Hvað er að frétta í lífi án frétta? Skúli Bragi Geirdal skrifar 5. júní 2024 09:30 Í nýlegri skýrslu Fjölmiðlanefndar um traust í íslensku samfélagi kemur fram að helmingur þátttakenda var mjög eða frekar sammála því að þau héldu sér upplýstum án þess að fylgjast með fréttum. Treystum við okkur sjálfum betur en fjölmiðlum til að halda okkur upplýstum? Erum við betri í að sannreyna upplýsingar heldur en fagfólk sem starfar á ritstýrðum fjölmiðlum? Er ekki meiri vinna fólgin í því að fylgjast ekki með fréttum og setja þannig alla ábyrgðina á okkur sjálf að halda okkur á floti í upplýsingaflóði nútíma samfélags. 5 ástæður fyrir því að fólk velur að fylgjast ekki með fréttum 1. Skortur á áhuga Fréttaáhugi kemur gjarnan með aldri. Yngri aldurshópar (18-49 ára) eru mun líklegri til þess að segjast halda sér upplýstum án þess að fylgjast með fréttum en þeir sem eldri eru (50 ára og eldri). Í rannsókn á miðlanotkun barna og ungmenna á aldrinum 9-18 ára á Íslandi kemur fram að fréttaáhugi eykst með aldri og þá helst varðandi notkun á fréttamiðlum á netinu. Eru hefðbundnir fréttamiðlar að gera nóg til að höfða til yngri aldurshópa? 2. Of neikvæðar og erfitt að fylgjast með Það getur tekið á fylgjast með fréttum af stríði, hamförum, slysum, hungursneyð, hlýnun jarðar, ofbeldi og fleiri erfiðum málum sem samfélag manna glímir við. Fyrir sumum getur þetta orðið yfirþyrmandi og því ákveðinn hópur sem einfaldlega velur fréttaforðun til þess að reyna að draga úr neikvæðni í sínu lífi. Þá fjölgar einnig í hópi þeirra sem finnst flókið að fylgjast með fréttum, árið 2021 voru það 12,7% samanborið við 18,7% undir lok árs 2022. Mætti horfa oftar til þess að finna jákvæðan vinkil á umfjöllunarefni frétta? 3. Skortur á trausti Í skýrslu Fjölmiðlanefndar kemur fram að 30% þátttakenda báru fremur eða mjög mikið traust til fjölmiðla. Til samanburðar sögðust 75% treysta sóttvarnaryfirvöldum, 28% stjórnvöldum, 33% til dómstólum og 24% ókunnugu fólki á Íslandi. Þegar að traust dvínar aukast líkurnar á að við tökum málin í okkar eigin hendur. Þegar að við treystum ekki dómstólum leitum við í dómstól götunnar. Þegar að við treystum ekki stjórnvöldum grípum við til mótmæla. Þegar að við treystum ekki fjölmiðlum þá veljum við að halda okkur upplýstum án þess að fylgjast með fréttum. Það tekur stuttan tíma að glata trausti en langan tíma að byggja það upp. Höfum við sett fjölmiðla landsins í ómögulega stöðu til þess að takast á við upplýsingaóreiðu á tímum samfélagsmiðla og gervigreindar? Getum við gert betur í að skapa fjölmiðlafólki heilbrigt starfsumhverfi? 4. Skjáþreyta Við búum í samfélagi þar sem gerð er krafa á að við séum stöðugt á tánum og tilbúin að svara þegar að kallið frá tilkynningunum kemur. Ekki bara úr símanum heldur líka snjallúrinu, spjaldtölvunni, fartölvunni og vinnutölvunni sem gjarnan er tengd við auka skjá eða skjái. Við þetta bætast skjáir af ýmsum stærðum og gerðum: í búðinni, bílnum, bankanum, vinnunni, ræktinni og svona mætti lengi telja. Skjáþreytan birtist okkur síðan þegar að heim er komið og við veljum heilalaust afþreyingarefni á Netflix fram yfir kvöldfréttir, Kastljós og Kveik því heilinn okkar ræður ekki við meira áreiti. Samt erum við ekki nógu þreytt til að láta símann frá okkur á meðan... Hvernig gengur okkur að meðtaka upplýsingar og vinna úr þeim í þessu umhverfi? Er magn upplýsinga sem dynur á okkur á hverjum degi farið að hafa neikvæð áhrif á það hvernig við höldum okkur upplýstum? Heilinn er hannaður til að hugsa og þarf frí frá áreiti til þess. 5. Þarf þær ekki Að lokum er það hópurinn sem þarf þær ekki. Þetta er hópur hellisbúa internetsins sem yfirgnæfa aðra með eigin bergmáli. Allir og öll sem eru á annarri skoðun en þeir búa við fáfræði og skort á réttum upplýsingum. Ég ætla mér ekki að eyða mörgum orðum í þennan hóp því alveg sama hvernig ég orða þessa málsgrein þá hafa þau nú þegar ákveðið að ég hafi rangt fyrir mér. Ég sá það á TikTok Hluti þeirra sem heldur sér upplýstum með því að fylgjast með fréttum gerir það gegnum samfélagsmiðla. Þá ber að hafa í huga að þótt við fylgjum traustum og áreiðanlegum fjölmiðlum á samfélagsmiðlum þá er þar að finna algóritma sem sér um að velja fyrir okkar hvaða fréttir við fáum að sjá og hverjar ekki. Á eftir fréttamiðlum á netinu nálgast fólk helst fréttir á samfélagsmiðlum en þrátt fyrir vinsældir þeirra voru aðeins um 6% þátttakenda sem treystu þeim. Miðlar sem fólk notaði deginum fyrir könnun til þess að nálgast fréttir: 90% - Fréttamiðill á netinu 75% - Samfélagsmiðlar 66% - Útvarp 58% - Sjónvarp 29% - Dagblað 14% - Hlaðvarp 11% - Tímarit/vikublað Það tekur á að synda um á hverjum degi í upplýsingaflóði nútíma samfélags þar sem við öll erum sítengd og krafa um að hægt sé að ná í alla öllum stundum allan sólarhringinn. Helmingur fólks kýs að halda sér upplýstum án frétta á sama tíma og skýrsla Europol áætlar að gervigreind muni framleiða allt að 90% af öllu efni á internetinu árið 2026. Handan við hornið er flóðbylgja í þann mund að skella á okkur með miklum krafti. Þetta er ekki tíminn til þess að kasta inn handklæðinu og vera dofin gagnvart röngum og fölskum upplýsingum á netinu. Það eru önnur úrræði í boði en að gera ekkert til að bregðast við. Því miður virðist þróunin á leiðinni í öfuga átt: 59% höfðu séð falsfréttir, fengið þær sendar eða rekist á þær. 43% gerðu ekkert þegar að þau rákust áfrétt á netinu sem þau töldu vera falsfrétt (2021 var hlutfallið 23,8%). 20% höfðu myndað sérranga skoðun á opinberri persónuvegna villandi upplýsinga um hana á ýmsum miðlum. 16% þátttakenda voru fremur eða mjög ósammála því að þau könnuðu alltaf sannleiksgildi frétta áður en þeim væri deilt með öðrum. 20% þátttakenda sagðist sjaldan skoða fréttamiðla sem miðla öðru sjónarhorni/gildum en þeim sem þau aðhyllast sjálf. Upplýsingaóreiða hefur engin landamæri og hún þrífst best á tímum óvissu. Það er mikilvægt að við bregðumst við með fyrirbyggjandi aðgerðum í formi fræðslu og valdeflingar því netöryggi snýst ekki aðeins um að vernda innviði heldur einnig fólk á öllum aldri. Þjóðaröryggi, lýðræði og lýðheilsa eru undir og því er þetta málaflokkur sem hefur snertiflöt við öll ráðuneyti og þvert á pólitík. Traustir fjölmiðlar og staðreyndarvaktir eru björgunarhringurinn í upplýsingaflóðinu og því mikilvægt að við styðjum vel við þeirra starf og gerum þeim kleift að sinna hlutverki sínu í að halda okkur upplýstum á tímum upplýsingaóreiðu. Höfundur er sviðsstjóri SAFT – Netöryggismiðstöðvar Íslands. Heimildir: Traust í íslensku samfélagi – Maskína og Fjölmiðlanefnd 2022 Upplýsingaóreiða og skautun í íslensku samfélagi – Maskína og Fjölmiðlanefnd 2022 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skúli Bragi Geirdal Fjölmiðlar Samfélagsmiðlar Mest lesið Halldór 10.05.2025 Halldór Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þétting í þágu hverra? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir Skoðun Hver á auðlindir Íslands? – Kallar á nýja og skýra löggjöf Einar G. Harðarson Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson Skoðun Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Skoðun Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Verndum vörumerki í tónlist Eiríkur Sigurðsson skrifar Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson skrifar Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir skrifar Skoðun Aldrei aftur Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Tala ekki um lokamarkmiðið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hver á auðlindir Íslands? – Kallar á nýja og skýra löggjöf Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þétting í þágu hverra? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason skrifar Skoðun POTS er ekki tískubylgja Hanna Birna Valdimarsdóttir,Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson skrifar Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Ægir Örn Arnarson skrifar Skoðun Loftslagsaðgerðir eru forsenda velsældar til framtíðar – ekki valkostur: Svargrein við niðurstöðum rannsóknar sem kynnt var á Velsældarþingi í gær Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Afsökunarbeiðni til fyrri kynslóða – og þeirra sem erfa munu landið Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun 75 ár af evrópskri samheldni og samvinnu Clara Ganslandt skrifar Skoðun Sigurður Ingi í mikilli mótsögn við sjálfan sig! Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Vetrarvirkjanir Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Yfirgnæfandi meirihluti vill þjóðaratkvæði Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Smábátar eru framtíðin, segir David Attenborough Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda mun skila sér í bættum innviðum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley skrifar Skoðun Börn innan seilingar Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hvers konar Evrópuríki viljum við vera? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Orðskrípið sem bjarga á veiðigjaldinu Ólafur Adolfsson skrifar Sjá meira
Í nýlegri skýrslu Fjölmiðlanefndar um traust í íslensku samfélagi kemur fram að helmingur þátttakenda var mjög eða frekar sammála því að þau héldu sér upplýstum án þess að fylgjast með fréttum. Treystum við okkur sjálfum betur en fjölmiðlum til að halda okkur upplýstum? Erum við betri í að sannreyna upplýsingar heldur en fagfólk sem starfar á ritstýrðum fjölmiðlum? Er ekki meiri vinna fólgin í því að fylgjast ekki með fréttum og setja þannig alla ábyrgðina á okkur sjálf að halda okkur á floti í upplýsingaflóði nútíma samfélags. 5 ástæður fyrir því að fólk velur að fylgjast ekki með fréttum 1. Skortur á áhuga Fréttaáhugi kemur gjarnan með aldri. Yngri aldurshópar (18-49 ára) eru mun líklegri til þess að segjast halda sér upplýstum án þess að fylgjast með fréttum en þeir sem eldri eru (50 ára og eldri). Í rannsókn á miðlanotkun barna og ungmenna á aldrinum 9-18 ára á Íslandi kemur fram að fréttaáhugi eykst með aldri og þá helst varðandi notkun á fréttamiðlum á netinu. Eru hefðbundnir fréttamiðlar að gera nóg til að höfða til yngri aldurshópa? 2. Of neikvæðar og erfitt að fylgjast með Það getur tekið á fylgjast með fréttum af stríði, hamförum, slysum, hungursneyð, hlýnun jarðar, ofbeldi og fleiri erfiðum málum sem samfélag manna glímir við. Fyrir sumum getur þetta orðið yfirþyrmandi og því ákveðinn hópur sem einfaldlega velur fréttaforðun til þess að reyna að draga úr neikvæðni í sínu lífi. Þá fjölgar einnig í hópi þeirra sem finnst flókið að fylgjast með fréttum, árið 2021 voru það 12,7% samanborið við 18,7% undir lok árs 2022. Mætti horfa oftar til þess að finna jákvæðan vinkil á umfjöllunarefni frétta? 3. Skortur á trausti Í skýrslu Fjölmiðlanefndar kemur fram að 30% þátttakenda báru fremur eða mjög mikið traust til fjölmiðla. Til samanburðar sögðust 75% treysta sóttvarnaryfirvöldum, 28% stjórnvöldum, 33% til dómstólum og 24% ókunnugu fólki á Íslandi. Þegar að traust dvínar aukast líkurnar á að við tökum málin í okkar eigin hendur. Þegar að við treystum ekki dómstólum leitum við í dómstól götunnar. Þegar að við treystum ekki stjórnvöldum grípum við til mótmæla. Þegar að við treystum ekki fjölmiðlum þá veljum við að halda okkur upplýstum án þess að fylgjast með fréttum. Það tekur stuttan tíma að glata trausti en langan tíma að byggja það upp. Höfum við sett fjölmiðla landsins í ómögulega stöðu til þess að takast á við upplýsingaóreiðu á tímum samfélagsmiðla og gervigreindar? Getum við gert betur í að skapa fjölmiðlafólki heilbrigt starfsumhverfi? 4. Skjáþreyta Við búum í samfélagi þar sem gerð er krafa á að við séum stöðugt á tánum og tilbúin að svara þegar að kallið frá tilkynningunum kemur. Ekki bara úr símanum heldur líka snjallúrinu, spjaldtölvunni, fartölvunni og vinnutölvunni sem gjarnan er tengd við auka skjá eða skjái. Við þetta bætast skjáir af ýmsum stærðum og gerðum: í búðinni, bílnum, bankanum, vinnunni, ræktinni og svona mætti lengi telja. Skjáþreytan birtist okkur síðan þegar að heim er komið og við veljum heilalaust afþreyingarefni á Netflix fram yfir kvöldfréttir, Kastljós og Kveik því heilinn okkar ræður ekki við meira áreiti. Samt erum við ekki nógu þreytt til að láta símann frá okkur á meðan... Hvernig gengur okkur að meðtaka upplýsingar og vinna úr þeim í þessu umhverfi? Er magn upplýsinga sem dynur á okkur á hverjum degi farið að hafa neikvæð áhrif á það hvernig við höldum okkur upplýstum? Heilinn er hannaður til að hugsa og þarf frí frá áreiti til þess. 5. Þarf þær ekki Að lokum er það hópurinn sem þarf þær ekki. Þetta er hópur hellisbúa internetsins sem yfirgnæfa aðra með eigin bergmáli. Allir og öll sem eru á annarri skoðun en þeir búa við fáfræði og skort á réttum upplýsingum. Ég ætla mér ekki að eyða mörgum orðum í þennan hóp því alveg sama hvernig ég orða þessa málsgrein þá hafa þau nú þegar ákveðið að ég hafi rangt fyrir mér. Ég sá það á TikTok Hluti þeirra sem heldur sér upplýstum með því að fylgjast með fréttum gerir það gegnum samfélagsmiðla. Þá ber að hafa í huga að þótt við fylgjum traustum og áreiðanlegum fjölmiðlum á samfélagsmiðlum þá er þar að finna algóritma sem sér um að velja fyrir okkar hvaða fréttir við fáum að sjá og hverjar ekki. Á eftir fréttamiðlum á netinu nálgast fólk helst fréttir á samfélagsmiðlum en þrátt fyrir vinsældir þeirra voru aðeins um 6% þátttakenda sem treystu þeim. Miðlar sem fólk notaði deginum fyrir könnun til þess að nálgast fréttir: 90% - Fréttamiðill á netinu 75% - Samfélagsmiðlar 66% - Útvarp 58% - Sjónvarp 29% - Dagblað 14% - Hlaðvarp 11% - Tímarit/vikublað Það tekur á að synda um á hverjum degi í upplýsingaflóði nútíma samfélags þar sem við öll erum sítengd og krafa um að hægt sé að ná í alla öllum stundum allan sólarhringinn. Helmingur fólks kýs að halda sér upplýstum án frétta á sama tíma og skýrsla Europol áætlar að gervigreind muni framleiða allt að 90% af öllu efni á internetinu árið 2026. Handan við hornið er flóðbylgja í þann mund að skella á okkur með miklum krafti. Þetta er ekki tíminn til þess að kasta inn handklæðinu og vera dofin gagnvart röngum og fölskum upplýsingum á netinu. Það eru önnur úrræði í boði en að gera ekkert til að bregðast við. Því miður virðist þróunin á leiðinni í öfuga átt: 59% höfðu séð falsfréttir, fengið þær sendar eða rekist á þær. 43% gerðu ekkert þegar að þau rákust áfrétt á netinu sem þau töldu vera falsfrétt (2021 var hlutfallið 23,8%). 20% höfðu myndað sérranga skoðun á opinberri persónuvegna villandi upplýsinga um hana á ýmsum miðlum. 16% þátttakenda voru fremur eða mjög ósammála því að þau könnuðu alltaf sannleiksgildi frétta áður en þeim væri deilt með öðrum. 20% þátttakenda sagðist sjaldan skoða fréttamiðla sem miðla öðru sjónarhorni/gildum en þeim sem þau aðhyllast sjálf. Upplýsingaóreiða hefur engin landamæri og hún þrífst best á tímum óvissu. Það er mikilvægt að við bregðumst við með fyrirbyggjandi aðgerðum í formi fræðslu og valdeflingar því netöryggi snýst ekki aðeins um að vernda innviði heldur einnig fólk á öllum aldri. Þjóðaröryggi, lýðræði og lýðheilsa eru undir og því er þetta málaflokkur sem hefur snertiflöt við öll ráðuneyti og þvert á pólitík. Traustir fjölmiðlar og staðreyndarvaktir eru björgunarhringurinn í upplýsingaflóðinu og því mikilvægt að við styðjum vel við þeirra starf og gerum þeim kleift að sinna hlutverki sínu í að halda okkur upplýstum á tímum upplýsingaóreiðu. Höfundur er sviðsstjóri SAFT – Netöryggismiðstöðvar Íslands. Heimildir: Traust í íslensku samfélagi – Maskína og Fjölmiðlanefnd 2022 Upplýsingaóreiða og skautun í íslensku samfélagi – Maskína og Fjölmiðlanefnd 2022
Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason Skoðun
Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason skrifar
Skoðun Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson skrifar
Skoðun Loftslagsaðgerðir eru forsenda velsældar til framtíðar – ekki valkostur: Svargrein við niðurstöðum rannsóknar sem kynnt var á Velsældarþingi í gær Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar
Skoðun Afsökunarbeiðni til fyrri kynslóða – og þeirra sem erfa munu landið Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley skrifar
Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason Skoðun