Sérðu það sem ég sé? Matthildur Björnsdóttir skrifar 14. ágúst 2024 10:31 Er nafn á söng sem David Hobson syngur oft á Jóla útitónleikum hér í Ástralíu Oft með ungum dreng, og þeir bergmála það... Þeir tónar í minninu læddust inn í höfuðið á mér í morgunsárið, kölluðu það upp sem tákn um þetta með að sjá eitt og annað um lífið. Hegðun og viðmót sem var svo algengt. Sú staðreynd að Bjarni forsætisráðherra sjái ekki það sem aðrir sjái, um erfiða lífsbaráttu þeirra sem eru ekki í klúbbnum hans. Er dæmi um að velja að sjá ekki það sem flestir aðrir sjái um erfið lífskjör stórs hluta þjóðarinnar. Vera í einskonar Fílabeinsturni, og neita að horfa til hliðar. Það er það sama og Putin og Netanajhu og fleiri eru að gera, en á öðrum forsendum sem öll eru grimm. Ég gat séð um mig og tvö börn á Íslandi fyrir árið 1987 og jafnvel farið í utanlandsferðir á launum sem bankastarfsmaður. Enda reykti ég ekki, né drakk vín. Ég átti ekki bíl og lærði aldrei að keyra, svo að ég gekk mikið. Með tvö börn árið 1973 valdi ég að vera heima með börnunum. Af því að ég vildi ekki missa af samveru við þau, eða setja á barnaheimili. Nú var ég að lesa á Smartland að konur séu séðar sem skrýtnar fyrir að vera heima með átta börn eða þrjú. Þá er það spurning? Af hverju að fæða átta börn í heiminn, ef þau sem gera það þrá ekki að eignast þau og vera með þeim. Báðar konurnar sem minnst var á sem eitthvað íhalds-samt tískufyrirbæri fyrir að velja að vera heima með börnum sínum völdu greinilega að vera mæður. Ein þeirra á þrjú börn, en hin á átta börn sem fáar konur í svokölluðum vestrænum löndum eignast í dag. Það var fjallað um það á Fólki á Morgunblaðinu þann 3.8.2024. Slíkt viðhorf hlaut að koma frá mannveru sem ætti ekki börn sjálf með skorti á skilningi og hugsun um mikilvægi nándar og uppeldi og byggingu á sjálfvirði þeirra. Dýrmætt atriði sem góðir foreldrar gera. Hvað er í gangi í mannverum sem geta séð það sem rangt. Það er val fyrir konur í almennilega siðmenntuðum löndum, að geta ákveðið hvort þær eignist börn, eða hve mörg. Eða velji að vinna úti allan daginn og þá lausar við að hafa áhyggjur af það mörgum börnum. Við erum að sjá of mörg dæmi um uppeldislega vanrækta einstaklinga á dópi í dag. Svo er sorglegt að lesa að svo margar ungar konur séu með svo mikinn skort á eigin innri sjálfvirði sem virðist vera orka frá þessum nýju fjölmiðlum og Helga Lára Haarde á grein um á Vísi. Það virðist allt of lítil áhersla vera á að þekkja sitt innra sjálf og eigin verðgildi. Sorglegt ástand sem gerir einstaklinga þá ó-örugga um allt um sig, og óttaslegna um að vera hafnað ef ekki er fylgt því sem ýtt er að þeim frá þessum nýju fjölmiðlum um að ytra útlit sé allt sem gildi og skipti máli í lífinu. Það ástand er slæmt fyrir sjálfið og mjög slæmt fyrir líkamann og taugakerfin í öllum líffærum. Það ber að hafa í huga að þær konur sem fengu gagnrýni fyrir að velja að vera með börnum sínum, búa á búgarði. Þær hafa maka sem deila uppeldinu með þeim. Svo þurfa gagnrýnandi hugir að víkka sjóndeildarhring sinn, og skilja að það að búa á bóndabæ er að hafa vinnu innan og utan fjögurra veggja, án þess að fara í burtu. Vinna þeirra fyrir utan umhyggju fyrir börnum og heimilisverkum, er utan heimilisveggja.Svo að þær eru að slá margar flugur í mörgum höggum í þeim störfum með börnum sínum sem læra þá það sem foreldrarnir gera. Sem er það mikilvæga starf að skaffa fæðu fyrir ótal aðra en bara eigin fjölskyldu. Sem betur fer eiga ótal konur í dag þann rétt á að ákveða hvernig þær verja lífi sínu. Sem var ekki val þegar þjóðin bjó í torfhýsum og allir voru með húsdýr sem kröfðust umönnunnar alla daga ársins, eins og er með börn. Svo þurfti að heyja til að fæða dýrin. Að vinna heima eða að heiman. Þar eru öfgarnar með slíka athugasemd komnar í hina áttina. En ekki með það í huga að þær eiga val. Stór hluti mannkyns er settur á jörðina fyrir ákveðna þjónustu sem er ekki nærri alltaf af hégóma taginu. Svo eru sumir þjóðarleiðtogar siðblindir og vilja bara setja pening á reikninga sína og vina sinna. Nú í dag er það til dæmis sorglega ógerlegt fyrir ungar einstæðar mæður á Íslandi og víðar í heiminum, sem eru ekki með vel launaða stöðu að lifa af á því sem þær fá í laun. Það er mikilvægt að allir kjósi samkvæmt verðgildum sínum Ég var sjokkeruð fyrir nokkru, að heyra konur á Íslandi af minni kynslóð um sjötugt sem voru ekki færar um að sjá mikilvægi þess að allir í sínu landi eigi að kjósa. Það er til að halda fólki meira vakandi yfir hvað ríkisstjórn þeirra geri við skattpeningana þeirra. Sem er að standa fyrir því sem þú viljir að skattpeningar þínir fari í. Ef sá sem á að vera leiðtogi, og hafa hag allrar þjóðarinnar í hjartanu, er að leyfa sér að hafa stóran hluta þjóðar sinnar allt að því að vera að svelta. Þá eigi þjóðin að losa sig við slíka stjórnendur í næstu kosningum. Það væri auðveldara, ef sú ákvörðun væri tekin að gera kosningar að skyldu eins og er hér í Ástralíu. Það setur einstaklingana meira í tengingu um hvað þau vilji að skattpeningum þeirra sé varið í. Þær sáu þá hugsun sem ofríki, ofbeldi. Skylda að kjósa þýðir kannski ekki að allt verði fullkomið, en hér fór og fer margt í þá átt sem flestir völdu að fá, og við fengum Labour í alla vega Suður Ástralíu. Og í Canberra fyrir allt landið og eru Þeir aðilar að vinna að því að laga þau slæmu vandræði sem hægri stjórnin skapaði eins og til dæmis í heilbrigðiskerfinu frá að komast til valda frá hræðsluáróðri á hina. Skaði sem tekur sorglega mörg ár að laga. Að skilja ekki mikilvægi þess að nota atkvæði sitt í þá átt sem verðgildi manns séu er veruleika skekkja. Viðhorf sem ég skil ekki hvaðan komi. Ættingi minn sem býr í Ameríku vildi að sú kosningaskylda væri þar. Hin Ástralska þjóð frá meðvitund og þörf fyrir meira réttlæti, losaði sig við hægra liðið í fyrra. Það var meðal annars eftir mikið af því að sjá það lið dekra við ríku vinina, en gefa skít í aðra. Nú bíður heimurinn spenntur eftir hvað gerist í Ameríku. Munu þær konur og aðrir sjá mikilvægi þess að kjósa Kamala Harris? Sem yrði til að konur fengju rétt yfir líkama sínum aftur. Sjá um að stjórnvöld hafi ekki lengur hálfgert eignarhald á legum kvenna. Og halda lýðræðinu? Sjá allar konur í Ameríku það sem aðrir víða um heiminn sjá? Hversu móttækileg eru þau sem láta heilaþvo sig til að trúa Trump. Að þau sjá ekki að hann myndi enda lýðræði í landinu? Það á svo eftir að koma í ljós þegar kosið verður þar í lok ársins. Nýju fjölmiðlarnir eru að skapa mikinn hita í taugakerfum og kannski meira í þeim yngri? 2.ágúst las ég á blöðunum að áhersla á ytra útlit væri orðið ansi mikið of ríkjandi gegn áherslu á að leiðbeina að það sem sé hið innra sé það sem skipti öllu máli þegar upp er staðið. Ég ólst upp við að útlit mitt var ekki séð sem rétt af konunni sem fæddi mig í heiminn, og fannst mér það snúið hugarfar. Fór hugsun mín um það þá mjög djúpt niður í þöggunar hólfið. Ég laðast að því sem geislar út frá einstaklingum, en ekki bara frá formi andlits. Eitthvað sá um að ég keypti ekki útlits áhersluna af því að þessi líkami okkar varð til í líkama konunnar sem fæddi okkur í heiminn og sérkennilegt að heyra hana vera svo fúla með útlit þess afkvæmis. Þegar upp er staðið. Þá fá einstaklingar sem hafa ljúft gott og viturt og hlýtt innræti mun meiri virðingu og gott viðmót, en þau sem eru kannski með plast andlit án sýnilegra hughrifa og tilfinningum sem Bótox fjarlægir. Andlit sem gefa ekki neinum nein merki um manneskjuna í þeim. Það virðast því miður bara vera verðgildi þeirra sem eru greinilega að vilja fela þann hluta sjálfs síns sem andlitið gefur öðrum tengingu við, án þess eiturs sem bótoxið er. Það sem við fæðumst til að líta út er lang oftast nóg. Er frá því sem við komum með frá móðurlífi og er það sem okkur er skammtað af þeim veruleika. Hinsvegar eru vel unnar útlits-skurð aðgerðir á áberandi lýtum allt annað. Það er þess virði að láta gera ef þess er þörf, og lætur viðkomandi liða betur með sig og í sér. Mér leiðist orðið plastic skurðaðgerðir. Stephen Hawking sagði þau merkilegu orð í síðustu bók sinni þau orð: Að hvert fóstur sem fer í gang í móðurlífi fái gögn til að velja úr sem séu að magni á við hundrað Harry Potter bóka. Sem sagt fimmtíu data magni frá hvorum skaffara, egg og sæðis. Hann talaði ekki um sálir, enda var sú tenging ekki það sem hann hafði. Það útskýrir auðvitað hvernig systkini geta verið mjög ólík í útliti og svo í persónuleika, eiginleikum og tilgangi fyrir það líf. Ég sá hinsvegar stundum systkinahópa þegar ég var barn, sem minnti á rússnesku trédúkkurnar sem var hægt að setja það minnsta inn í þá næstu og svo framvegis. Höfundur er Íslendingur sem hefur búið í lengri tíma í Ástralíu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Sjá meira
Er nafn á söng sem David Hobson syngur oft á Jóla útitónleikum hér í Ástralíu Oft með ungum dreng, og þeir bergmála það... Þeir tónar í minninu læddust inn í höfuðið á mér í morgunsárið, kölluðu það upp sem tákn um þetta með að sjá eitt og annað um lífið. Hegðun og viðmót sem var svo algengt. Sú staðreynd að Bjarni forsætisráðherra sjái ekki það sem aðrir sjái, um erfiða lífsbaráttu þeirra sem eru ekki í klúbbnum hans. Er dæmi um að velja að sjá ekki það sem flestir aðrir sjái um erfið lífskjör stórs hluta þjóðarinnar. Vera í einskonar Fílabeinsturni, og neita að horfa til hliðar. Það er það sama og Putin og Netanajhu og fleiri eru að gera, en á öðrum forsendum sem öll eru grimm. Ég gat séð um mig og tvö börn á Íslandi fyrir árið 1987 og jafnvel farið í utanlandsferðir á launum sem bankastarfsmaður. Enda reykti ég ekki, né drakk vín. Ég átti ekki bíl og lærði aldrei að keyra, svo að ég gekk mikið. Með tvö börn árið 1973 valdi ég að vera heima með börnunum. Af því að ég vildi ekki missa af samveru við þau, eða setja á barnaheimili. Nú var ég að lesa á Smartland að konur séu séðar sem skrýtnar fyrir að vera heima með átta börn eða þrjú. Þá er það spurning? Af hverju að fæða átta börn í heiminn, ef þau sem gera það þrá ekki að eignast þau og vera með þeim. Báðar konurnar sem minnst var á sem eitthvað íhalds-samt tískufyrirbæri fyrir að velja að vera heima með börnum sínum völdu greinilega að vera mæður. Ein þeirra á þrjú börn, en hin á átta börn sem fáar konur í svokölluðum vestrænum löndum eignast í dag. Það var fjallað um það á Fólki á Morgunblaðinu þann 3.8.2024. Slíkt viðhorf hlaut að koma frá mannveru sem ætti ekki börn sjálf með skorti á skilningi og hugsun um mikilvægi nándar og uppeldi og byggingu á sjálfvirði þeirra. Dýrmætt atriði sem góðir foreldrar gera. Hvað er í gangi í mannverum sem geta séð það sem rangt. Það er val fyrir konur í almennilega siðmenntuðum löndum, að geta ákveðið hvort þær eignist börn, eða hve mörg. Eða velji að vinna úti allan daginn og þá lausar við að hafa áhyggjur af það mörgum börnum. Við erum að sjá of mörg dæmi um uppeldislega vanrækta einstaklinga á dópi í dag. Svo er sorglegt að lesa að svo margar ungar konur séu með svo mikinn skort á eigin innri sjálfvirði sem virðist vera orka frá þessum nýju fjölmiðlum og Helga Lára Haarde á grein um á Vísi. Það virðist allt of lítil áhersla vera á að þekkja sitt innra sjálf og eigin verðgildi. Sorglegt ástand sem gerir einstaklinga þá ó-örugga um allt um sig, og óttaslegna um að vera hafnað ef ekki er fylgt því sem ýtt er að þeim frá þessum nýju fjölmiðlum um að ytra útlit sé allt sem gildi og skipti máli í lífinu. Það ástand er slæmt fyrir sjálfið og mjög slæmt fyrir líkamann og taugakerfin í öllum líffærum. Það ber að hafa í huga að þær konur sem fengu gagnrýni fyrir að velja að vera með börnum sínum, búa á búgarði. Þær hafa maka sem deila uppeldinu með þeim. Svo þurfa gagnrýnandi hugir að víkka sjóndeildarhring sinn, og skilja að það að búa á bóndabæ er að hafa vinnu innan og utan fjögurra veggja, án þess að fara í burtu. Vinna þeirra fyrir utan umhyggju fyrir börnum og heimilisverkum, er utan heimilisveggja.Svo að þær eru að slá margar flugur í mörgum höggum í þeim störfum með börnum sínum sem læra þá það sem foreldrarnir gera. Sem er það mikilvæga starf að skaffa fæðu fyrir ótal aðra en bara eigin fjölskyldu. Sem betur fer eiga ótal konur í dag þann rétt á að ákveða hvernig þær verja lífi sínu. Sem var ekki val þegar þjóðin bjó í torfhýsum og allir voru með húsdýr sem kröfðust umönnunnar alla daga ársins, eins og er með börn. Svo þurfti að heyja til að fæða dýrin. Að vinna heima eða að heiman. Þar eru öfgarnar með slíka athugasemd komnar í hina áttina. En ekki með það í huga að þær eiga val. Stór hluti mannkyns er settur á jörðina fyrir ákveðna þjónustu sem er ekki nærri alltaf af hégóma taginu. Svo eru sumir þjóðarleiðtogar siðblindir og vilja bara setja pening á reikninga sína og vina sinna. Nú í dag er það til dæmis sorglega ógerlegt fyrir ungar einstæðar mæður á Íslandi og víðar í heiminum, sem eru ekki með vel launaða stöðu að lifa af á því sem þær fá í laun. Það er mikilvægt að allir kjósi samkvæmt verðgildum sínum Ég var sjokkeruð fyrir nokkru, að heyra konur á Íslandi af minni kynslóð um sjötugt sem voru ekki færar um að sjá mikilvægi þess að allir í sínu landi eigi að kjósa. Það er til að halda fólki meira vakandi yfir hvað ríkisstjórn þeirra geri við skattpeningana þeirra. Sem er að standa fyrir því sem þú viljir að skattpeningar þínir fari í. Ef sá sem á að vera leiðtogi, og hafa hag allrar þjóðarinnar í hjartanu, er að leyfa sér að hafa stóran hluta þjóðar sinnar allt að því að vera að svelta. Þá eigi þjóðin að losa sig við slíka stjórnendur í næstu kosningum. Það væri auðveldara, ef sú ákvörðun væri tekin að gera kosningar að skyldu eins og er hér í Ástralíu. Það setur einstaklingana meira í tengingu um hvað þau vilji að skattpeningum þeirra sé varið í. Þær sáu þá hugsun sem ofríki, ofbeldi. Skylda að kjósa þýðir kannski ekki að allt verði fullkomið, en hér fór og fer margt í þá átt sem flestir völdu að fá, og við fengum Labour í alla vega Suður Ástralíu. Og í Canberra fyrir allt landið og eru Þeir aðilar að vinna að því að laga þau slæmu vandræði sem hægri stjórnin skapaði eins og til dæmis í heilbrigðiskerfinu frá að komast til valda frá hræðsluáróðri á hina. Skaði sem tekur sorglega mörg ár að laga. Að skilja ekki mikilvægi þess að nota atkvæði sitt í þá átt sem verðgildi manns séu er veruleika skekkja. Viðhorf sem ég skil ekki hvaðan komi. Ættingi minn sem býr í Ameríku vildi að sú kosningaskylda væri þar. Hin Ástralska þjóð frá meðvitund og þörf fyrir meira réttlæti, losaði sig við hægra liðið í fyrra. Það var meðal annars eftir mikið af því að sjá það lið dekra við ríku vinina, en gefa skít í aðra. Nú bíður heimurinn spenntur eftir hvað gerist í Ameríku. Munu þær konur og aðrir sjá mikilvægi þess að kjósa Kamala Harris? Sem yrði til að konur fengju rétt yfir líkama sínum aftur. Sjá um að stjórnvöld hafi ekki lengur hálfgert eignarhald á legum kvenna. Og halda lýðræðinu? Sjá allar konur í Ameríku það sem aðrir víða um heiminn sjá? Hversu móttækileg eru þau sem láta heilaþvo sig til að trúa Trump. Að þau sjá ekki að hann myndi enda lýðræði í landinu? Það á svo eftir að koma í ljós þegar kosið verður þar í lok ársins. Nýju fjölmiðlarnir eru að skapa mikinn hita í taugakerfum og kannski meira í þeim yngri? 2.ágúst las ég á blöðunum að áhersla á ytra útlit væri orðið ansi mikið of ríkjandi gegn áherslu á að leiðbeina að það sem sé hið innra sé það sem skipti öllu máli þegar upp er staðið. Ég ólst upp við að útlit mitt var ekki séð sem rétt af konunni sem fæddi mig í heiminn, og fannst mér það snúið hugarfar. Fór hugsun mín um það þá mjög djúpt niður í þöggunar hólfið. Ég laðast að því sem geislar út frá einstaklingum, en ekki bara frá formi andlits. Eitthvað sá um að ég keypti ekki útlits áhersluna af því að þessi líkami okkar varð til í líkama konunnar sem fæddi okkur í heiminn og sérkennilegt að heyra hana vera svo fúla með útlit þess afkvæmis. Þegar upp er staðið. Þá fá einstaklingar sem hafa ljúft gott og viturt og hlýtt innræti mun meiri virðingu og gott viðmót, en þau sem eru kannski með plast andlit án sýnilegra hughrifa og tilfinningum sem Bótox fjarlægir. Andlit sem gefa ekki neinum nein merki um manneskjuna í þeim. Það virðast því miður bara vera verðgildi þeirra sem eru greinilega að vilja fela þann hluta sjálfs síns sem andlitið gefur öðrum tengingu við, án þess eiturs sem bótoxið er. Það sem við fæðumst til að líta út er lang oftast nóg. Er frá því sem við komum með frá móðurlífi og er það sem okkur er skammtað af þeim veruleika. Hinsvegar eru vel unnar útlits-skurð aðgerðir á áberandi lýtum allt annað. Það er þess virði að láta gera ef þess er þörf, og lætur viðkomandi liða betur með sig og í sér. Mér leiðist orðið plastic skurðaðgerðir. Stephen Hawking sagði þau merkilegu orð í síðustu bók sinni þau orð: Að hvert fóstur sem fer í gang í móðurlífi fái gögn til að velja úr sem séu að magni á við hundrað Harry Potter bóka. Sem sagt fimmtíu data magni frá hvorum skaffara, egg og sæðis. Hann talaði ekki um sálir, enda var sú tenging ekki það sem hann hafði. Það útskýrir auðvitað hvernig systkini geta verið mjög ólík í útliti og svo í persónuleika, eiginleikum og tilgangi fyrir það líf. Ég sá hinsvegar stundum systkinahópa þegar ég var barn, sem minnti á rússnesku trédúkkurnar sem var hægt að setja það minnsta inn í þá næstu og svo framvegis. Höfundur er Íslendingur sem hefur búið í lengri tíma í Ástralíu.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun