Þorláksmessa Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 23. desember 2008 06:30 Þorkláksmessa er loksins runnin upp. Hjá sumum kannski allt of snemma því hið vel þekkta jólastress rís gjarnan hæst í dag. Verslanir eru opnar þar til klukkan fer að ganga miðnætti í kvöld og margir eyða allri þorláksmessunni í síðustu innkaupin fyrir jólin. Fótafúnir hlaupa menn milli búða og leita uppi eitthvað, bara eitthvað sem gæti hentað í jólapakkann. Síðan ég man eftir mér hefur Þorláksmessan samt verið tiltölulega rólegur dagur. Laus við stress og hamagang og frekar umvafin einhverjum töfraljóma og eftirvæntingu, ekki síður en aðfangadagur. Ég elst upp í sveit þar sem jólainnkaupin voru afgreidd í einni bæjarferð viku fyrir jól því ekki var að treysta á veður eða færð í afskekktum sveitum. Allar búrhillur voru því fylltar og ekki farið aftur í kaupstað fyrr en vel var liðið á nýtt ár. Verslun var því ekki streituvaldur á þorláksmessu. Venjan var að hengja upp jólaskrautið á þorláksmessu. Heimatilbúnir músastigar og litríkar seríur rötuðu í glugga og á veggi, jólatréð var sótt út í brekkuna og fengu ég og litla systir mín jafnan það hlutverk að velja tré. Sú hefð hefur haldist nokkuð óslitið þó við séum báðar komnar yfir þrítugt. Hangikjötið kraumaði í pottunum svo allt húsið ilmaði af jólum og laufabrauðið var stundum skorið út þennan dag. Frameftir kvöldi ómuðu jólakveðjurnar í útvarpinu meðan síðustu verkin voru kláruð, konfektskálin stóð á borðinu og tæmdist í rólegheitunum. Ég hef stundum velt því fyrir mér hvort það geti verið að jólastressið svokallaða sé sjálfskapað. Að við séum einfaldlega of góðu vön. Tilhnegingin til að geyma hlutina fram á síðustu stundu sé tilkomin vegna þess að tíminn til að versla er svona rúmur og við reiknum með því að geta reddað öllum sköpuðum hlutum rétt fyrir jól. Hvað gera þeir sem þurfa að vinna í verslununum fram á síðustu stund? Jólin í ár verða um margt öðruvísi en undanfarin jól. Jólagjafirnar verða færri undir trénu á mörgum heimilum og jafnvel eitthvað minni í sniðum. Það er ekkert verra. Innst inni eru margir fegnir því að hafa gilda ástæðu fyrir að kúpla sig út úr neyslubrjálæðinu með gilda ástæðu að baki. Við skulum njóta dagsins. Á morgun koma gleðileg jól. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir Skoðun Siðlaus markaðsvæðing í heilbrigðisþjónustu Davíð Aron Routley Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun Hvað er mikilvægara en frelsið til að velja eigin lífslok? Ingrid Kuhlman Skoðun
Þorkláksmessa er loksins runnin upp. Hjá sumum kannski allt of snemma því hið vel þekkta jólastress rís gjarnan hæst í dag. Verslanir eru opnar þar til klukkan fer að ganga miðnætti í kvöld og margir eyða allri þorláksmessunni í síðustu innkaupin fyrir jólin. Fótafúnir hlaupa menn milli búða og leita uppi eitthvað, bara eitthvað sem gæti hentað í jólapakkann. Síðan ég man eftir mér hefur Þorláksmessan samt verið tiltölulega rólegur dagur. Laus við stress og hamagang og frekar umvafin einhverjum töfraljóma og eftirvæntingu, ekki síður en aðfangadagur. Ég elst upp í sveit þar sem jólainnkaupin voru afgreidd í einni bæjarferð viku fyrir jól því ekki var að treysta á veður eða færð í afskekktum sveitum. Allar búrhillur voru því fylltar og ekki farið aftur í kaupstað fyrr en vel var liðið á nýtt ár. Verslun var því ekki streituvaldur á þorláksmessu. Venjan var að hengja upp jólaskrautið á þorláksmessu. Heimatilbúnir músastigar og litríkar seríur rötuðu í glugga og á veggi, jólatréð var sótt út í brekkuna og fengu ég og litla systir mín jafnan það hlutverk að velja tré. Sú hefð hefur haldist nokkuð óslitið þó við séum báðar komnar yfir þrítugt. Hangikjötið kraumaði í pottunum svo allt húsið ilmaði af jólum og laufabrauðið var stundum skorið út þennan dag. Frameftir kvöldi ómuðu jólakveðjurnar í útvarpinu meðan síðustu verkin voru kláruð, konfektskálin stóð á borðinu og tæmdist í rólegheitunum. Ég hef stundum velt því fyrir mér hvort það geti verið að jólastressið svokallaða sé sjálfskapað. Að við séum einfaldlega of góðu vön. Tilhnegingin til að geyma hlutina fram á síðustu stundu sé tilkomin vegna þess að tíminn til að versla er svona rúmur og við reiknum með því að geta reddað öllum sköpuðum hlutum rétt fyrir jól. Hvað gera þeir sem þurfa að vinna í verslununum fram á síðustu stund? Jólin í ár verða um margt öðruvísi en undanfarin jól. Jólagjafirnar verða færri undir trénu á mörgum heimilum og jafnvel eitthvað minni í sniðum. Það er ekkert verra. Innst inni eru margir fegnir því að hafa gilda ástæðu fyrir að kúpla sig út úr neyslubrjálæðinu með gilda ástæðu að baki. Við skulum njóta dagsins. Á morgun koma gleðileg jól.
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun