„Þetta er ósæmilegt og átakanlegt myndefni,“ sagði Roger Arata, áðurnefndur dómari, í dómsal í gær, samkvæmt frétt Le Parisien.
„Þegar við sýnum það verður dómsalurinn rýmdur.“
Frá 2011 til 2020 er vitað til þess að Dominique Pelicot (71) byrlaði eiginkonu sinni Gisele (72) og að minnsta kosti 72 menn nauðguðu henni í að minnsta kosti 92 skipti. Þar að auki nauðgaði hann henni einn oftar en hundrað sinnum.
Nauðganirnar myndaði hann og skráði ítarlega á meðan hann hvatti mennina áfram eða tók þátt í því að nauðga þáverandi eiginkonu sinni.
Af 51 manni sem hefur verið ákærður, Pelicot þar með talinn, eru átján í haldi en 32 ganga lausir. Einn hefur aldrei fundist. Mennirnir sem hafa verið ákærðir eru frá 26 til 74 ára gamlir.
Réttarhöld sem þessi fara yfirleitt fram fyrir luktum dyrum en konan, Gisele, fór fram á opin réttarhöld og hafa þau vakið gífurlega athygli á heimsvísu.
Fyrstu myndböndin voru sýnd í vikunni, eftir að einn af mönnunum fimmtíu sagðist ekki hafa farið inn í leggöng Gisele, að virðist með því markmiði að fá vægari dóm.
Þrjú myndbönd voru sýnd af manninum meðal annars hafa munnmök við sofandi Gisele, sem fjölmiðlafólk í salnum lýsti á þann veg að hún hefði legið sofandi á rúminu, eins og liðið lík.
Gisele samþykkti það að myndböndin yrðu sýnd fjölmiðlafólki í salnum en bað um að almenningi yrði vísað úr salnum. Einn lögmanna sakborninga í málinu kvartaði yfir fyrirkomulaginu og sagði dómstólinn vera að skapa æsing.
Án myndbanda væru engin réttarhöld
Í gær fóru saksóknarar svo fram á að í framtíðinni yrðu myndbönd allra mannanna sýnd í dómsal. Ekki eingöngu myndbönd þeirra sem játa ekki brot sín. Saksóknarar vilja að öll myndböndin verði sýnd þar sem þau séu einu sönnunargögnin í málinu. Gisele muni, eðli málsins samkvæmt, ekkert eftir brotunum.
„Án þessara myndbanda, væru engin réttarhöld,“ sagði Jean-Francois Mayet í gær. Þá sagði hann að þó hún myndi eftir brotunum væri hægt að mótmæla orðum hennar, samkvæmt frétt Le Monde.
Stéphane Babonneau, lögmaður Gisele, tók undir þessa kröfu saksóknara. Vísaði hún til þess að margir sakborninga héldu því fram að þeir hefðu ekki verið meðvitaði um að þeir væru að fremja nauðgun og hafa sagst að þeir töldu sig vera að taka þátt í kynlífsleik hjóna.
„Þeir þurfa að útskýra hvernig, á meðan þeir frömdu þessi brot, hvernig þeir gátu talið að þeir væru ekki að fremja nauðgun,“ sagði hún.
Lögmaður Pelicot sagði skjólstæðing sinn ekki mótfallinn birtingu allra myndbandanna.
Lögmenn hinna mannanna fimmtíu mótmæltu því þó harðlega og kröfðust þess einnig að þegar myndbönd yrðu sýnd, yrði salurinn rýmdur.
Einn þeirra sagði að það væri ekki eingöngu fórnarlambið sem ætti rétt á mannlegri virðingu. Sakborningarnir ættu einnig þann rétt. „Réttlætið þarf ekki velgjuvaldandi myndbirtingu,“ sagði hann. Annar spurði hver tilgangurinn væri og sagði myndbirtinguna hræðilega.
Arata komst að endingu að þeirri niðurstöðu að myndbönd yrðu eingöngu sýnd ef beðið væri um það og að salurinn yrði rýmdur af bæði almenningi og fjölmiðlafólki.
