Á ríkið að vera stærsti ellilífeyrisþeginn? Ásgerður Pálsdóttir skrifar 11. október 2023 11:32 Þegar ég var ung var ellin svo órafjarri , reyndar voru allir yfir þrítugt gamlir í mínum augum. Og fólk yfir sjötugt hlyti að vera best geymt í kirkjugarðinum. Svo leið tíminn á örskotshraða og nú er ég fyrir löngu í komin í þennan stóran og ört stækkandi hóp eldra fólks og er enn lifandi. Ungu fólki þykir þykir það ekki spennandi tilhugsun að eldast en önnur leið til langlífis er víst ekki til. Flestir leiða ekki hugann að því hvað bíður þegar eftirlaunaaldurinn nálgast og margir vakna upp við vondan draum. Samspil réttinda úr lífeyrissjóðum og skerðinga í almannatryggingakerfinu eru þess valdandi að margir verða fyrir miklu tekjufalli. Það er gott að eldast heitir verkefni sem er nú unnið að á vegum þriggja ráðuneyta, Sambandi íslenskra sveitarfélaga og Landssambandi eldri borgara. Þetta er metnaðarfullt og brýnt verkefni. Í kynningu á verkefninu sagði félagsmálaráðherra að hann vildi vinna að því að fólk á öllum aldri hefði tækifæri til að vera virkt í leik og starfi. Það hlýtur að merkja það að eldra fólk hafi möguleika á að taka þátt í samfélaginu og geti veitt sér meiri lífsgæði en eiga rétt til hnífs og skeiðar - og kannski tæplega það. Það er gott að eldast, ef fólk heldur heilsu og getur notið lífsgæða ekki aðeins skrimt . Eftirlaunafólk stór hópur og ekki einsleitur Það eru talsvert margir í hópi eldra fólks sem býr við óásættanleg kjör, sem fara síversnandi í stjórnlausri verðbólgu. Það er nefnilega þannig að þótt tekjuhæstu hópar eldra fólks búi við góð kjör þá eru aðrir hópar illa settir og kjör þeirra fara versnandi eins og annarra lágtekjuhópa. Tryggingastofnun ríkisins í umboði íslenkra stjórnvalda hefur farið fram með miklar skerðingar vegna greiðslna til fólks úr lífeyrissjóðum, löngu áður en almennir launþegar hafa greitt fulla starfsævi til síns lífeyrissjóðs. Þarna er um stórt gat að ræða, því enn eru tíu til fimmtán ár þar til fólk sem greiðir í almenna lífeyrissjóði fái fullan lífeyri út úr þeim. Það eru allmargir sem hafa ekkert sér til framfærslu nema greiðslur frá almannatryggingum sem eru nú rúmar 315 þúsund á mánuði. Í þeim hópi eru m.a. konur sem fóru seint út á vinnumarkaðinn vegna umönnunar barna og heimila, eða unnu hlutastörf og í mörgum tilfellum við slítandi störf á lágum launum. Það eru fleiri sem af öðrum orsökum fá litlar sem engar greiðslur frá lífeyrissjóðum. Þar er ég meðal annars að tala um fólk sem var með skerta starfsgetu stóran hluta af starfsævi sinni. Og segjum nú svo að fólk hafi getað unnið sér inn einhver lífeyrisréttindi, þá verður ellilífeyrir frá TR skertur um 45% ef greiðsla frá lífeyrissjóði er meira en 25 þúsund krónur á mánuði. Ríkið tekur hitt til sín í formi skatta og skerðinga. Þetta er auðvitað alveg galið. Á ríkið að vera stærsti ellilífeyrisþeginn? Þegar almennu lífeyrissjóðunum var komið á fót í tengslum við kjarasamninga árið 1969 var það ábyggilega ekki hugsun þeirra sem að því stóðu að greiðslur úr lífeyrissjóðum yrðu skertar svo af ríkisvaldinu að ríkið sjálft yrði stærsti lífeyrisþeginn. Ég held ekki. Fulltrúar Landssambands eldri borgara hafa rætt við stjórnvöld undanfarin ár og reynt að ná eyrum þeirra. Þeim hefur svo sem verið vel tekið en ekkert hefur verið gert með þeirra erindi. Þau hafa jafnvel fengið þau viðbrögð að margt eldra fólk hefði það bara gott. Það er alveg rétt og því skyldi það ekki vera? Þessar tugþúsundir sem skilgreind eru sem eftirlaunafólk er alls ekki einsleitur hópur og langt í frá. Enda eru þar allir þjóðfélagshópar, ellin sækir alla jafnt heim, sem á annað borð lifa svo lengi. En ég er hér ekki að tala um þann hóp sem fær góðar lífeyrissjóðsgreiðslur, og /eða fjármagnstekjur og þarf ekki á lífeyri frá TR að halda. Fólkið sem fær yfir sjö hundruð þúsund á mánuði úr lífeyrissjóðum. Ég er ekki að tala um þann hóp. Ég er að tala um það fólk sem er verst sett og hafa lágan eða engan lífeyri frá lífeyrissjóðum og verða að lifa af á greiðslum frá TR sem eru nú tugþúsundum lægri en lágmarkstaxti á vinnumarkaði. Það þarf sértækar aðferðir til fyrir þann hóp sem er verst settur Í stefnumörkun Landssambands eldri borgara á landsfundi í Borgarnesi 9. maí 2023 var þetta samþykkt: Landssamband eldri borgara leggur til sértækar aðgerðir fyrir það eftirlaunafólk sem er verst sett. Þær eru eftirfarandi: Sérstakt skattþrep eða hækkun persónuafsláttar; Minni eða engar skerðingar hjá þeim sem eru undir viðurkenndu framfærsluviðmiði; Sérstök uppbót til þeirra sem hafa minnstar tekjurnar. Það er stór hópur okkar félaga sem myndi fá hag sinn bættan með einhverri eða öllum þessum aðgerðum. Minni skerðingar upphæða, hækkun á persónuafslætti og lækkun skattprósentu neðsta skattþreps eru í raun þrjár leiðir að sama markmiði. Við, sem í umtali heitum ýmist eldra fólk, eldri borgarar, fráflæðisvandi eða bara einhverskonar vandi, við eigum betra skilið en vera hunsuð af stjórnvöldum. Við viljum að á okkur sé hlustað og mark tekið á því sem við höfum fram að færa. Mér finnst það tímabært. Hvað finnst ykkur ? Höfundur er formaður Félags eldri borgara í Húnaþingi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eldri borgarar Mest lesið Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Sjá meira
Þegar ég var ung var ellin svo órafjarri , reyndar voru allir yfir þrítugt gamlir í mínum augum. Og fólk yfir sjötugt hlyti að vera best geymt í kirkjugarðinum. Svo leið tíminn á örskotshraða og nú er ég fyrir löngu í komin í þennan stóran og ört stækkandi hóp eldra fólks og er enn lifandi. Ungu fólki þykir þykir það ekki spennandi tilhugsun að eldast en önnur leið til langlífis er víst ekki til. Flestir leiða ekki hugann að því hvað bíður þegar eftirlaunaaldurinn nálgast og margir vakna upp við vondan draum. Samspil réttinda úr lífeyrissjóðum og skerðinga í almannatryggingakerfinu eru þess valdandi að margir verða fyrir miklu tekjufalli. Það er gott að eldast heitir verkefni sem er nú unnið að á vegum þriggja ráðuneyta, Sambandi íslenskra sveitarfélaga og Landssambandi eldri borgara. Þetta er metnaðarfullt og brýnt verkefni. Í kynningu á verkefninu sagði félagsmálaráðherra að hann vildi vinna að því að fólk á öllum aldri hefði tækifæri til að vera virkt í leik og starfi. Það hlýtur að merkja það að eldra fólk hafi möguleika á að taka þátt í samfélaginu og geti veitt sér meiri lífsgæði en eiga rétt til hnífs og skeiðar - og kannski tæplega það. Það er gott að eldast, ef fólk heldur heilsu og getur notið lífsgæða ekki aðeins skrimt . Eftirlaunafólk stór hópur og ekki einsleitur Það eru talsvert margir í hópi eldra fólks sem býr við óásættanleg kjör, sem fara síversnandi í stjórnlausri verðbólgu. Það er nefnilega þannig að þótt tekjuhæstu hópar eldra fólks búi við góð kjör þá eru aðrir hópar illa settir og kjör þeirra fara versnandi eins og annarra lágtekjuhópa. Tryggingastofnun ríkisins í umboði íslenkra stjórnvalda hefur farið fram með miklar skerðingar vegna greiðslna til fólks úr lífeyrissjóðum, löngu áður en almennir launþegar hafa greitt fulla starfsævi til síns lífeyrissjóðs. Þarna er um stórt gat að ræða, því enn eru tíu til fimmtán ár þar til fólk sem greiðir í almenna lífeyrissjóði fái fullan lífeyri út úr þeim. Það eru allmargir sem hafa ekkert sér til framfærslu nema greiðslur frá almannatryggingum sem eru nú rúmar 315 þúsund á mánuði. Í þeim hópi eru m.a. konur sem fóru seint út á vinnumarkaðinn vegna umönnunar barna og heimila, eða unnu hlutastörf og í mörgum tilfellum við slítandi störf á lágum launum. Það eru fleiri sem af öðrum orsökum fá litlar sem engar greiðslur frá lífeyrissjóðum. Þar er ég meðal annars að tala um fólk sem var með skerta starfsgetu stóran hluta af starfsævi sinni. Og segjum nú svo að fólk hafi getað unnið sér inn einhver lífeyrisréttindi, þá verður ellilífeyrir frá TR skertur um 45% ef greiðsla frá lífeyrissjóði er meira en 25 þúsund krónur á mánuði. Ríkið tekur hitt til sín í formi skatta og skerðinga. Þetta er auðvitað alveg galið. Á ríkið að vera stærsti ellilífeyrisþeginn? Þegar almennu lífeyrissjóðunum var komið á fót í tengslum við kjarasamninga árið 1969 var það ábyggilega ekki hugsun þeirra sem að því stóðu að greiðslur úr lífeyrissjóðum yrðu skertar svo af ríkisvaldinu að ríkið sjálft yrði stærsti lífeyrisþeginn. Ég held ekki. Fulltrúar Landssambands eldri borgara hafa rætt við stjórnvöld undanfarin ár og reynt að ná eyrum þeirra. Þeim hefur svo sem verið vel tekið en ekkert hefur verið gert með þeirra erindi. Þau hafa jafnvel fengið þau viðbrögð að margt eldra fólk hefði það bara gott. Það er alveg rétt og því skyldi það ekki vera? Þessar tugþúsundir sem skilgreind eru sem eftirlaunafólk er alls ekki einsleitur hópur og langt í frá. Enda eru þar allir þjóðfélagshópar, ellin sækir alla jafnt heim, sem á annað borð lifa svo lengi. En ég er hér ekki að tala um þann hóp sem fær góðar lífeyrissjóðsgreiðslur, og /eða fjármagnstekjur og þarf ekki á lífeyri frá TR að halda. Fólkið sem fær yfir sjö hundruð þúsund á mánuði úr lífeyrissjóðum. Ég er ekki að tala um þann hóp. Ég er að tala um það fólk sem er verst sett og hafa lágan eða engan lífeyri frá lífeyrissjóðum og verða að lifa af á greiðslum frá TR sem eru nú tugþúsundum lægri en lágmarkstaxti á vinnumarkaði. Það þarf sértækar aðferðir til fyrir þann hóp sem er verst settur Í stefnumörkun Landssambands eldri borgara á landsfundi í Borgarnesi 9. maí 2023 var þetta samþykkt: Landssamband eldri borgara leggur til sértækar aðgerðir fyrir það eftirlaunafólk sem er verst sett. Þær eru eftirfarandi: Sérstakt skattþrep eða hækkun persónuafsláttar; Minni eða engar skerðingar hjá þeim sem eru undir viðurkenndu framfærsluviðmiði; Sérstök uppbót til þeirra sem hafa minnstar tekjurnar. Það er stór hópur okkar félaga sem myndi fá hag sinn bættan með einhverri eða öllum þessum aðgerðum. Minni skerðingar upphæða, hækkun á persónuafslætti og lækkun skattprósentu neðsta skattþreps eru í raun þrjár leiðir að sama markmiði. Við, sem í umtali heitum ýmist eldra fólk, eldri borgarar, fráflæðisvandi eða bara einhverskonar vandi, við eigum betra skilið en vera hunsuð af stjórnvöldum. Við viljum að á okkur sé hlustað og mark tekið á því sem við höfum fram að færa. Mér finnst það tímabært. Hvað finnst ykkur ? Höfundur er formaður Félags eldri borgara í Húnaþingi.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun