Skynsamleg stjórnmál Frosti Logason skrifar 6. október 2016 07:00 Síðar í þessum mánuði göngum við til kosninga. Ekki er laust við að fiðringur fari um mörg okkar. Við teljum okkur trú um að nú sé hægt að gera betur en síðast. Við ætlum ekki að falla fyrir sömu ódýru og innantómu loforðunum í þetta skipti. Einn flokkurinn lofar í stefnuskrá að standa vörð um kristin gildi og viðhorf. Það er skynsamlegt og örugglega vel ígrundað. Að fylgjast með guðleysinu vaxa allt í kring um okkur undanfarið, með alls kyns skuggalegum afleiðingum, hefur nefnilega verið hrollvekjandi. Konur vaða nú uppi með frekju og yfirgang. Allir vita hins vegar að konan á að halda sér saman á meðan maður hennar hefur orðið. Ef kona vill fræðast, þá skal hún spyrja karl sinn heima fyrir, ekki úti á torgum. Konur skulu vera undirgefnar. Þetta er ekki flókið. Nýja testamentið er skýrt hvað þetta varðar. Kristur tók líka fram að börn sem ansa foreldrum sínum með skætingi skulu líflátin. En þessum kristnu gildum virðumst við hafa gleymt í öllu guðleysinu. Nýja testamentið minnist líka á svívirðilegar girndir mannfólksins. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum með konum og brunnið í losta hver til annars. Guð dæmir þá réttilega og segir að allir, sem slíkt fremja, séu dauðasekir. Það er gott að fylking þjóðhollra ætli að standa vörð um þessi gildi. Rúsínan í pylsuendanum er svo loforð þeirra um að hafna öllum trúarbrögðum sem eru andstæð íslensku stjórnarskránni. Þetta kallar maður vel ígrundaða og heilbrigða stefnuskrá.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun
Síðar í þessum mánuði göngum við til kosninga. Ekki er laust við að fiðringur fari um mörg okkar. Við teljum okkur trú um að nú sé hægt að gera betur en síðast. Við ætlum ekki að falla fyrir sömu ódýru og innantómu loforðunum í þetta skipti. Einn flokkurinn lofar í stefnuskrá að standa vörð um kristin gildi og viðhorf. Það er skynsamlegt og örugglega vel ígrundað. Að fylgjast með guðleysinu vaxa allt í kring um okkur undanfarið, með alls kyns skuggalegum afleiðingum, hefur nefnilega verið hrollvekjandi. Konur vaða nú uppi með frekju og yfirgang. Allir vita hins vegar að konan á að halda sér saman á meðan maður hennar hefur orðið. Ef kona vill fræðast, þá skal hún spyrja karl sinn heima fyrir, ekki úti á torgum. Konur skulu vera undirgefnar. Þetta er ekki flókið. Nýja testamentið er skýrt hvað þetta varðar. Kristur tók líka fram að börn sem ansa foreldrum sínum með skætingi skulu líflátin. En þessum kristnu gildum virðumst við hafa gleymt í öllu guðleysinu. Nýja testamentið minnist líka á svívirðilegar girndir mannfólksins. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum með konum og brunnið í losta hver til annars. Guð dæmir þá réttilega og segir að allir, sem slíkt fremja, séu dauðasekir. Það er gott að fylking þjóðhollra ætli að standa vörð um þessi gildi. Rúsínan í pylsuendanum er svo loforð þeirra um að hafna öllum trúarbrögðum sem eru andstæð íslensku stjórnarskránni. Þetta kallar maður vel ígrundaða og heilbrigða stefnuskrá.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.