Hrúturinn í stofunni Frosti Logason skrifar 22. september 2016 07:00 Forystuhrúturinn Villingur frá Grafarbakka var í fréttum fyrr í þessari viku. Villingur er tólf vetra gamall og í miklu uppáhaldi hjá eiganda sínum. Hann leyfir börnum að sitja á baki sér eins og besti reiðhestur. Villingur er lánsamur hrútur. Ólíkt flestum einstaklingum af hans kyni endar hann nefnilega ekki í kælum matvöruverslana eða á matseðlum fínna veitingahúsa þetta haustið. Lambakjöt er af mörgum talið vera hinn eini sanni þjóðarréttur Íslendinga. Mér heyrist hins vegar á öllu að þessi blessaða sauðfjárrækt standi einhverra hluta vegna ekki undir sér. Þjóðarrétturinn kostar ríkissjóð milljarða á ári en við botnum ekkert í af hverju. Er það vegna þess að allt sem er hollt á að vera dýrt? Mikil kjötneysla tengist reyndar auknum líkum á krabbameini. Á vef landlæknis er mælt með að neysla á rauðu kjöti sé takmörkuð við 500 grömm á viku. Sérstaklega skal takmarka neyslu á unnum kjötvörum. Það er nú ekki hollara en það. Landsmenn ættu því í mesta lagi að borða tvær kjötmáltíðir á viku og smávegis af kjötáleggi. Samkvæmt landlækni. Þótt ótrúlegt megi virðast þekki ég fólk sem borðar ekki kjöt. Hef jafnvel heyrt af fólki sem aldrei hefur lagt það sér til munns. Samt er það hraust og langlíft, fær minna af hjarta- og æðasjúkdómum. Það væri kannski ráð að einhverjir bændur breyttu fjárhúsum sínum í gistiheimili fyrir ferðamenn. Slíkt þarf ekki að niðurgreiða úr ríkissjóði. Við hin gætum svo borðað meira af grænmeti. Jafnvel haft það innflutt, ódýrt og gott.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson Skoðun
Forystuhrúturinn Villingur frá Grafarbakka var í fréttum fyrr í þessari viku. Villingur er tólf vetra gamall og í miklu uppáhaldi hjá eiganda sínum. Hann leyfir börnum að sitja á baki sér eins og besti reiðhestur. Villingur er lánsamur hrútur. Ólíkt flestum einstaklingum af hans kyni endar hann nefnilega ekki í kælum matvöruverslana eða á matseðlum fínna veitingahúsa þetta haustið. Lambakjöt er af mörgum talið vera hinn eini sanni þjóðarréttur Íslendinga. Mér heyrist hins vegar á öllu að þessi blessaða sauðfjárrækt standi einhverra hluta vegna ekki undir sér. Þjóðarrétturinn kostar ríkissjóð milljarða á ári en við botnum ekkert í af hverju. Er það vegna þess að allt sem er hollt á að vera dýrt? Mikil kjötneysla tengist reyndar auknum líkum á krabbameini. Á vef landlæknis er mælt með að neysla á rauðu kjöti sé takmörkuð við 500 grömm á viku. Sérstaklega skal takmarka neyslu á unnum kjötvörum. Það er nú ekki hollara en það. Landsmenn ættu því í mesta lagi að borða tvær kjötmáltíðir á viku og smávegis af kjötáleggi. Samkvæmt landlækni. Þótt ótrúlegt megi virðast þekki ég fólk sem borðar ekki kjöt. Hef jafnvel heyrt af fólki sem aldrei hefur lagt það sér til munns. Samt er það hraust og langlíft, fær minna af hjarta- og æðasjúkdómum. Það væri kannski ráð að einhverjir bændur breyttu fjárhúsum sínum í gistiheimili fyrir ferðamenn. Slíkt þarf ekki að niðurgreiða úr ríkissjóði. Við hin gætum svo borðað meira af grænmeti. Jafnvel haft það innflutt, ódýrt og gott.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun