Eða er það að vera vongóður ekki það sama og að vera bjartsýnn?
Nei þarna er nokkur munur á.
Þegar að við erum bjartsýn erum við jákvæð og meðvituð um að bægja neikvæðum hugsunum frá. Með bjartsýni í farteskinu höfum við trú á því að okkur takist að ná markmiðum okkar.
Þegar við erum vongóð hins vegar, tökum við skrefið aðeins lengra. Í staðinn fyrir að hafa trú á því að okkur takist að ná markmiðum okkar, erum við líklegri til að kortleggja það hvernig nákvæmlega við munum ná þessum markmiðum. Hvað nákvæmlega þurfum við að gera? Hvernig ætlum við að gera það?
Stjórnendur og starfsfólk geta unnið að því að byggja upp von innan teyma og vinnustaða. Hér eru fimm ráð til þess.
1. Fyrsta skrefið er tekið strax
Í stað þess að vera einungis með skýr markmið um hvað eigi að gera og hvað sé framundan, er markmiðasetningin lögð niður þannig að við tökum fyrsta skrefið strax. Því það að vera vongóður þýðir að við framkvæmum.
2. Óvissu breytt í tækifæri
Í stað þess að vonast eftir því besta en vera meðvituð um óvissuna, er strax tekin stefna á að eyða óvissu með því að finna tækifærin.
Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt fram á að vonin um tækifæri getur komið okkur langt. Sem dæmi má taka fyrir niðurstöður rannsóknar sem gerð var hjá foreldrum langveikra barna. Á meðan upplýsingar um sjúkdómsgreiningu liggur ekki fyrir, hafa rannsóknir sýnt að foreldrarnir gefast ekki upp við að finna tækifærin til frekari greiningar eða aðstoðar, því mögulega gæti ný greining eða meiri upplýsingar komið barninu þeirra til hjálpar.
Þetta er sagt virka á svipaðan hátt með allt annað. Þegar við stöndum frammi fyrir óvissu en erum vongóð, einblínum á að finna hvar tækifærin í óvissunni liggja.
3. Fókusinn verður markvissari
Í ástandi eins og nú er getur það verið niðurdrepandi að fylgjast of mikið með fréttum og umræðum. Ekki síst um þá atvinnugeira sem glíma við hvað erfiðustu stöðuna í kjölfar heimsfaraldurs. Þar hjálpar að vera bjartsýnn því bjartsýnin hjálpar okkur til að draga úr því að fylgjast með því neikvæða en horfa meira á það sem jákvætt er.
Vonin tekur okkur hins vegar skrefinu lengra. Þannig hafa rannsóknir sýnt að þegar að við erum vongóð, gerist í raun það sama því við bægjum ósjálfrátt frá okkur það sem er neikvætt eða dregur úr okkur. Munurinn er hins vegar sá að við þurfum ekki að hafa eins mikið fyrir þessu. Við verðum hreinlega of upptekin af því að fókusera á tækifærin og það sem við ætlum að gera til að koma okkur á betri stað.
4. Liðsheildin og vonin um að vinna
Við sjáum það oft í pólitík, íþróttum og hjá baráttusamtökum að vonin um að vinna kemur fólki langt. Liðsheildin eflist með því að berjast fyrir einhverju saman. Að sigra. Að koma breytingum í gegn.
Það sama gerist ef stjórnendur vinna markvisst í því að teymin þeirra upplifi þessa von. Og þegar það gerist, eflist liðsheildin því þegar vonin er fyrir hendi, á teymið auðveldara með að taka þau skref sem til þarf til að ná settum markmiðum.
5. Gögn og staðreyndir
Þá hefur það sýnt sig að þegar vonin er fyrir hendi, styðst fólk fyrst og fremst við gögn og staðreyndir. Því það er að framkvæma (vona) frekar en einungis að trúa (vera bjartsýn) gerir það að verkum að fólk vill gera það sem gera þarf.
Til þess að það sé hægt, þurfa gögn og staðreyndir að vera rýnd og skoðuð. Líka litlu atriðin. Því þótt útlitið virðist svart, hefur það sýnt sig að fólk sem er með von um að eitthvað gangi upp, er líklegast til að finna tækifærin.
