Gleðilegar vetrarsólstöður Hildur Sverrisdóttir skrifar 21. desember 2013 06:00 Aðventuljósin okkar eru þannig tilkomin að heildsali flutti þau inn frá Svíþjóð á sjöunda áratugnum og þau komust fljótt í mikinn og landlægan móð. Sem sagt eitt af æðum landsmanna sem enduðu ekki á haugunum. Ljósin minna á gyðingdóm en skírskota í raun til þeirrar hefðar í Svíþjóð að lýsa upp skammdegið frá Lúsíudeginum 13. desember sem var stysti dagur ársins í gregorísku tímatali. Þá ríkti nóttin á norðurhveli jarðar og fólk þarfnaðist komandi ljóss. Í þessum vetrarmyrka parti heimsins hefur alla tíð verið haldið upp á þessi tímamót. Skírskotun til þeirra fornu hátíðahalda ljóssins hefur alltaf verið samofin jólahátíðinni. Ef hátíðahöldin snerust eingöngu um fæðingu Jesú mætti í gamni giska á að við aftansönginn væru kirkjugestir makaðir í myrru og reykelsisanganin liðaðist um kirkjuskipið. Og órjúfanlegur þáttur í jólahaldinu væri að heimsækja eins og eitt fjárhús – já eða fæðingardeild Landspítalans. En jólahaldið er óhugsandi án allra okkar skírskotana til fornrar tilbeiðslu birtunnar með mismunandi jólaljósum. Íslendingar eru mistrúaðir en það er þegjandi samkomulag um að flestir haldi jól. Einhverjir finna sig síður í Jesúhátíðahöldunum en alveg eins og hver fjölskylda hefur sinn háttinn á því hvernig eigi að blanda jólaölið geta sumir yljað sér við að það er ekki síður arfur okkar sem búum í vetrarmyrkrinu að fagna komu ljóssins. Þetta getur farið ágætlega saman eins og saga aðventuljósanna ber með sér. Þessi stund, þegar skammdegið nær hámarki og daginn fer loksins að lengja á ný, kallast vetrarsólstöður og eru í dag, nánar tiltekið kl. 17.11. Í dag getum við því fagnað eins og forfeður okkar í aldanna rás að birtan sigrar myrkrið. Hver vill ekki fagna því? Þessi tímamót ættu að kalla á sérstakan hátíðisdag fyrir okkur vetrarmyrkurverurnar. Það hefur komið í ljós að Íslendingar hafa vaknað til vinnu alltof snemma í svartamyrkri og því á að skoða að breyta klukkunni. Rakið að halda almennilega upp á þennan stysta dag ársins til dæmis með því að þá sé bókstaflega og eingöngu unnið myrkranna á milli. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir Skoðun Opinberir starfsmenn kjósa síður áminningarskyldu Ísak Einar Rúnarsson Skoðun
Aðventuljósin okkar eru þannig tilkomin að heildsali flutti þau inn frá Svíþjóð á sjöunda áratugnum og þau komust fljótt í mikinn og landlægan móð. Sem sagt eitt af æðum landsmanna sem enduðu ekki á haugunum. Ljósin minna á gyðingdóm en skírskota í raun til þeirrar hefðar í Svíþjóð að lýsa upp skammdegið frá Lúsíudeginum 13. desember sem var stysti dagur ársins í gregorísku tímatali. Þá ríkti nóttin á norðurhveli jarðar og fólk þarfnaðist komandi ljóss. Í þessum vetrarmyrka parti heimsins hefur alla tíð verið haldið upp á þessi tímamót. Skírskotun til þeirra fornu hátíðahalda ljóssins hefur alltaf verið samofin jólahátíðinni. Ef hátíðahöldin snerust eingöngu um fæðingu Jesú mætti í gamni giska á að við aftansönginn væru kirkjugestir makaðir í myrru og reykelsisanganin liðaðist um kirkjuskipið. Og órjúfanlegur þáttur í jólahaldinu væri að heimsækja eins og eitt fjárhús – já eða fæðingardeild Landspítalans. En jólahaldið er óhugsandi án allra okkar skírskotana til fornrar tilbeiðslu birtunnar með mismunandi jólaljósum. Íslendingar eru mistrúaðir en það er þegjandi samkomulag um að flestir haldi jól. Einhverjir finna sig síður í Jesúhátíðahöldunum en alveg eins og hver fjölskylda hefur sinn háttinn á því hvernig eigi að blanda jólaölið geta sumir yljað sér við að það er ekki síður arfur okkar sem búum í vetrarmyrkrinu að fagna komu ljóssins. Þetta getur farið ágætlega saman eins og saga aðventuljósanna ber með sér. Þessi stund, þegar skammdegið nær hámarki og daginn fer loksins að lengja á ný, kallast vetrarsólstöður og eru í dag, nánar tiltekið kl. 17.11. Í dag getum við því fagnað eins og forfeður okkar í aldanna rás að birtan sigrar myrkrið. Hver vill ekki fagna því? Þessi tímamót ættu að kalla á sérstakan hátíðisdag fyrir okkur vetrarmyrkurverurnar. Það hefur komið í ljós að Íslendingar hafa vaknað til vinnu alltof snemma í svartamyrkri og því á að skoða að breyta klukkunni. Rakið að halda almennilega upp á þennan stysta dag ársins til dæmis með því að þá sé bókstaflega og eingöngu unnið myrkranna á milli.
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun