Að bjóða heiminn velkominn Kári Stefánsson skrifar 8. júní 2020 12:15 Covid-19 faraldurinn hélt á töfrasprota sem breytti öllu sem hann kom við. Tíminn hætti að líða og rann ekki lengur eins og vatnið kalda og djúpa og átti litla samleið með vitund okkar. Stundum leið hann löturhægt og sú eining sem dagatalið mældi sem einn dag tók þrjár aldir og stundum bara brot úr sekúndu; tíminn hagaði sér sem sagt eins og fíkill sem tekur amfetamín eina stundina og róandi lyf hina. Við vissum ekki hvað myndi gerast og vorum hrædd, hrædd um okkar nánustu, hrædd um okkur sjálf og hrædd um land okkar og þjóð. Allt fór samt betur en á horfðist og í fyrstu glímunni lögðum við Covid-19 á mjaðmahykk. En hvað gerist næst? Hvað eigum við að gera næst? Spurningarnar sem eru eldsneyti þess kvíða sem faraldurinn skyldi eftir eru margar og þótt flestar séu einstaklingsbundnar eða persónulegar eru nokkrar þess eðlis að svör við þeim hafa áhrif á okkur öll: 1. Eigum við að opna landið aftur fyrir ferðamönnum þannig að þeir þurfi ekki lengur að dvelja tvær vikur í sóttkví? Auðvitað, vegna þess að vikurnar tvær gera það að verkum að enginn ferðamaður kemur. Þetta er líka nauðsynlegt til þess að geta fengið til landsins sérfræðinga til þess að annast viðhald og viðgerðir á flóknum tækjum, til þess að geta haldið ráðstefnur og tekið þátt í heimsmenningunni eins og við skildum hana fyrir Covid-19. 2. Hvenær eigum við að opna landið aftur? Því fyrr þeim mun betra segja öll rök utan sóttvarnarrökin og kannski segja þau það líka. Ef við opnum snemma má leiða að því rök að ágangur verði minni, vegna þess að fólk um allan heim er enn tregt að ferðast. Það má líka leiða að því rök að ef við opnum snemma verði hundraðshluti þeirra sem eru sýktir af þeim sem vilja koma hærri en ef við biðum lengur. Þótt það líti að vissu leyti út sem þversögn þá er frá sóttvarnarsjónarmiði auðveldara að höndla hlutfallslega marga sýkta í litlum hópi en hlutfallslega fáa í stórum, það er að segja ef menn beita skimun. 3. Eigum við að skima eftir veirunni í fólki sem kemur til landsins? Það er lítill vafi á því að það væri skynsamlegt að skima fyrst eftir að landið er opnað vegna þess að án þess værum við í myrkri, hefðum enga hugmynd um það hversu margir smitaðir og smitandi kæmu inn í landið. 4. Hversu gagnlegt er veiruprófið, hversu næmt er það og hversu nákvæmt? Það er býsna nákvæmt en mætti vera næmara en er þó nægilega næmt til þess að gera okkur kleift að hemja faraldurinn. Sem sagt þetta próf reyndist íslenskri þjóð mjög gagnlegt. 5. Eru miklar líkur á því að inn í landið komi ferðamenn sem voru lasnir af Covid-19 en hefur batnað en eru ennþá jákvæðir á veiruprófinu ? Já það eru töluverðar líkur á því vegna þess að 12% þeirra sem greinast eru enn jákvæðir á veiruprófinu 50 dögum eftir greiningu, þegar það eru hverfandi líkur á því að þeir séu smitandi. Það er hins vegar svo að jákvæða prófið þeirra sem sýktust fyrir löngu er að gjarnan svolítið öðruvísi en hjá þeim sem eru enn smitandi. Og síðan hitt að sóttvarnarlæknir hefur í hyggju að leita eftir mótefnum gegn veirunni í öllum þeim sem reynast jákvæðir á veiruprófinu. Þeir sem eru jákvæðir á veiruprófinu og með mótefni gegn veirunni eru ekki líklegir til þess að smita. 6. Hversu lengi ættum við að skima? Skimunin er hugsuð sem tilraun og á niðurstöðum fyrstu daga eða vikna er líkegt að framhaldið ráðist. Ef engin ferðamaður sem kemur til landsins fyrstu tvær vikurnar eftir opnun reynist hýsa veiruna þá er líklegt að dragi úr skimunargleði. Ef enginn reynist smitaður sem kemur frá Noregi, Danmörku og Þýskalandi væri sá möguleiki fyrir hendi að hætta að skima ferðamenn frá þessum löndum, en halda áfram að skima frá öðrum löndum. Við verðum að nálgast skimunina sem tilraun og vera reiðubúin til þess að læra af niðurstöðunum. Það sem undanfarnar vikur hafa kennt okkur er að við getum hamið útbreiðslu á SARS-CoV-2 veirunni með því að skima eftir henni víða og beita einangrunum og sóttkví. Við höfum sýnt að við getum einangrað tilfelli sem skjóta upp kollinum þótt þau séu nokkur saman og komið í veg fyrir frekari útbreiðslu. Hættan sem hlýst af því að opna landið er ásættanleg vegna þess að við höfum mannskap sem kann til verka og á ég hér ekki bara við þríeykið og þeirra fólk heldur líka ríkisstjórn sem hefur dug og kjark til þess að skilja sóttvarnarvandamál eftir í höndunum á þeim sem vita betur og svo stórkostlegt starfslið Landspítalans. Ég vil líka benda á að þegar prófessor í hagfræði við Háskóla Íslands og smitsjúkdómalæknir við Landspítalann gagnrýna hugmyndir um opnun landsins eru þau að gegna þeirri skyldu sinni að veita aðhald þeim sem ráða og án slíks aðhalds færum við skemmstu leið til hins neðra. Við eigum þess kost að opna aftur landið okkar stórkostlega fyrir þeim sem hafa vit á því að koma hingað og það sem meira er við getum gert það með bakið beint og sagt við umheiminn að við séum að gera það á upplýstan máta með því að nota þær aðferðir sem gerðu okkur kleift að kæfa faraldurinn ef ekki í fæðingu hans, þá í æsku. Til áréttingar: Skimunarverkefnið er á ábyrgð og forræði sóttvarnarlæknis. Höfundur er forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Stefánsson Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Covid-19 faraldurinn hélt á töfrasprota sem breytti öllu sem hann kom við. Tíminn hætti að líða og rann ekki lengur eins og vatnið kalda og djúpa og átti litla samleið með vitund okkar. Stundum leið hann löturhægt og sú eining sem dagatalið mældi sem einn dag tók þrjár aldir og stundum bara brot úr sekúndu; tíminn hagaði sér sem sagt eins og fíkill sem tekur amfetamín eina stundina og róandi lyf hina. Við vissum ekki hvað myndi gerast og vorum hrædd, hrædd um okkar nánustu, hrædd um okkur sjálf og hrædd um land okkar og þjóð. Allt fór samt betur en á horfðist og í fyrstu glímunni lögðum við Covid-19 á mjaðmahykk. En hvað gerist næst? Hvað eigum við að gera næst? Spurningarnar sem eru eldsneyti þess kvíða sem faraldurinn skyldi eftir eru margar og þótt flestar séu einstaklingsbundnar eða persónulegar eru nokkrar þess eðlis að svör við þeim hafa áhrif á okkur öll: 1. Eigum við að opna landið aftur fyrir ferðamönnum þannig að þeir þurfi ekki lengur að dvelja tvær vikur í sóttkví? Auðvitað, vegna þess að vikurnar tvær gera það að verkum að enginn ferðamaður kemur. Þetta er líka nauðsynlegt til þess að geta fengið til landsins sérfræðinga til þess að annast viðhald og viðgerðir á flóknum tækjum, til þess að geta haldið ráðstefnur og tekið þátt í heimsmenningunni eins og við skildum hana fyrir Covid-19. 2. Hvenær eigum við að opna landið aftur? Því fyrr þeim mun betra segja öll rök utan sóttvarnarrökin og kannski segja þau það líka. Ef við opnum snemma má leiða að því rök að ágangur verði minni, vegna þess að fólk um allan heim er enn tregt að ferðast. Það má líka leiða að því rök að ef við opnum snemma verði hundraðshluti þeirra sem eru sýktir af þeim sem vilja koma hærri en ef við biðum lengur. Þótt það líti að vissu leyti út sem þversögn þá er frá sóttvarnarsjónarmiði auðveldara að höndla hlutfallslega marga sýkta í litlum hópi en hlutfallslega fáa í stórum, það er að segja ef menn beita skimun. 3. Eigum við að skima eftir veirunni í fólki sem kemur til landsins? Það er lítill vafi á því að það væri skynsamlegt að skima fyrst eftir að landið er opnað vegna þess að án þess værum við í myrkri, hefðum enga hugmynd um það hversu margir smitaðir og smitandi kæmu inn í landið. 4. Hversu gagnlegt er veiruprófið, hversu næmt er það og hversu nákvæmt? Það er býsna nákvæmt en mætti vera næmara en er þó nægilega næmt til þess að gera okkur kleift að hemja faraldurinn. Sem sagt þetta próf reyndist íslenskri þjóð mjög gagnlegt. 5. Eru miklar líkur á því að inn í landið komi ferðamenn sem voru lasnir af Covid-19 en hefur batnað en eru ennþá jákvæðir á veiruprófinu ? Já það eru töluverðar líkur á því vegna þess að 12% þeirra sem greinast eru enn jákvæðir á veiruprófinu 50 dögum eftir greiningu, þegar það eru hverfandi líkur á því að þeir séu smitandi. Það er hins vegar svo að jákvæða prófið þeirra sem sýktust fyrir löngu er að gjarnan svolítið öðruvísi en hjá þeim sem eru enn smitandi. Og síðan hitt að sóttvarnarlæknir hefur í hyggju að leita eftir mótefnum gegn veirunni í öllum þeim sem reynast jákvæðir á veiruprófinu. Þeir sem eru jákvæðir á veiruprófinu og með mótefni gegn veirunni eru ekki líklegir til þess að smita. 6. Hversu lengi ættum við að skima? Skimunin er hugsuð sem tilraun og á niðurstöðum fyrstu daga eða vikna er líkegt að framhaldið ráðist. Ef engin ferðamaður sem kemur til landsins fyrstu tvær vikurnar eftir opnun reynist hýsa veiruna þá er líklegt að dragi úr skimunargleði. Ef enginn reynist smitaður sem kemur frá Noregi, Danmörku og Þýskalandi væri sá möguleiki fyrir hendi að hætta að skima ferðamenn frá þessum löndum, en halda áfram að skima frá öðrum löndum. Við verðum að nálgast skimunina sem tilraun og vera reiðubúin til þess að læra af niðurstöðunum. Það sem undanfarnar vikur hafa kennt okkur er að við getum hamið útbreiðslu á SARS-CoV-2 veirunni með því að skima eftir henni víða og beita einangrunum og sóttkví. Við höfum sýnt að við getum einangrað tilfelli sem skjóta upp kollinum þótt þau séu nokkur saman og komið í veg fyrir frekari útbreiðslu. Hættan sem hlýst af því að opna landið er ásættanleg vegna þess að við höfum mannskap sem kann til verka og á ég hér ekki bara við þríeykið og þeirra fólk heldur líka ríkisstjórn sem hefur dug og kjark til þess að skilja sóttvarnarvandamál eftir í höndunum á þeim sem vita betur og svo stórkostlegt starfslið Landspítalans. Ég vil líka benda á að þegar prófessor í hagfræði við Háskóla Íslands og smitsjúkdómalæknir við Landspítalann gagnrýna hugmyndir um opnun landsins eru þau að gegna þeirri skyldu sinni að veita aðhald þeim sem ráða og án slíks aðhalds færum við skemmstu leið til hins neðra. Við eigum þess kost að opna aftur landið okkar stórkostlega fyrir þeim sem hafa vit á því að koma hingað og það sem meira er við getum gert það með bakið beint og sagt við umheiminn að við séum að gera það á upplýstan máta með því að nota þær aðferðir sem gerðu okkur kleift að kæfa faraldurinn ef ekki í fæðingu hans, þá í æsku. Til áréttingar: Skimunarverkefnið er á ábyrgð og forræði sóttvarnarlæknis. Höfundur er forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar