Þjóðhagsráð sent í kalda sturtu Erna Bjarnadóttir skrifar 7. ágúst 2022 16:00 Sólveig Anna Jónsdóttir las Þjóðhagsráði pistilinn í færslu á „fésbókar“síðu sinni þann 6. ágúst sl. Í færslunni gagnrýndi hún jafnframt niðurstöður skýrslu sem ráðið fékk svokallaða óháða sérfræðinga til að vinna fyrir sig og vísaði þeim beint í pappírstætarann. Ekki síður vekja þó athygli orð hennar um aðgengi að upplýsingum um það sem fram fer á fundum ráðsins. Orðrétt sagði Sólveig Anna: „Þegar ég sá fréttina um alla fjölmörgu kjarasamnings-undirbúnings-fundi Þjóðhagsráðs bað ég forseta ASÍ um fundargerðir. Sem formaður í öðru stærsta verkalýðsfélagi landsins taldi ég að umræður á fundunum kæmu mér mögulega eitthvað við. Mér var sagt að engar fundargerðir væru ritaðar.“ Sé þetta rétt er það með algerum ólíkindum. Til hvers er starfrækt slíkt ráð á vegum ríkisstjórnarinnar sem hefur einnig heimild til að ráðstafa fjármunum til kaupa á skýrslum utan úr bæ en ber ekki að halda fundargerðir. Raunar segir í endurnýjuðu samkomulagi um Þjóðhagsráð frá 18. júní 2019 í 5. gr. „Fundargerð funda Þjóðhagsráðs er opinbert skjal. Hún skal birtast á íslensku og ensku á heimasíðu ráðsins á vef Stjórnarráðsins. í fundargerð skal greina frá fundarefni og birta eins fljótt og auðið er þau gögn sem lágu til grundvallar umræðu á fundinum, séu þau ekki háð trúnaði.“ Nú hafa verið birtar að minnsta kosti tvær skýrslur sem unnar hafa verið fyrir ráðið á þessu ári. Samt er engin leið að finna fundargerðir ráðsins á þessu ári og upplýsingar um hverjir sátu fundi ráðsins eða eiga formlega sæti í því. Má furðu gegna að t.d. fulltrúar samtaka launfólks sem eiga aðild að samkomulaginu, sem eru BSRB, ASÍ, BHM og Kennarasamband Íslands, gangi ekki eftir að fundargerðir séu ritaðar og birtar sé það rétt hermt hjá Sólveigu Önnu og leitarvélum alnetsins að engar slíkar séu til. Markmið Þjóðhagsráðs mun vera að styrkja samhæfingu hagstjórnar og ákvarðana á vinnumarkaði með hliðsjón af efnahagslegum og félagslegum stöðugleika og áhrifum á loftslagsmál. Þjóðhagsráð skal fjalla um stöðu í efnahags- og félagsmálum og ræða samhengi opinberra fjármála, peningastefnu og kjaramála í tengslum við helstu viðfangsefni hagstjórnar hverju sinni. Þetta kemur fram í 1. grein samkomulagsins sem fyrr er vitnað til. Undirrituð játar að þessi texti er hið mesta torf og vekur þau hughrif að þarna fari fram almenn umræða sem sé klædd í búning samráðs þegar henta þykir. En varla getur það verið að samninganefndir stéttarfélaga né vinnuveitenda hafi með þessu selt frá sér umboð til að gera kjarasamninga. Ríkisstjórnin getur heldur ekki með þessu búist við að sitja í upphituðu bílstjórasæti og sloppið þannig við að stíga fram með aðgerðir þegar og ef þeirra er þörf þegar samið er um kaup og kjör almennings. Er ekki réttara að láta vinnumarkaðinn um sína vinnu og síðan hafa stjórnvöldu hverju nafni sem þau nefnast, sín verkfæri til að tryggja stöðugleika og hagvöxt. Þar hefur Seðlabankinn sínu hlutverki einnig að gegna. Óþarft virðist þó fyrir hann að ganga fram fyrir skjöldu og taka á sig fyrir fram högg af átökum vinnumarkaðarins og stjórnvalda. Betra sýnist fyrir óháð stjórnvald sem starfar eftir sérstökum lögum að segja einfaldlega „pass“ nema þegar og ef stjórntækjum bankans er beitt. Að lokum tel ég mega velta fyrir sér hvers vegna þjóðhagsráð er að fá aðila utan úr bæ til að vinna slíka skýrslur sem formaður Eflingar gerði að umtalsefni í pistli sínum. Allir þeir aðilar sem sæti eiga í ráðinu hafa sérfræðinga á þessu sviði í sinni þjónustu. Hafi ríkisstjórnin sjálf ekki yfir slíkri getu að ráða og þarf að verja skattpeningum til kaupa á slíkri vinnu utan úr bæ hlýtur að þurfa að velta einhverjum steinum við á hlaðinu framan við Arnarhól. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erna Bjarnadóttir Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson Skoðun Skoðun Skoðun Eflum geðheilsu alla daga Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Getur fólk með gigt látið drauma sína rætast? Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Sólveig Anna Jónsdóttir las Þjóðhagsráði pistilinn í færslu á „fésbókar“síðu sinni þann 6. ágúst sl. Í færslunni gagnrýndi hún jafnframt niðurstöður skýrslu sem ráðið fékk svokallaða óháða sérfræðinga til að vinna fyrir sig og vísaði þeim beint í pappírstætarann. Ekki síður vekja þó athygli orð hennar um aðgengi að upplýsingum um það sem fram fer á fundum ráðsins. Orðrétt sagði Sólveig Anna: „Þegar ég sá fréttina um alla fjölmörgu kjarasamnings-undirbúnings-fundi Þjóðhagsráðs bað ég forseta ASÍ um fundargerðir. Sem formaður í öðru stærsta verkalýðsfélagi landsins taldi ég að umræður á fundunum kæmu mér mögulega eitthvað við. Mér var sagt að engar fundargerðir væru ritaðar.“ Sé þetta rétt er það með algerum ólíkindum. Til hvers er starfrækt slíkt ráð á vegum ríkisstjórnarinnar sem hefur einnig heimild til að ráðstafa fjármunum til kaupa á skýrslum utan úr bæ en ber ekki að halda fundargerðir. Raunar segir í endurnýjuðu samkomulagi um Þjóðhagsráð frá 18. júní 2019 í 5. gr. „Fundargerð funda Þjóðhagsráðs er opinbert skjal. Hún skal birtast á íslensku og ensku á heimasíðu ráðsins á vef Stjórnarráðsins. í fundargerð skal greina frá fundarefni og birta eins fljótt og auðið er þau gögn sem lágu til grundvallar umræðu á fundinum, séu þau ekki háð trúnaði.“ Nú hafa verið birtar að minnsta kosti tvær skýrslur sem unnar hafa verið fyrir ráðið á þessu ári. Samt er engin leið að finna fundargerðir ráðsins á þessu ári og upplýsingar um hverjir sátu fundi ráðsins eða eiga formlega sæti í því. Má furðu gegna að t.d. fulltrúar samtaka launfólks sem eiga aðild að samkomulaginu, sem eru BSRB, ASÍ, BHM og Kennarasamband Íslands, gangi ekki eftir að fundargerðir séu ritaðar og birtar sé það rétt hermt hjá Sólveigu Önnu og leitarvélum alnetsins að engar slíkar séu til. Markmið Þjóðhagsráðs mun vera að styrkja samhæfingu hagstjórnar og ákvarðana á vinnumarkaði með hliðsjón af efnahagslegum og félagslegum stöðugleika og áhrifum á loftslagsmál. Þjóðhagsráð skal fjalla um stöðu í efnahags- og félagsmálum og ræða samhengi opinberra fjármála, peningastefnu og kjaramála í tengslum við helstu viðfangsefni hagstjórnar hverju sinni. Þetta kemur fram í 1. grein samkomulagsins sem fyrr er vitnað til. Undirrituð játar að þessi texti er hið mesta torf og vekur þau hughrif að þarna fari fram almenn umræða sem sé klædd í búning samráðs þegar henta þykir. En varla getur það verið að samninganefndir stéttarfélaga né vinnuveitenda hafi með þessu selt frá sér umboð til að gera kjarasamninga. Ríkisstjórnin getur heldur ekki með þessu búist við að sitja í upphituðu bílstjórasæti og sloppið þannig við að stíga fram með aðgerðir þegar og ef þeirra er þörf þegar samið er um kaup og kjör almennings. Er ekki réttara að láta vinnumarkaðinn um sína vinnu og síðan hafa stjórnvöldu hverju nafni sem þau nefnast, sín verkfæri til að tryggja stöðugleika og hagvöxt. Þar hefur Seðlabankinn sínu hlutverki einnig að gegna. Óþarft virðist þó fyrir hann að ganga fram fyrir skjöldu og taka á sig fyrir fram högg af átökum vinnumarkaðarins og stjórnvalda. Betra sýnist fyrir óháð stjórnvald sem starfar eftir sérstökum lögum að segja einfaldlega „pass“ nema þegar og ef stjórntækjum bankans er beitt. Að lokum tel ég mega velta fyrir sér hvers vegna þjóðhagsráð er að fá aðila utan úr bæ til að vinna slíka skýrslur sem formaður Eflingar gerði að umtalsefni í pistli sínum. Allir þeir aðilar sem sæti eiga í ráðinu hafa sérfræðinga á þessu sviði í sinni þjónustu. Hafi ríkisstjórnin sjálf ekki yfir slíkri getu að ráða og þarf að verja skattpeningum til kaupa á slíkri vinnu utan úr bæ hlýtur að þurfa að velta einhverjum steinum við á hlaðinu framan við Arnarhól. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins í Suðurkjördæmi.
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun