Fátækt er raunveruleiki á Íslandi 28. desember 2006 05:00 Aðventan er liðin og jólahátíðin sjálf komin og farin. Eitt af föstum fréttaefnum jólaföstunnar eru tíðindi af fjárstuðningi og matargjöfum Mæðrastyrksnefndar, Hjálparstarfs kirkjunnar og Fjölskylduhjálpar Íslands til fátækra Íslendinga. Vissulega er hér um fréttaefni að ræða, að hér á landi hagsældar og velmegunar skuli vera allstór hópur fólks sem ekki á annars úrkosta en að þiggja matargjafir fyrir jólin. Á jólaföstunni var einnig birt skýrsla forsætisráðherra um fátækt barna á Íslandi og hag þeirra. Í þeirri skýrslu kom fram að nærri 5.000 börn á Íslandi, eða meira en sex prósent íslenskra barna, búa við við fátækt. Vitanlega var tilviljun að skýrslan kom fram á fyrrihluta jólaföstu, skömmu áður en flutningur hinna árlegu frétta af aðstoð félagasamtaka við fátækt fólk í tilefni jóla hófst. Staðreynd er að allmargir Íslendingar, börn og fullorðnir, búa við fátækt árið um kring. Þetta er sem betur fer ekki mikill fjöldi fólks en þó allt of stór hópur og skammarlega stór hjá þjóð sem telst meðal ríkustu þjóða heims. Af þessum hópi eru sjaldan fluttar fréttir hinar fimmtíu vikur ársins og þorri Íslendinga hefur litla hugmynd um aðstæður fólksins. Það er nefnilega ekki bara sárt að vera fátækur á jólum. Það er alltaf sárt að vera fátækur, hvar sem er og hvenær sem er. Horfast verður í augu við að fátækt verður áreiðanlega aldrei útrýmt algerlega. Þeir verða alltaf til sem af einhverjum ástæðum búa við fátækt um lengri eða skemmri tíma. Hitt er annað að hjá ríkustu þjóð heims er óviðunandi að fullvinnandi fólk hafi svo lág laun að það geti ekki framfleytt fjölskyldum sínum. Einnig að þeir sem vegna sjúkdóma eða slysa geta ekki tekið þátt í atvinnulífinu þurfi að lifa undir fátæktarmörkum, eða aldraðir sem þurfa að framfleyta sér á tryggingabótum einum saman. Alvarlegast er þó að svo stór hópur barna búi við fátækt á Íslandi, að velferðarkerfi landsins skuli ekki nýtast betur en raun ber vitni til að bæta kjör þeirra sem eiga að erfa landið. Það er tilgangslaust að karpa um það hvað sé fátækt og hvað ekki fátækt. Meðan hér vex úr grasi hópur barna sem ekki hefur tækifæri til að sækja sér menntun að loknu grunnskólanámi og ekki getur tekið þátt í tómstundastarfi utan skóla er ljóst að grundvallarþættir í velferðarsamfélaginu eru ekki í lagi. Í skýrslu forsætisráðherra kemur fram að skatta- og bótakerfið bæti umtalsvert hag þeirra sem minnst hafa milli handanna. Sú grundvallarhugsun að einmitt þetta sé einn megintilgangur skatta- og bótakerfis má ekki fara forgörðum. Það er ekki nóg að gefa fátæktinni gaum tvær vikur á ári, á jólaföstu. Fátækt á Íslandi verður að uppræta og til þess að það geti orðið þarf að gefa henni gaum allar fimmtíu og tvær vikur ársins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Steinunn Stefánsdóttir Mest lesið Er sjávarútvegur einkamál kvótakónga? Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísland er ekki stjórntækt með verðtryggingu? Örn Karlsson Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Ó Palestína Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Að þora að stíga skref Magnús Þór Jónsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun
Aðventan er liðin og jólahátíðin sjálf komin og farin. Eitt af föstum fréttaefnum jólaföstunnar eru tíðindi af fjárstuðningi og matargjöfum Mæðrastyrksnefndar, Hjálparstarfs kirkjunnar og Fjölskylduhjálpar Íslands til fátækra Íslendinga. Vissulega er hér um fréttaefni að ræða, að hér á landi hagsældar og velmegunar skuli vera allstór hópur fólks sem ekki á annars úrkosta en að þiggja matargjafir fyrir jólin. Á jólaföstunni var einnig birt skýrsla forsætisráðherra um fátækt barna á Íslandi og hag þeirra. Í þeirri skýrslu kom fram að nærri 5.000 börn á Íslandi, eða meira en sex prósent íslenskra barna, búa við við fátækt. Vitanlega var tilviljun að skýrslan kom fram á fyrrihluta jólaföstu, skömmu áður en flutningur hinna árlegu frétta af aðstoð félagasamtaka við fátækt fólk í tilefni jóla hófst. Staðreynd er að allmargir Íslendingar, börn og fullorðnir, búa við fátækt árið um kring. Þetta er sem betur fer ekki mikill fjöldi fólks en þó allt of stór hópur og skammarlega stór hjá þjóð sem telst meðal ríkustu þjóða heims. Af þessum hópi eru sjaldan fluttar fréttir hinar fimmtíu vikur ársins og þorri Íslendinga hefur litla hugmynd um aðstæður fólksins. Það er nefnilega ekki bara sárt að vera fátækur á jólum. Það er alltaf sárt að vera fátækur, hvar sem er og hvenær sem er. Horfast verður í augu við að fátækt verður áreiðanlega aldrei útrýmt algerlega. Þeir verða alltaf til sem af einhverjum ástæðum búa við fátækt um lengri eða skemmri tíma. Hitt er annað að hjá ríkustu þjóð heims er óviðunandi að fullvinnandi fólk hafi svo lág laun að það geti ekki framfleytt fjölskyldum sínum. Einnig að þeir sem vegna sjúkdóma eða slysa geta ekki tekið þátt í atvinnulífinu þurfi að lifa undir fátæktarmörkum, eða aldraðir sem þurfa að framfleyta sér á tryggingabótum einum saman. Alvarlegast er þó að svo stór hópur barna búi við fátækt á Íslandi, að velferðarkerfi landsins skuli ekki nýtast betur en raun ber vitni til að bæta kjör þeirra sem eiga að erfa landið. Það er tilgangslaust að karpa um það hvað sé fátækt og hvað ekki fátækt. Meðan hér vex úr grasi hópur barna sem ekki hefur tækifæri til að sækja sér menntun að loknu grunnskólanámi og ekki getur tekið þátt í tómstundastarfi utan skóla er ljóst að grundvallarþættir í velferðarsamfélaginu eru ekki í lagi. Í skýrslu forsætisráðherra kemur fram að skatta- og bótakerfið bæti umtalsvert hag þeirra sem minnst hafa milli handanna. Sú grundvallarhugsun að einmitt þetta sé einn megintilgangur skatta- og bótakerfis má ekki fara forgörðum. Það er ekki nóg að gefa fátæktinni gaum tvær vikur á ári, á jólaföstu. Fátækt á Íslandi verður að uppræta og til þess að það geti orðið þarf að gefa henni gaum allar fimmtíu og tvær vikur ársins.
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun