Núna er rétti tíminn til að breyta skólanum Geir Finnsson skrifar 9. nóvember 2021 07:00 Ungmenni allra tíma eiga það sameiginlegt að koma með ferska sýn og gera nýjar kröfur til samfélagsins. Undir þetta geta flestir kennarar tekið. Nýjar kynslóðir alast upp við öðruvísi þekkingu og þarfir sem skólasamfélagið verður að mæta. Til þess þarf nýja kennslunálgun sem grípur nemendur og býr þá undir samfélagið sem bíður þeirra að námi loknu. Leiðin að því marki þarf hins vegar ekki að vera úr sjónmáli. Það er nefnilega hægt að innleiða vendinám. Breytt hlutverk nemenda Þetta er vissulega ekki í fyrsta sinn sem ungur kennari predikar ágæti vendináms og þetta verður heldur ekki síðasta skiptið. Um er að ræða nýlega kennslunálgun sem felst í því að líta á nám út frá tveimur rýmum. Það er annars vegar einstaklingsrýmið (e. individual space), þegar nemendur vinna á eigin forsendum og hins vegar hóparýmið (e. group space) þegar nemendur vinna í samvinnu við aðra nemendur eða kennara - oftast í skólastofu eða í gegnum netið. Í vendinámi er þumalputtareglan sú að þegar nemendur meðtaka nýjar upplýsingar, eins og að horfa á, hlusta eða lesa eitthvert efni, þá eigi það aðeins að gerast í einstaklingsrýminu. Það rými getur verið hvar sem er, t.d. heima hjá nemendum, á bókasafni, kaffihúsi eða einfaldlega einhvers staðar þar sem þeir geta verið í friði að meðtaka nýjar upplýsingar. Þegar nemendur mæta svo í tíma, í hóparýmið, nýta þeir upplýsingarnar sem þeir öfluðu utan kennslustofunar og vinna verkefni sem byggjast á þessum sömu upplýsingum. Engin þörf er á sérstökum útskýringum eða fyrirlestrum drjúgan hluta tímans. Allt heimanám nemenda verður því aðgengilegra og krefst minni utanaðkomandi aðstoðar. Það hefur heilmikla þýðingu fyrir marga nemendur að þurfa t.d. aðeins að horfa á stutt myndband fyrir tíma, í stað þess að leysa verkefni sem var útskýrt í fyrirlestri í síðasta tíma. Sumir nemendur eru svo lánsamir að eiga foreldra sem geta aðstoðað við heimavinnu en aðrir nemendur búa ekki við slík forréttindi. Með vendinámi verður fyrirlestur kennarans að heimanáminu, sem gefur kennaranum mun meiri tíma til að veita nemendum sínum einstaklingsmiðaða kennslu. Er því ekki betra fyrirkomulag að allir nemendur fái greiðan aðgang að sérfræðingnum, sjálfum kennaranum, í tíma? Hvað kemur í veg fyrir að við notum vendinám? Í vor skilaði ég meistararitgerðinni minni um þær áskoranir sem standa í vegi fyrir innleiðingu vendináms í enskukennslu í íslenskum framhaldsskólum. Rannsóknir höfðu bent til þess að skólasamfélagið væri hugsanlega ekki í stakk búið til að nýta almennilega þá tækni sem vendikennsla byggist á, þrátt fyrir alla hennar kosti. Kennslufyrirkomulagið krefst þess nefnilega að kennarar og nemendur nýti tölvur og netið í mun meira mæli en hefðbundið fyrirkomulag gerir ráð fyrir. Ég ákvað því að kanna hvort eitthvað kynni að hafa breyst í tímans rás, ekki síst í ljósi þess að COVID-19 faraldurinn virðist hafa þrýst öllu skólasamfélaginu út í 100% tæknimiðaða kennslu. Breyttir tímar ryðja hindrunum úr vegi Ég lagði því könnun fyrir enskukennara í íslenskum framhaldsskólum. Niðurstöður hennar bentu til að tæknireynsla þessara kennara við kennslu væri orðin mjög góð. Mátti því álykta að hið sama gilti um kennara annarra námsgreina. Jafnframt hefði COVID-19 faraldurinn hvatt kennara til að prófa ýmsar tækninýjungar sem þeir hefðu annars ekki gert. Slík reynsla verður ekki aftur tekin. Í kjölfarið útskýrði ég vendinám fyrir kennurum og spurði svo út í þær hindranir sem stæðu í vegi fyrir innleiðingu þess. Að mati margra kennara eru hindranirnar litlar sem engar núna. Þær tengdust helst skorti á fræðslu um vendinám sem má leysa nokkuð auðveldlega ef vilji er fyrir hendi. Hvert er þá framhaldið? Þótt íslenskir framhaldsskólar styðjist fyrst og fremst við hefðbundið kennslufyrirkomulag, eru engu að síður skólar hér sem hafa innleitt vendinám að einhverju leyti. Einn slíkur skóli, Menntaskólinn á Ásbrú (MÁ) styðst reyndar einvörðungu við vendinám. Það vill svo til að eftir að ég brautskráðist í vor var ég ráðinn sem enskukennari þar. Í þessum glænýja og litla skóla er ég eini enskukennarinn og býðst mér því dýrmætt tækifæri til að móta ensku-vendinámskennslu hérlendis. Í MÁ ríkir mikil þekking og reynsla af notkun vendináms. Í ljósi þess hve verkefnamiðuð kennslunálgunin er, var ákveðið að gera kennslustofur, sjálft hóparýmið, að þægilegum vinnustofum fyrir nemendur, þar sem þeir geta komið sér fyrir í alls konar sætum hvar sem er í stofunni. Hefðbundin uppröðun, þar sem kennarinn er í forgrunni og nemendur áhorfendur, fyrirfinnst því ekki. Kennarinn á þess vegna auðveldara með að ganga á milli nemenda og veita þeim einstaklingsmiðaða athygli. Jafnframt er námið lotumiðað og lýkur því yfirleitt einum áfanga á hálfri önn, sem þýðir að nemendur verja mun meiri tíma í færri fög í hverri viku. Það veitir gott rými til að leysa krefjandi verkefni í tímum, frekar en að skilja nemendur eftir með þung verkefni heima þar sem þeir njóta mismikillar aðstoðar. Tækifærið til að innleiða vendinám er núna Fyrir mitt leyti er áhugavert að fylgja fræðunum eftir í verki og upplifa beinan árangur af vendinámi. Nemendur tileinka sér þau vinnubrögð að vera virkir í tímum og ljúka verkefnum á staðnum, í stað þess að vera óvirkir hlustendur í skólanum og eiga svo ókláruð verkefni eftir heima. Er það ekki einmitt hugarfarið sem við viljum að brautskráðir nemendur tileinki sér áður en þeir fara á vinnumarkaðinn? Það munar heilmiklu að skólar brautskrái virka nemendur sem læra að leysa fjölbreytt verkefni undir handleiðslu sérfræðinga. Til þess þarf kennslunálgun sem er í takt við tímann og nýtir þá tækni sem nútímakynslóðir barna og unglinga alast upp við. Sitt sýnist hverjum, vissulega, en þeir sem hafa kynnst vendikennslu og á það jafnt við um nemendur sem kennara, kæra sig yfirleitt ekki um að snúa aftur í hefðbundið kennslufyrirkomulag. Undir þetta taka vendinámskennarar og nemendur um allan heim. Nú sjáum við að íslenskt skólakerfi er í stakk búið til að innleiða slíka kennslunálgun. Tæknin er komin og reynslan af tækninni er sömuleiðis mjög góð hjá öllu skólasamfélaginu. Nú þarf bara að láta verkin tala. Höfundur er enskukennari í MÁ. Greinin er byggð á fyrirlestri sem haldinn var á Menntakviku í ár. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Geir Finnsson Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Skoðun Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Ungmenni allra tíma eiga það sameiginlegt að koma með ferska sýn og gera nýjar kröfur til samfélagsins. Undir þetta geta flestir kennarar tekið. Nýjar kynslóðir alast upp við öðruvísi þekkingu og þarfir sem skólasamfélagið verður að mæta. Til þess þarf nýja kennslunálgun sem grípur nemendur og býr þá undir samfélagið sem bíður þeirra að námi loknu. Leiðin að því marki þarf hins vegar ekki að vera úr sjónmáli. Það er nefnilega hægt að innleiða vendinám. Breytt hlutverk nemenda Þetta er vissulega ekki í fyrsta sinn sem ungur kennari predikar ágæti vendináms og þetta verður heldur ekki síðasta skiptið. Um er að ræða nýlega kennslunálgun sem felst í því að líta á nám út frá tveimur rýmum. Það er annars vegar einstaklingsrýmið (e. individual space), þegar nemendur vinna á eigin forsendum og hins vegar hóparýmið (e. group space) þegar nemendur vinna í samvinnu við aðra nemendur eða kennara - oftast í skólastofu eða í gegnum netið. Í vendinámi er þumalputtareglan sú að þegar nemendur meðtaka nýjar upplýsingar, eins og að horfa á, hlusta eða lesa eitthvert efni, þá eigi það aðeins að gerast í einstaklingsrýminu. Það rými getur verið hvar sem er, t.d. heima hjá nemendum, á bókasafni, kaffihúsi eða einfaldlega einhvers staðar þar sem þeir geta verið í friði að meðtaka nýjar upplýsingar. Þegar nemendur mæta svo í tíma, í hóparýmið, nýta þeir upplýsingarnar sem þeir öfluðu utan kennslustofunar og vinna verkefni sem byggjast á þessum sömu upplýsingum. Engin þörf er á sérstökum útskýringum eða fyrirlestrum drjúgan hluta tímans. Allt heimanám nemenda verður því aðgengilegra og krefst minni utanaðkomandi aðstoðar. Það hefur heilmikla þýðingu fyrir marga nemendur að þurfa t.d. aðeins að horfa á stutt myndband fyrir tíma, í stað þess að leysa verkefni sem var útskýrt í fyrirlestri í síðasta tíma. Sumir nemendur eru svo lánsamir að eiga foreldra sem geta aðstoðað við heimavinnu en aðrir nemendur búa ekki við slík forréttindi. Með vendinámi verður fyrirlestur kennarans að heimanáminu, sem gefur kennaranum mun meiri tíma til að veita nemendum sínum einstaklingsmiðaða kennslu. Er því ekki betra fyrirkomulag að allir nemendur fái greiðan aðgang að sérfræðingnum, sjálfum kennaranum, í tíma? Hvað kemur í veg fyrir að við notum vendinám? Í vor skilaði ég meistararitgerðinni minni um þær áskoranir sem standa í vegi fyrir innleiðingu vendináms í enskukennslu í íslenskum framhaldsskólum. Rannsóknir höfðu bent til þess að skólasamfélagið væri hugsanlega ekki í stakk búið til að nýta almennilega þá tækni sem vendikennsla byggist á, þrátt fyrir alla hennar kosti. Kennslufyrirkomulagið krefst þess nefnilega að kennarar og nemendur nýti tölvur og netið í mun meira mæli en hefðbundið fyrirkomulag gerir ráð fyrir. Ég ákvað því að kanna hvort eitthvað kynni að hafa breyst í tímans rás, ekki síst í ljósi þess að COVID-19 faraldurinn virðist hafa þrýst öllu skólasamfélaginu út í 100% tæknimiðaða kennslu. Breyttir tímar ryðja hindrunum úr vegi Ég lagði því könnun fyrir enskukennara í íslenskum framhaldsskólum. Niðurstöður hennar bentu til að tæknireynsla þessara kennara við kennslu væri orðin mjög góð. Mátti því álykta að hið sama gilti um kennara annarra námsgreina. Jafnframt hefði COVID-19 faraldurinn hvatt kennara til að prófa ýmsar tækninýjungar sem þeir hefðu annars ekki gert. Slík reynsla verður ekki aftur tekin. Í kjölfarið útskýrði ég vendinám fyrir kennurum og spurði svo út í þær hindranir sem stæðu í vegi fyrir innleiðingu þess. Að mati margra kennara eru hindranirnar litlar sem engar núna. Þær tengdust helst skorti á fræðslu um vendinám sem má leysa nokkuð auðveldlega ef vilji er fyrir hendi. Hvert er þá framhaldið? Þótt íslenskir framhaldsskólar styðjist fyrst og fremst við hefðbundið kennslufyrirkomulag, eru engu að síður skólar hér sem hafa innleitt vendinám að einhverju leyti. Einn slíkur skóli, Menntaskólinn á Ásbrú (MÁ) styðst reyndar einvörðungu við vendinám. Það vill svo til að eftir að ég brautskráðist í vor var ég ráðinn sem enskukennari þar. Í þessum glænýja og litla skóla er ég eini enskukennarinn og býðst mér því dýrmætt tækifæri til að móta ensku-vendinámskennslu hérlendis. Í MÁ ríkir mikil þekking og reynsla af notkun vendináms. Í ljósi þess hve verkefnamiðuð kennslunálgunin er, var ákveðið að gera kennslustofur, sjálft hóparýmið, að þægilegum vinnustofum fyrir nemendur, þar sem þeir geta komið sér fyrir í alls konar sætum hvar sem er í stofunni. Hefðbundin uppröðun, þar sem kennarinn er í forgrunni og nemendur áhorfendur, fyrirfinnst því ekki. Kennarinn á þess vegna auðveldara með að ganga á milli nemenda og veita þeim einstaklingsmiðaða athygli. Jafnframt er námið lotumiðað og lýkur því yfirleitt einum áfanga á hálfri önn, sem þýðir að nemendur verja mun meiri tíma í færri fög í hverri viku. Það veitir gott rými til að leysa krefjandi verkefni í tímum, frekar en að skilja nemendur eftir með þung verkefni heima þar sem þeir njóta mismikillar aðstoðar. Tækifærið til að innleiða vendinám er núna Fyrir mitt leyti er áhugavert að fylgja fræðunum eftir í verki og upplifa beinan árangur af vendinámi. Nemendur tileinka sér þau vinnubrögð að vera virkir í tímum og ljúka verkefnum á staðnum, í stað þess að vera óvirkir hlustendur í skólanum og eiga svo ókláruð verkefni eftir heima. Er það ekki einmitt hugarfarið sem við viljum að brautskráðir nemendur tileinki sér áður en þeir fara á vinnumarkaðinn? Það munar heilmiklu að skólar brautskrái virka nemendur sem læra að leysa fjölbreytt verkefni undir handleiðslu sérfræðinga. Til þess þarf kennslunálgun sem er í takt við tímann og nýtir þá tækni sem nútímakynslóðir barna og unglinga alast upp við. Sitt sýnist hverjum, vissulega, en þeir sem hafa kynnst vendikennslu og á það jafnt við um nemendur sem kennara, kæra sig yfirleitt ekki um að snúa aftur í hefðbundið kennslufyrirkomulag. Undir þetta taka vendinámskennarar og nemendur um allan heim. Nú sjáum við að íslenskt skólakerfi er í stakk búið til að innleiða slíka kennslunálgun. Tæknin er komin og reynslan af tækninni er sömuleiðis mjög góð hjá öllu skólasamfélaginu. Nú þarf bara að láta verkin tala. Höfundur er enskukennari í MÁ. Greinin er byggð á fyrirlestri sem haldinn var á Menntakviku í ár.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun