti. Um börnin sem eru koma í skóla frá öðrum löndum eða bara frá öðru sveitarfélagi, eru að byggja traust og mynda tengsl í nýju umhverfi og skóla en þurfa að flytja aftur eða snúa aftur til síns heimalands því foreldrar þeirra hafa misst íbúðina vegna of hárrar leigu eða fengu synjun frá ríkinu, þó svo að aðlögun gangi vel og þeim langi að læra íslensku og búa í þessu fallegu landi. Kerfið þarf að vera fljótvirkara og skilvirkara. Um mikilvægi móðurmálskennslu sem er undirstaða íslensku og viðurkenning á kunnáttu annarra mála - það er enginn “mállaus”. Um krefjandi og versnandi aðstæður nemenda og kennara á öllum skólastigum - og þá á ég við öll börn, bæði íslensk börn og börn sem eru af erlendu bergi brotin. Um nauðsyn mikilvægra aðgerða í íslenskukennslu - og aftur: ég er að tala jafnvel um íslensk börn, sem nota ensku oft ómeðvitað. Um fjölda sérfræðinga með erlendan uppruna, sem vegna engrar eða grunnkunnáttu af íslensku tungumáli eru að starfa í störfum þar sem menntun þeirra nýtist ekki í staðinn fyrir að styðja íslenskt samfélag með þekkingu og fagmennsku sinni og læra íslensku samhliða. Um biðlista hjá sérfræðingum, eftir greiningum, eftir læknisþjónustu og þjónustu almennt. Um þau ótrúlegu skilaboð sem ungt fólk fær þegar það sér aðgerðarleysi lögreglunnar og yfirvalda þegar um víðtækan þjófnað er að ræða, eða þegar grunaðir sakborningar eru látnir lausir úr gæsluvarðhaldi og sakfelldir ganga lausir, jafnvel þeir sem dæmdir eru af dómstólum fyrir morð. Þetta eru skilaboð um að hér geti maður gert hvað sem maður vill án afleiðinga og refsinga. Veggspjöld með yfirstrikaðan hníf eru ekki nóg – það þarf að virða lög og reglur. Þetta hef ég sjálf upplifað og heyrt frá íslenskum og erlendum viðmælendum. Það verður að tala um þessi atriði, því þetta á við um okkur öll. „Hefur þú ekkert að gera??“ Jú, ég hef mikið að gera og ef ég fæ tækifæri að gera enn meira fyrir fleira fólk og til að vera rödd þeirra sem fáir vilja hlusta á -þá segiég bara já, takk! Ég er ég í framboði fyrir Flokk Fólksins af því það er ekkert mikilvægara en fólk. Því hér eru leiðtogar sem eru traustsins verðir og hafa kraft til að athafna sig og hafa hugmyndir um hvernig eigi að leysa þessi vandamál. Því tíminn fyrir breytingar er núna, sum mál geta ekki beðið lengur! Ég þekki nokkra frábæra einstaklinga frá öðrum flokkum og ég á fulla trú á því að við viljum og getum öll unnið saman í þágu sameiginlegs þjóðfélags með traust og virðingu að leiðarljósi. Áfram Ísland. Það er komið að þér. Höfundur er í 2. sæti lista Flokk Fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Flokkur fólksins Mest lesið Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun Forljót grá hús Hjalti Andrason Skoðun Skoðun Skoðun Bætum fleiri stólum við borðið Ingibjörg Lilja Þórmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Pyrrosar sigur Helgi Tómasson skrifar Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson skrifar Skoðun Allt fyrir Brussel og Nató, hitt reddast einhvern veginn Davíð Bergmann skrifar Skoðun Forljót grá hús Hjalti Andrason skrifar Skoðun Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson skrifar Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson skrifar Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Sjá meira
Ég heyri þetta oft, sérstaklega þegar ég segi frá nýjustu hugmyndum eða verkefnum sem ég læt plata mig út í. Verkefnum sem hefur fjölgað mikið undanfarin ár. Jú, ég hef nóg að gera! Ég er fyrst og fremst þriggja barna móðir og eiginkona. Síðan er ég kennari - en ég hef lokið leik- og grunnskólakennarafræðum í háskóla, og tók tvö meistaranám í einu (eða í rauninni fjögur: ég er menntaður leikskólakennari með sérkennslu og grunnskólakennari með áherslu á sögufræði). Ég hef unnið á leikskóla í fjórtán ár en ákvað að sækja um starf sem kennari með íslensku sem annað tungumál í grunnskóla og það er þvílík breyting að fara úr leikskóla yfir á unglingastig. Það gengur þó vel að aðlagast - enda er þetta þriðja árið mitt í þessu starfi. Það væri tímafrekst að telja upp allt það ná, öll þau réttindanámskeið og alla þá endurmenntun sem ég hef sótt, en samt held ég áfram - ég er nú skráð í einn áfanga í HÍ sem mun klárast í desember. Frá árinu 2009 hef ég starfað hjá Pólska Skólanum í Reykjavík, þar sem ég er kenni sögufræði á laugardögum og ég hef auk þess verið þar aðstoðarskólastjóri frá árinu 2012. Síðan er ég fulltrúi Pólska Skólans í Móðurmáli - Samtökum um tvítyngi. Auk þess kenni ég íslensku fyrir nýkomin börn á mánudögum, en þetta verkefni fer fram á vegum Suðurmiðstöðvar. Fyrir tveimur árum bættist við hjá mér spennandi verkefni, sem hét Sendiherrar í Breiðholti en þar sem verkefnið dreifist víðar, breyttum við nafninu í Menningarsendiherrar. Markmiðin eru að tengja íslenska samfélagið og ólíka menningarhópa saman, vinna að auknu trausti, virðingu og þekkingu okkar á milli. Þetta finnst mér mikilvægt hlutverk - að brúa bil milli hópa, efla upplýsingaflæði og sameina samfélagið sem við erum öll að búa til saman. Mér finnst afar mikilvægt að kynna íslenska menning fyrir fólki með erlendan uppruna og þess vegna sé ég stundum um leiðsögn á pólsku í íslenskum söfnum. Ég bjó til texta fyrir sýninguna „Jól í Póllandi” sem var sýnd í Árbæjarsafninu fyrir nokkrum árum og ég reyni að deila með sem flestum og þýða allskonar upplýsingar um íslenskar hátíðir og viðburði. Já, ég hef svo sannarlega “ekkert” að gera… Þegar mér var tilkynnt að ég hefði verið valin Reykvíkingur ársins 2024 fyrir allt þetta ofangreinda “ekkert”, var það mikil viðurkenning og hvatning fyrir mig til að halda áfram og jafnvel gera meira fyrir aðra. Mér var sagt að nú þurfi ég að nota röddina mína Nú heyrist betur allt það sem ég get sagt af eigin reynslu. Um stöðu erlendra íbúa þessa lands sem eru að glíma við vaxandi húsnæðisvanda og háa vexti. Um börnin sem eru koma í skóla frá öðrum löndum eða bara frá öðru sveitarfélagi, eru að byggja traust og mynda tengsl í nýju umhverfi og skóla en þurfa að flytja aftur eða snúa aftur til síns heimalands því foreldrar þeirra hafa misst íbúðina vegna of hárrar leigu eða fengu synjun frá ríkinu, þó svo að aðlögun gangi vel og þeim langi að læra íslensku og búa í þessu fallegu landi. Kerfið þarf að vera fljótvirkara og skilvirkara. Um mikilvægi móðurmálskennslu sem er undirstaða íslensku og viðurkenning á kunnáttu annarra mála - það er enginn “mállaus”. Um krefjandi og versnandi aðstæður nemenda og kennara á öllum skólastigum - og þá á ég við öll börn, bæði íslensk börn og börn sem eru af erlendu bergi brotin. Um nauðsyn mikilvægra aðgerða í íslenskukennslu - og aftur: ég er að tala jafnvel um íslensk börn, sem nota ensku oft ómeðvitað. Um fjölda sérfræðinga með erlendan uppruna, sem vegna engrar eða grunnkunnáttu af íslensku tungumáli eru að starfa í störfum þar sem menntun þeirra nýtist ekki í staðinn fyrir að styðja íslenskt samfélag með þekkingu og fagmennsku sinni og læra íslensku samhliða. Um biðlista hjá sérfræðingum, eftir greiningum, eftir læknisþjónustu og þjónustu almennt. Um þau ótrúlegu skilaboð sem ungt fólk fær þegar það sér aðgerðarleysi lögreglunnar og yfirvalda þegar um víðtækan þjófnað er að ræða, eða þegar grunaðir sakborningar eru látnir lausir úr gæsluvarðhaldi og sakfelldir ganga lausir, jafnvel þeir sem dæmdir eru af dómstólum fyrir morð. Þetta eru skilaboð um að hér geti maður gert hvað sem maður vill án afleiðinga og refsinga. Veggspjöld með yfirstrikaðan hníf eru ekki nóg – það þarf að virða lög og reglur. Þetta hef ég sjálf upplifað og heyrt frá íslenskum og erlendum viðmælendum. Það verður að tala um þessi atriði, því þetta á við um okkur öll. „Hefur þú ekkert að gera??“ Jú, ég hef mikið að gera og ef ég fæ tækifæri að gera enn meira fyrir fleira fólk og til að vera rödd þeirra sem fáir vilja hlusta á -þá segiég bara já, takk! Ég er ég í framboði fyrir Flokk Fólksins af því það er ekkert mikilvægara en fólk. Því hér eru leiðtogar sem eru traustsins verðir og hafa kraft til að athafna sig og hafa hugmyndir um hvernig eigi að leysa þessi vandamál. Því tíminn fyrir breytingar er núna, sum mál geta ekki beðið lengur! Ég þekki nokkra frábæra einstaklinga frá öðrum flokkum og ég á fulla trú á því að við viljum og getum öll unnið saman í þágu sameiginlegs þjóðfélags með traust og virðingu að leiðarljósi. Áfram Ísland. Það er komið að þér. Höfundur er í 2. sæti lista Flokk Fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun
Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun
Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar
Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson skrifar
Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson skrifar
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun
Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun
Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun