Spillingin heima er best Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 25. október 2016 07:00 Spillingin er ísmeygileg. Hún ryður sér til rúms án þess að þorri landsmanna taki eftir en er svo fyrr en varir orðin svo heimilisleg að fjöldi kjósanda getur ekki hugsað sér lífið án hennar. Hins vegar er spilling handan heimsála alltaf jafn heimskuleg. Hér á Spáni situr Francisco nokkur Correa á sakamannabekk og útskýrir fyrir dómurum og alþjóð hvernig hann malaði gull með Lýðflokknum (Partido Popular) fyrir nokkrum árum. Þetta samstarf var í raun mafíustarfsemi. Létu menn ekkert tækifæri ónotað til að ausa úr almannasjóðum inn á reikninga auðjöfursins og flokksins. Til dæmis greiddi héraðsstjórnin í Valencia formúur fyrir heimsókn Jóhannesar Páls páfa sem átti að hafa verið verðið á viðhöfninni. Helmingurinn fór hins vegar á svarta reikninga. Af þessum ljóta pening fengu svo flokksgæðingar svartar greiðslur eins og til dæmis Mariano Rajoy, forsætisráðherra og formaður flokksins, sem situr enn sem fastast. Hluti af afrekstrinum af þessu samstarfi fannst svo á 40 milljóna evra reikningi í Sviss, á nafni Barcenas, fjármálastjóra flokksins. Baltasar Garzón lögmanni, sem hóf rannsókn á þessu yfirvaxna spillingarmáli, hefur verið komið fyrir kattarnef og má nú ekki vinna lögmannsstörf á Spáni. Skemmst er frá því að segja að Lýðflokkurinn hefur unnið tvennar síðustu kosningar, sem haldnar hafa verið með stuttu millibili. Spánverjar spyrja mig oft um hrunið á Íslandi. Þá segi ég af einkavinavæðingu bankanna sem tveir flokkar stóðu fyrir, bankahruninu og því að þjóðin kaus þessa tvo flokka aftur til valda fjórum árum síðar, enda söknuður af svallinu mikill. Spánverjarnir verða alveg gapandi. Hafa bara ekki heyrt né séð aðra eins fásinnu. Enda bjálkinn í auganu stór.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Á að sameina ÍSÍ og UMFÍ? Ómar Stefánsson Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun
Spillingin er ísmeygileg. Hún ryður sér til rúms án þess að þorri landsmanna taki eftir en er svo fyrr en varir orðin svo heimilisleg að fjöldi kjósanda getur ekki hugsað sér lífið án hennar. Hins vegar er spilling handan heimsála alltaf jafn heimskuleg. Hér á Spáni situr Francisco nokkur Correa á sakamannabekk og útskýrir fyrir dómurum og alþjóð hvernig hann malaði gull með Lýðflokknum (Partido Popular) fyrir nokkrum árum. Þetta samstarf var í raun mafíustarfsemi. Létu menn ekkert tækifæri ónotað til að ausa úr almannasjóðum inn á reikninga auðjöfursins og flokksins. Til dæmis greiddi héraðsstjórnin í Valencia formúur fyrir heimsókn Jóhannesar Páls páfa sem átti að hafa verið verðið á viðhöfninni. Helmingurinn fór hins vegar á svarta reikninga. Af þessum ljóta pening fengu svo flokksgæðingar svartar greiðslur eins og til dæmis Mariano Rajoy, forsætisráðherra og formaður flokksins, sem situr enn sem fastast. Hluti af afrekstrinum af þessu samstarfi fannst svo á 40 milljóna evra reikningi í Sviss, á nafni Barcenas, fjármálastjóra flokksins. Baltasar Garzón lögmanni, sem hóf rannsókn á þessu yfirvaxna spillingarmáli, hefur verið komið fyrir kattarnef og má nú ekki vinna lögmannsstörf á Spáni. Skemmst er frá því að segja að Lýðflokkurinn hefur unnið tvennar síðustu kosningar, sem haldnar hafa verið með stuttu millibili. Spánverjar spyrja mig oft um hrunið á Íslandi. Þá segi ég af einkavinavæðingu bankanna sem tveir flokkar stóðu fyrir, bankahruninu og því að þjóðin kaus þessa tvo flokka aftur til valda fjórum árum síðar, enda söknuður af svallinu mikill. Spánverjarnir verða alveg gapandi. Hafa bara ekki heyrt né séð aðra eins fásinnu. Enda bjálkinn í auganu stór.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun