Fátækt íslenskra barna Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 23. ágúst 2020 16:00 Samkvæmt skýrslu sem UNICEF gaf út í janúar 2016 eru 9.1% eða rúmlega 6 þúsund íslensk börn í fátækt í dag. Í annarri skýrslu sem félagsfræðingurinn Kolbeinn Stefánsson gaf út í kjölfarið kom fram að á milli 10-15% íslenskra barna líði fátækt. Skýrsla UNICEF er því hófleg í samanburði en báðar skýrslur sýna fram á skelfilega stöðu barna á Íslandi. Mig langar að segja nokkur orð um samhengið við stöðu fátæktar íslenskra barna eins og það lítur út fyrir mér. Á mynd má sjá mynd af ríkisstjórninni. Ég er einn stofnenda Félags fósturbarna. Í sumar var haft samband við okkur frá Landssambandi ungmennafélaga þar sem okkur var boðið að sækja um aðild að sambandinu. Landssambandið hefur það markmið að standa vörð um hagsmuni ungs fólks á Íslandi. Bréfið var undirritað af formanni sambandsins, Uni nokkurri Hildardóttur. Aðsend Una sú er einnig varaþingmaður Vinstri grænna og tók sjálf þátt í atkvæðagreiðslu síðasta haust þar sem hún og aðrir í ríkisstjórninni höfnuðu tillögu um að hækka kjör öryrkja og eldri borgara. Fátækt þessara hópa heldur því áfram m.a. á vegum formanns ungmennasambandsins sem hefur það markmið að "standa vörð" um hagsmuni fólks. Þegar ég leitaði til Unu, sem einnig er formaður mannréttinda- og lýðræðisráðs Mosfellsbæjar vegna annars ótengds máls, máls Erlings Smith sem þó nokkur umfjöllun hefur verið í fjölmiðlum undanfarið ár, biðu mín engin svör. Staðan er semsé sú að fátækt á Íslandi, þ.m.t. fátækt barna, er haldin uppi af pólitískri ákvörðun Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins. Eina ástæðan fyrir því að staðan er svona er af því að við alþýðan leyfum þessum eiginhagsmunaaðilum að stjórna ferðinni í þessum málum á Íslandi. Þeirra slagorð er að fátækt alþýðunnar sé nauðsynleg svo að spillt valdastéttin geti grætt meira og styrkt valdastöðu sína gagnvart alþýðunni í krafti peninganna. Markmið Félags fósturbarna er að bæta stöðu fósturbarna á Íslandi. Að mínu mati er stór partur af hagsmunastöðu fósturbarna, núverandi og uppkomnum, tengdur fjárhagslegu öryggi okkar til þeirrar velferðar og tækifæra sem við eigum skilið, á unga aldri jafnt sem á fullorðinsárum okkar eftir fóstur. Með það og annað ofantalið í huga mun ég leggja fram formlega vantrauststillögu á Uni Hildardóttur sem formann Landssambands ungmennafélaga. Hún hefur brugðist trausti landsmanna og ber því að vekja úr formennsku mikilvægra innviða kerfisins sem viðkemur hagsmunum barna. Ekki er ásættanlegt að vera leiðandi í sköpun vandamálanna sem maður er ráðinn til að leysa. Síðast en ekki síst vill ég biðja þig, kæri lesandi, um að styrkja okkar félag sem er að hefja formleg störf og auglýsingaherferð til að kynna sig nú í byrjun september, þar sem lögð verður áhersla á að heyra frá sem flestu fólki með reynslu af fósturkerfinu sem börn. Félagið er óhagnaðardrifið og vanfjármagnað og er háð styrkjum úr samfélaginu til þess að sinna störfum sínum til markmiða sinna. Meðal verkefna verður samvinna við önnur félög á borð við Félag fósturforeldra, Sálfræðingafélag Íslands, UNICEF og fl. Sigur okkar felst í breiðri samstöðu okkar. Í samfélaginu liggur fjöldi fólks með gnístandi sársaukareynslu úr fósturkerfinu sem hefur ekki fengið bót meina sinna og á sér enga talsmenn. Það ætti að vera markmið okkar allra í íslensku samfélagi að lina sársauka náungans, taka utan um þessa einstaklinga og veita þeim þá virðingu, ást og réttindi sem þeir eiga svo sannarlega skilið. Enginn er betur til þess fallinn að gera bragarbót á sínu samfélagi en sá sem situr neðst í ólýðræðislegu valdaskipulagi þess, hinn venjulegi, fátæki, reynsluhokni og valdalausi alþýðuborgari. Það ert þú og ég. Stöndum saman til sigurs. Upplýsingar um styrktarreikning félagsins má finna á fosturborn.is/styrkir. Höfundur er stjórnarformaður Félags fósturbarna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Fjölskyldumál Félagsmál Mest lesið Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson Skoðun Köstum ekki verðmætum á glæ Ingvar Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Samkvæmt skýrslu sem UNICEF gaf út í janúar 2016 eru 9.1% eða rúmlega 6 þúsund íslensk börn í fátækt í dag. Í annarri skýrslu sem félagsfræðingurinn Kolbeinn Stefánsson gaf út í kjölfarið kom fram að á milli 10-15% íslenskra barna líði fátækt. Skýrsla UNICEF er því hófleg í samanburði en báðar skýrslur sýna fram á skelfilega stöðu barna á Íslandi. Mig langar að segja nokkur orð um samhengið við stöðu fátæktar íslenskra barna eins og það lítur út fyrir mér. Á mynd má sjá mynd af ríkisstjórninni. Ég er einn stofnenda Félags fósturbarna. Í sumar var haft samband við okkur frá Landssambandi ungmennafélaga þar sem okkur var boðið að sækja um aðild að sambandinu. Landssambandið hefur það markmið að standa vörð um hagsmuni ungs fólks á Íslandi. Bréfið var undirritað af formanni sambandsins, Uni nokkurri Hildardóttur. Aðsend Una sú er einnig varaþingmaður Vinstri grænna og tók sjálf þátt í atkvæðagreiðslu síðasta haust þar sem hún og aðrir í ríkisstjórninni höfnuðu tillögu um að hækka kjör öryrkja og eldri borgara. Fátækt þessara hópa heldur því áfram m.a. á vegum formanns ungmennasambandsins sem hefur það markmið að "standa vörð" um hagsmuni fólks. Þegar ég leitaði til Unu, sem einnig er formaður mannréttinda- og lýðræðisráðs Mosfellsbæjar vegna annars ótengds máls, máls Erlings Smith sem þó nokkur umfjöllun hefur verið í fjölmiðlum undanfarið ár, biðu mín engin svör. Staðan er semsé sú að fátækt á Íslandi, þ.m.t. fátækt barna, er haldin uppi af pólitískri ákvörðun Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins. Eina ástæðan fyrir því að staðan er svona er af því að við alþýðan leyfum þessum eiginhagsmunaaðilum að stjórna ferðinni í þessum málum á Íslandi. Þeirra slagorð er að fátækt alþýðunnar sé nauðsynleg svo að spillt valdastéttin geti grætt meira og styrkt valdastöðu sína gagnvart alþýðunni í krafti peninganna. Markmið Félags fósturbarna er að bæta stöðu fósturbarna á Íslandi. Að mínu mati er stór partur af hagsmunastöðu fósturbarna, núverandi og uppkomnum, tengdur fjárhagslegu öryggi okkar til þeirrar velferðar og tækifæra sem við eigum skilið, á unga aldri jafnt sem á fullorðinsárum okkar eftir fóstur. Með það og annað ofantalið í huga mun ég leggja fram formlega vantrauststillögu á Uni Hildardóttur sem formann Landssambands ungmennafélaga. Hún hefur brugðist trausti landsmanna og ber því að vekja úr formennsku mikilvægra innviða kerfisins sem viðkemur hagsmunum barna. Ekki er ásættanlegt að vera leiðandi í sköpun vandamálanna sem maður er ráðinn til að leysa. Síðast en ekki síst vill ég biðja þig, kæri lesandi, um að styrkja okkar félag sem er að hefja formleg störf og auglýsingaherferð til að kynna sig nú í byrjun september, þar sem lögð verður áhersla á að heyra frá sem flestu fólki með reynslu af fósturkerfinu sem börn. Félagið er óhagnaðardrifið og vanfjármagnað og er háð styrkjum úr samfélaginu til þess að sinna störfum sínum til markmiða sinna. Meðal verkefna verður samvinna við önnur félög á borð við Félag fósturforeldra, Sálfræðingafélag Íslands, UNICEF og fl. Sigur okkar felst í breiðri samstöðu okkar. Í samfélaginu liggur fjöldi fólks með gnístandi sársaukareynslu úr fósturkerfinu sem hefur ekki fengið bót meina sinna og á sér enga talsmenn. Það ætti að vera markmið okkar allra í íslensku samfélagi að lina sársauka náungans, taka utan um þessa einstaklinga og veita þeim þá virðingu, ást og réttindi sem þeir eiga svo sannarlega skilið. Enginn er betur til þess fallinn að gera bragarbót á sínu samfélagi en sá sem situr neðst í ólýðræðislegu valdaskipulagi þess, hinn venjulegi, fátæki, reynsluhokni og valdalausi alþýðuborgari. Það ert þú og ég. Stöndum saman til sigurs. Upplýsingar um styrktarreikning félagsins má finna á fosturborn.is/styrkir. Höfundur er stjórnarformaður Félags fósturbarna.
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar