Vopnin gegn skoðanablindu á upplýsingaöld Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar 15. febrúar 2017 10:15 Það er erfitt að draga hlutlausa ályktun þegar maður er hluti af flóknu samfélagi. Samfélagi sem ekki er eins í öllum kimum þess. Skoðanir manns litast af því sjónarhorni sem maður sér þegar maður dregur ályktun. Það getur verið erfitt að skipta um skoðun jafnvel þótt maður sjái aðra hlið því stundum þvælist stoltið fyrir. Þegar ákvarðanir eru teknar í fyrirtækjarekstri getur skipt miklu máli að láta þessa ofurmannlegu skoðanablindu ekki þvælast fyrir og hindra góða ákvarðanatöku. Framkvæmdastjóri á kaffihúsi vill endilega helst auka söluna með því að ná í unga fólkið eða þetta „lattelepjandi lopatreflalið“sem hangir að hans mati á kaffihúsum allan daginn. Þessi sami framkvæmdastjóri hefur litla tilfinningu fyrir því hvernig hans eigin viðskiptavinahópur er samsettur eða hver er líklegastur til að auka söluna og er ekki meðvitaður um þessa blindu sína. Markaðsstjórinn á kaffihúsinu er búinn að reyna allt til að sannfæra framkvæmdastjórann um að einblína ekki á einn markhóp því hann veit sem er að ungt fólk kaupir fyrir lægri upphæð á kaffihúsum í hvert sinn sem það verslar en aðrir aldurshópar. Meniga gerir ópersónugreinanlegar samantektir á neyslu þeirra sem valið hafa að skrá sig í Meniga á meniga.is eða í appinu. Með þeim gögnum höfum við greint upplýsingar sem gætu hjálpað framkvæmdastjóranum að taka betri ákvarðanir með markaðsfé sitt. Raunin er sú að þó að ungt fólk komi oft á kaffihús kaupir það fyrir lægstu upphæðina í hvert sinn sem það verslar. Það ver því lægri upphæð í þessi útgjöld en aðrir aldurshópar hvort sem litið er til síðasta mánaðar, þriggja mánaða eða árs. Alltaf lægstir. Alltaf minnst að fá út úr blessuðum lattelepjandi ungmennunum og það getur verið erfitt að breyta neyslu hjá stórum hópi fólks með takmarkað markaðsfé að vopni. Gott vopn gegn skoðanablindunni sem hrjáir blessaðan framkvæmdastjórann eru því einfaldlega tölfræðiupplýsingar um markhópinn og fagleg framsetning á þeim. Ef auka á söluna á alls ekki að horfa fram hjá hópnum sem kaupir mest í hvert skipti sem hann verslar og eyðir mest í heildina í þessum útgjaldaflokki.Pistillinn birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Það er erfitt að draga hlutlausa ályktun þegar maður er hluti af flóknu samfélagi. Samfélagi sem ekki er eins í öllum kimum þess. Skoðanir manns litast af því sjónarhorni sem maður sér þegar maður dregur ályktun. Það getur verið erfitt að skipta um skoðun jafnvel þótt maður sjái aðra hlið því stundum þvælist stoltið fyrir. Þegar ákvarðanir eru teknar í fyrirtækjarekstri getur skipt miklu máli að láta þessa ofurmannlegu skoðanablindu ekki þvælast fyrir og hindra góða ákvarðanatöku. Framkvæmdastjóri á kaffihúsi vill endilega helst auka söluna með því að ná í unga fólkið eða þetta „lattelepjandi lopatreflalið“sem hangir að hans mati á kaffihúsum allan daginn. Þessi sami framkvæmdastjóri hefur litla tilfinningu fyrir því hvernig hans eigin viðskiptavinahópur er samsettur eða hver er líklegastur til að auka söluna og er ekki meðvitaður um þessa blindu sína. Markaðsstjórinn á kaffihúsinu er búinn að reyna allt til að sannfæra framkvæmdastjórann um að einblína ekki á einn markhóp því hann veit sem er að ungt fólk kaupir fyrir lægri upphæð á kaffihúsum í hvert sinn sem það verslar en aðrir aldurshópar. Meniga gerir ópersónugreinanlegar samantektir á neyslu þeirra sem valið hafa að skrá sig í Meniga á meniga.is eða í appinu. Með þeim gögnum höfum við greint upplýsingar sem gætu hjálpað framkvæmdastjóranum að taka betri ákvarðanir með markaðsfé sitt. Raunin er sú að þó að ungt fólk komi oft á kaffihús kaupir það fyrir lægstu upphæðina í hvert sinn sem það verslar. Það ver því lægri upphæð í þessi útgjöld en aðrir aldurshópar hvort sem litið er til síðasta mánaðar, þriggja mánaða eða árs. Alltaf lægstir. Alltaf minnst að fá út úr blessuðum lattelepjandi ungmennunum og það getur verið erfitt að breyta neyslu hjá stórum hópi fólks með takmarkað markaðsfé að vopni. Gott vopn gegn skoðanablindunni sem hrjáir blessaðan framkvæmdastjórann eru því einfaldlega tölfræðiupplýsingar um markhópinn og fagleg framsetning á þeim. Ef auka á söluna á alls ekki að horfa fram hjá hópnum sem kaupir mest í hvert skipti sem hann verslar og eyðir mest í heildina í þessum útgjaldaflokki.Pistillinn birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál.
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun