Skynsamleg stjórnmál Frosti Logason skrifar 6. október 2016 07:00 Síðar í þessum mánuði göngum við til kosninga. Ekki er laust við að fiðringur fari um mörg okkar. Við teljum okkur trú um að nú sé hægt að gera betur en síðast. Við ætlum ekki að falla fyrir sömu ódýru og innantómu loforðunum í þetta skipti. Einn flokkurinn lofar í stefnuskrá að standa vörð um kristin gildi og viðhorf. Það er skynsamlegt og örugglega vel ígrundað. Að fylgjast með guðleysinu vaxa allt í kring um okkur undanfarið, með alls kyns skuggalegum afleiðingum, hefur nefnilega verið hrollvekjandi. Konur vaða nú uppi með frekju og yfirgang. Allir vita hins vegar að konan á að halda sér saman á meðan maður hennar hefur orðið. Ef kona vill fræðast, þá skal hún spyrja karl sinn heima fyrir, ekki úti á torgum. Konur skulu vera undirgefnar. Þetta er ekki flókið. Nýja testamentið er skýrt hvað þetta varðar. Kristur tók líka fram að börn sem ansa foreldrum sínum með skætingi skulu líflátin. En þessum kristnu gildum virðumst við hafa gleymt í öllu guðleysinu. Nýja testamentið minnist líka á svívirðilegar girndir mannfólksins. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum með konum og brunnið í losta hver til annars. Guð dæmir þá réttilega og segir að allir, sem slíkt fremja, séu dauðasekir. Það er gott að fylking þjóðhollra ætli að standa vörð um þessi gildi. Rúsínan í pylsuendanum er svo loforð þeirra um að hafna öllum trúarbrögðum sem eru andstæð íslensku stjórnarskránni. Þetta kallar maður vel ígrundaða og heilbrigða stefnuskrá.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Leysum heimatilbúin vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir Skoðun Við þurfum að tala sama Páll Rafnar Þorsteinsson Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir Skoðun
Síðar í þessum mánuði göngum við til kosninga. Ekki er laust við að fiðringur fari um mörg okkar. Við teljum okkur trú um að nú sé hægt að gera betur en síðast. Við ætlum ekki að falla fyrir sömu ódýru og innantómu loforðunum í þetta skipti. Einn flokkurinn lofar í stefnuskrá að standa vörð um kristin gildi og viðhorf. Það er skynsamlegt og örugglega vel ígrundað. Að fylgjast með guðleysinu vaxa allt í kring um okkur undanfarið, með alls kyns skuggalegum afleiðingum, hefur nefnilega verið hrollvekjandi. Konur vaða nú uppi með frekju og yfirgang. Allir vita hins vegar að konan á að halda sér saman á meðan maður hennar hefur orðið. Ef kona vill fræðast, þá skal hún spyrja karl sinn heima fyrir, ekki úti á torgum. Konur skulu vera undirgefnar. Þetta er ekki flókið. Nýja testamentið er skýrt hvað þetta varðar. Kristur tók líka fram að börn sem ansa foreldrum sínum með skætingi skulu líflátin. En þessum kristnu gildum virðumst við hafa gleymt í öllu guðleysinu. Nýja testamentið minnist líka á svívirðilegar girndir mannfólksins. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum með konum og brunnið í losta hver til annars. Guð dæmir þá réttilega og segir að allir, sem slíkt fremja, séu dauðasekir. Það er gott að fylking þjóðhollra ætli að standa vörð um þessi gildi. Rúsínan í pylsuendanum er svo loforð þeirra um að hafna öllum trúarbrögðum sem eru andstæð íslensku stjórnarskránni. Þetta kallar maður vel ígrundaða og heilbrigða stefnuskrá.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun
Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson Skoðun