Ég er Eiður Smári Sveinn Waage skrifar 16. júní 2021 12:31 Við Íslendingar erum sérstakir um marga hluti en á sama tíma erum við líka eins og flestir aðrir. Afsakið mótsögnina. Súrsætt samband okkar við áfengi er mjög gott dæmi. Drykkjumenning og hefðir okkar finnst okkur sjálfum oft vera framandi en eru það í raun ekki, þrátt fyrir farsakennda sögu bjórs á Íslandi, sem enginn útlendingur, edrú eða drukkinn, trúir. Þeim finnst líklegri saga að við eigum í ástarsamböndum við álfa og tröll. Hér er 10 ára reynsla að tala. Á endanum notum við áfengi eins og flestir aðrir. Til að njóta, til að gleyma og til að losa um hömlur. En á Íslandi eins og annars staðar á áfengi sýnar dökku, og stundum kolsvörtu hliðar. Bakkus getur verið miskunarlaus og harður húsbóndi þegar hann fer frá því að vera að vera skemmtilegur gestur yfir í að eiga lögheimili heima hjá okkur og sýnir engin fararsnið. Við þurfum ekki að fjölyrða meira um það. Flest allir hafa ákveðið viðhorf gagnvart áfengi og þeir sömu hafa e-ð til síns máls. Hörð afstaða gegn því er fullkomlega eðlileg, aðrir hafa prómil-stjörnur í augunum; vilja fræðast, prófa, upplifa og hafa gaman. Njóta. Ekki síður eðlilegt. Og líklega byrjum við flest þar. En Bakkus er óþolandi óútreiknanlegur og þótt við vitum orðið miklu meira um fíkn í dag, orsakir og fleira, þá er öllum ljóst að hann gerir mannamun bölvaður melurinn. Í gráglettni má kalla mig „áhrifavald“, eftir að hafa stúderað og kennt fólki í ríflega áratug um fjölbreytta heima bjórsins, magnaða sögu hans sem einmitt núna er „fordæmalaus“ sl. tvo áratugi. Afsakið. Bjórskóli Ölgerðarinnar var á sínum tíma án efa vinsælasta menntastofnun landsins og ennþá er mikill fróðleiks-þorski til staðar. Fólk einmitt vill læra, smakka, upplifa og njóta. En dökku hliðarnar e birtast stundum inn á milli gleðinnar. Það sem skemmir oft upplifunina og viljann til að njóta er sú leiðinlega staðreynd að áfengi er jú eitur. Við eitrum okkur og höndlum það misvel. Sumir þola ekki mjólk annarra spendýra og aðrir voru líklega ekki íkornar í fyrra lífi með sitt bráðaofnæmi gagnvart hnetum. Áfengi, kvikasilfur alls konar gúmmilaði er svo að finna í snefilmagni í ótrúlegstu vörum, sem snerta okkur lítið sem ekkert. Ég er Eiður Smári og hann er ég. Ég elska bjór og allt í kringum hann, allt nema áhrifin. Jú það var gaman oft, alla vega um stund, en svo var líka minna gaman og pissað þar sem ég stóð. Verandi mjög seinþroska, þá fattaði ég frekar seint að áhrifalaus Sveinn, var að flestu leiti, nei öllu leiti, betri Sveinn. Ég efa því að margir fagni eins mikið nýrri bylgju áfengislausra bjóra sem eru í dag hverjir öðrum betri (loksins). En ég skil svo vel þá sem vilja og geta notið þess að verða smá kenndir og losað um. Ég á yndislega ættinga og vini sem þurfa þess, eða frekar hjálpar þeim, að segja mér að þau elski mig. Ekki hætta því takk! Svo eru það við sem erum alltaf „kennd“ meira eða minna án áfengis, en förum í öfuga átt með áfengi. Það er bara minn veruleiki og margra annarra sem töpuðum í Bakkus-lóttóinu en unnum í Jókernum „Okkar besti maður“, er vinsæll frasi í dag. Örfáir standa eins mikið undir því og Eiður Smári Guðjohnsen. Burtséð frá myndbirtingum, cancel-kúltúr og öllu því þrasi, þá er öllum ljóst að óeitraður Eiður er og verður betri Eiður á allan hátt. Við munum öll styðja hann á þeirri vegferð. Af því við, litla þakkláta þjóðin þín, elskum okkar besta mann. Höfundur er sérfræðingur í samskiptum, leiðbeinandi hjá Opna Háskólanum og skólastjóri bjorskoli.net. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein KSÍ Sveinn Waage Mest lesið Orkunýlendan Ísland? Bjarni Jónsson Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ríkisstjórnin seilist í sjóði erfiðisvinnufólks Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Fjárfesting í háskólum Magnús Karl Magnússon Skoðun Þar sem náttúran tapar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Gætum við verið betri hvert við annað? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason Skoðun Skortur á serótónín Gunnar Dan Wiium Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Ég vil ekki þennan veruleika Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Gætum við verið betri hvert við annað? Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Ríkisstjórnin seilist í sjóði erfiðisvinnufólks Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þar sem náttúran tapar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Fjárfesting í háskólum Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Orkunýlendan Ísland? Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Ég vil ekki þennan veruleika Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Grímulaus grænþvottur Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason skrifar Skoðun Skortur á serótónín Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Þegar sorgin bankar upp á Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Alzheimer - mennska og mildi Ragnheiður Ríkharðsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsa bætt um 64 milljarða Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Sjá meira
Við Íslendingar erum sérstakir um marga hluti en á sama tíma erum við líka eins og flestir aðrir. Afsakið mótsögnina. Súrsætt samband okkar við áfengi er mjög gott dæmi. Drykkjumenning og hefðir okkar finnst okkur sjálfum oft vera framandi en eru það í raun ekki, þrátt fyrir farsakennda sögu bjórs á Íslandi, sem enginn útlendingur, edrú eða drukkinn, trúir. Þeim finnst líklegri saga að við eigum í ástarsamböndum við álfa og tröll. Hér er 10 ára reynsla að tala. Á endanum notum við áfengi eins og flestir aðrir. Til að njóta, til að gleyma og til að losa um hömlur. En á Íslandi eins og annars staðar á áfengi sýnar dökku, og stundum kolsvörtu hliðar. Bakkus getur verið miskunarlaus og harður húsbóndi þegar hann fer frá því að vera að vera skemmtilegur gestur yfir í að eiga lögheimili heima hjá okkur og sýnir engin fararsnið. Við þurfum ekki að fjölyrða meira um það. Flest allir hafa ákveðið viðhorf gagnvart áfengi og þeir sömu hafa e-ð til síns máls. Hörð afstaða gegn því er fullkomlega eðlileg, aðrir hafa prómil-stjörnur í augunum; vilja fræðast, prófa, upplifa og hafa gaman. Njóta. Ekki síður eðlilegt. Og líklega byrjum við flest þar. En Bakkus er óþolandi óútreiknanlegur og þótt við vitum orðið miklu meira um fíkn í dag, orsakir og fleira, þá er öllum ljóst að hann gerir mannamun bölvaður melurinn. Í gráglettni má kalla mig „áhrifavald“, eftir að hafa stúderað og kennt fólki í ríflega áratug um fjölbreytta heima bjórsins, magnaða sögu hans sem einmitt núna er „fordæmalaus“ sl. tvo áratugi. Afsakið. Bjórskóli Ölgerðarinnar var á sínum tíma án efa vinsælasta menntastofnun landsins og ennþá er mikill fróðleiks-þorski til staðar. Fólk einmitt vill læra, smakka, upplifa og njóta. En dökku hliðarnar e birtast stundum inn á milli gleðinnar. Það sem skemmir oft upplifunina og viljann til að njóta er sú leiðinlega staðreynd að áfengi er jú eitur. Við eitrum okkur og höndlum það misvel. Sumir þola ekki mjólk annarra spendýra og aðrir voru líklega ekki íkornar í fyrra lífi með sitt bráðaofnæmi gagnvart hnetum. Áfengi, kvikasilfur alls konar gúmmilaði er svo að finna í snefilmagni í ótrúlegstu vörum, sem snerta okkur lítið sem ekkert. Ég er Eiður Smári og hann er ég. Ég elska bjór og allt í kringum hann, allt nema áhrifin. Jú það var gaman oft, alla vega um stund, en svo var líka minna gaman og pissað þar sem ég stóð. Verandi mjög seinþroska, þá fattaði ég frekar seint að áhrifalaus Sveinn, var að flestu leiti, nei öllu leiti, betri Sveinn. Ég efa því að margir fagni eins mikið nýrri bylgju áfengislausra bjóra sem eru í dag hverjir öðrum betri (loksins). En ég skil svo vel þá sem vilja og geta notið þess að verða smá kenndir og losað um. Ég á yndislega ættinga og vini sem þurfa þess, eða frekar hjálpar þeim, að segja mér að þau elski mig. Ekki hætta því takk! Svo eru það við sem erum alltaf „kennd“ meira eða minna án áfengis, en förum í öfuga átt með áfengi. Það er bara minn veruleiki og margra annarra sem töpuðum í Bakkus-lóttóinu en unnum í Jókernum „Okkar besti maður“, er vinsæll frasi í dag. Örfáir standa eins mikið undir því og Eiður Smári Guðjohnsen. Burtséð frá myndbirtingum, cancel-kúltúr og öllu því þrasi, þá er öllum ljóst að óeitraður Eiður er og verður betri Eiður á allan hátt. Við munum öll styðja hann á þeirri vegferð. Af því við, litla þakkláta þjóðin þín, elskum okkar besta mann. Höfundur er sérfræðingur í samskiptum, leiðbeinandi hjá Opna Háskólanum og skólastjóri bjorskoli.net.
Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason Skoðun
Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason skrifar
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason Skoðun