Hommi flytur frétt Haukur Örn Birgisson skrifar 2. október 2018 07:00 Þau merku tímamót áttu sér stað fyrir helgi að látið var af gjaldtöku í Hvalfjarðargöngin eftir tuttugu ára innheimtu. Nú er ökumönnum frjálst að aka fram og til baka þessa 5.770 metra leið án sérstakrar greiðslu. Eðlilega var þetta tilefni fréttaflutnings og var ein slík frétt flutt á Stöð 2 sama kvöld. Fréttamaðurinn greindi frá því að samgönguráðherra hefði verið síðastur til þess að greiða gjald í göngin, rétt áður en hann opnaði gáttina milli Vesturlands og höfuðborgarinnar. Þetta var fínasta frétt en það var þó inngangurinn að fréttinni sem fangaði athygli mína. „Samkynhneigt par frá Ítalíu fór fyrst endurgjaldslaust í Hvalfjarðargöngin.“ Sambandsstatusinn var svo ítrekaður í miðri fréttinni. Nú spyr ég: hvaða máli skipti það fyrir fréttina að ferðalangarnir hafi verið samkynhneigðir? Höfðu ástir ökumanns og farþega fréttagildi? Hefði fréttamaðurinn sagt frá því ef ferðamennirnir hefðu verið vegan? Ég held að nú til dags sé flestum sléttsama hvort ökumenn bifreiða eru gagnkynhneigðir, samkynhneigðir, svartir, hvítir, grannir eða feitlagnir. Það skiptir bara engu máli og algjör óþarfi er að draga fólk í dilka þegar slík flokkun hefur enga þýðingu fyrir umfjöllunarefnið. Eða finnst fréttamanninum það hafa þýðingu fyrir umfjöllun um hans eigin fréttir að tekið sé fram að hann sé samkynhneigður, eins og gert er í fyrirsögn þessa pistils? Það væri galið, ekki satt? Kannski er þetta óþarfa viðkvæmni í mér og allir sjónvarpsáhorfendur voru skildir eftir í nagandi óvissu um kynhneigð ráðherrans sem opnaði göngin. Ekkert var fjallað um hana. Höfundur er gagnkynhneigður, sefur ekki í náttfötum og finnst vanilluís góður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Haukur Örn Birgisson Mest lesið Þegar óttinn er ekki sannur Sigurður Árni Reynisson Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun Tökum samtalið Gunnþór Ingvason Skoðun „Eruð þið sammála lausagöngu katta?“ Sighvatur Björgvinsson Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson Skoðun „Skömmin þín“ Jokka G. Birnudóttir Skoðun Á flandri í klandri Jens Garðar Helgason Skoðun Hverjir borga leikskólann í Kópavogi? Örn Arnarson Skoðun Fimm staðreyndir fyrir Gunnþór Ingvason Arnar Þór Ingólfsson Skoðun Átak til að stytta biðlista barna eftir sérfræðiaðstoð Helga Þórðardóttir Skoðun
Þau merku tímamót áttu sér stað fyrir helgi að látið var af gjaldtöku í Hvalfjarðargöngin eftir tuttugu ára innheimtu. Nú er ökumönnum frjálst að aka fram og til baka þessa 5.770 metra leið án sérstakrar greiðslu. Eðlilega var þetta tilefni fréttaflutnings og var ein slík frétt flutt á Stöð 2 sama kvöld. Fréttamaðurinn greindi frá því að samgönguráðherra hefði verið síðastur til þess að greiða gjald í göngin, rétt áður en hann opnaði gáttina milli Vesturlands og höfuðborgarinnar. Þetta var fínasta frétt en það var þó inngangurinn að fréttinni sem fangaði athygli mína. „Samkynhneigt par frá Ítalíu fór fyrst endurgjaldslaust í Hvalfjarðargöngin.“ Sambandsstatusinn var svo ítrekaður í miðri fréttinni. Nú spyr ég: hvaða máli skipti það fyrir fréttina að ferðalangarnir hafi verið samkynhneigðir? Höfðu ástir ökumanns og farþega fréttagildi? Hefði fréttamaðurinn sagt frá því ef ferðamennirnir hefðu verið vegan? Ég held að nú til dags sé flestum sléttsama hvort ökumenn bifreiða eru gagnkynhneigðir, samkynhneigðir, svartir, hvítir, grannir eða feitlagnir. Það skiptir bara engu máli og algjör óþarfi er að draga fólk í dilka þegar slík flokkun hefur enga þýðingu fyrir umfjöllunarefnið. Eða finnst fréttamanninum það hafa þýðingu fyrir umfjöllun um hans eigin fréttir að tekið sé fram að hann sé samkynhneigður, eins og gert er í fyrirsögn þessa pistils? Það væri galið, ekki satt? Kannski er þetta óþarfa viðkvæmni í mér og allir sjónvarpsáhorfendur voru skildir eftir í nagandi óvissu um kynhneigð ráðherrans sem opnaði göngin. Ekkert var fjallað um hana. Höfundur er gagnkynhneigður, sefur ekki í náttfötum og finnst vanilluís góður.
Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun
Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson Skoðun
Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun
Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson Skoðun