Í svari Seðlabankans við fyrirspurn Vísis er það tíundað að meginástæðan fyrir þessu sé breytt fyrirkomulag debetkorta hér á landi.
„Ástæðan er sú að færsluhirðing á þessum kortum hefur færst úr landi en var áður í höndum innlendra aðila. Þetta er ekki síst áhyggjuefni vegna þess að innlendar rafrænar varaleiðir í smágreiðslumiðlun skortir.“
Í riti Seðlabankans er farið yfir það að í kjölfar bankahrunsins hafi erlendu kortafyrirtækin fjarlægt íslensku krónuna sem uppgjörsmynt í kerfum sínum. Seðlabankinn brást þá við með því að setja nýjar reglur sem var ætlað að tryggja öryggi greiðslna kortaútgefanda til söluaðila.
Á þessum tíma voru kreditkortafærslur unnar af erlendu kortafyrirtækjunum á meðan íslenskar debetkortafærslur voru unnar innanlands í kerfum undir íslenskri stjórn. Þar að auki var talnarunan á debetkortum útgefin af íslenskum aðilum.
Í ljósi þessa var ekki hætta á því að erlendu kortaútgefendurnir gætu hamlað notkun debetkorta innanlands þó að þau væru gefin út með þeirra leyfi.
Þannig leit Seðlabankinn á debetkort sem ákjósanlega varaleið í rafrænum viðskiptum ef að vandamál yrðu með notkun kreditkorta.
Hafa áhyggjur af því að stjórnvöld muni mögulega ekki geta tryggt virkni debetkorta
Í svari við fyrirspurn Vísis er það staðfest að Seðlabanki Íslands hafi áhyggjur af því að stjórnvöld muni mögulega ekki geta aftur tryggt virkni debetkorta með sama hætti ef til kæmi annað fjárhagslegt áfall.Með tilkomu nýrrar tegundar debetkorta hér á landi eru talnarunurnar komnar undir stjórn erlendu kortafyrirtækjanna og vinnsla debetkortafærslna (svonefnd færsluhirðing) hefur færst úr landi.
Þær fara nú í gegnum sömu erlendu kerfi og kreditkortafærslur gerðu áður. Um leið verður erfiðara fyrir Seðlabankann og íslensk stjórnvöld að tryggja virkni debetkorta ef erlendu kortafyrirtækin ákveða að grípa til aðgerða.
Í þessu samhengi segir Seðlabankinn mikilvægt að til staðar sé ein eða fleiri varaleið í rafrænni greiðslumiðlun sem íslensk stjórnvöld geti haft fullt forræði yfir á tímum áfalla. Bankinn telur mikilvægt að hugað sé að þessari áhættu, sérstaklega þar sem hann spáir því að Íslendingar muni halda áfram að draga úr notkun reiðufjár.
Í svörum Seðlabanka er það tiltekið að vandinn hér á landi sé að smágreiðsluumhverfið sé einhæft og það skorti mjög greiðsluleiðir sem eru ekki háðar innviðum erlendu kortafyrirtækjanna. Þetta sé ekki raunin á hinum Norðurlöndunum þar sem ýmist eru til staðar sjálfstæðir innlendir kortainnviðir eða vinsæl smáforrit sem tengjast beint við innlánsreikninga í bönkum.
Seðlabankinn vill sjá íslenskar fjármálastofnanir þróa álíka greiðslulausn, sem til að mynda væri hægt að nota til greiðslu í verslun í stað greiðslukorts.
Slíkt smáforrit er í þróun hjá Reiknistofu bankanna, sem er beintengt við bankareikning og nýtir sameiginlega innviði íslenska bankakerfisins til þess að vinna úr greiðslum. Reiknistofa bankanna er meðal annars í sameiginlegri eigu íslenskra banka og sparisjóða.
Einnig hefur Seðlabankinn í þessu samhengi skoðað útgáfu sérstakrar rafkrónu, sem yrði alfarið undir stjórn bankans.
