Klæðaleysi keisarans Hjörtur J. Guðmundsson skrifar 18. júlí 2024 10:31 Hvar væri maður ef ekki væri fyrir menn eins og Ole Anton Bieltvedt sem veitir manni hvert tilefnið á fætur öðru til þess að stinga niður penna og fjalla um Evrópumálin. Málaflokk sem varðar mikilvæga hagsmuni okkar enda snýst hann fyrst og fremst um það hvort við förum áfram með valdið yfir okkar eigin málum eða framseljum það til Evrópusambandsins þar sem vægi okkar færi einkum eftir íbúafjölda landsins. Málflutning Oles til þessa hef ég ítrekað hrakið, og einkum með gögnum Evrópusambandsins sjálfs, en mér er ljúft og skylt að halda því áfram á meðan tilefni gefast. Ekki þó hans vegna, enda ljóst af framgöngu hans að hann tekur ekki mark á rökum sem henta honum ekki, ekki einu sinni þó þau komi frá sambandinu, heldur vegna annarra sem taka rökum og hafa áhuga á því að kynna sér staðreyndir málsins. Viðbrögð Oles hafa verið þau að birta í sífellu efni sem þegar hefur verið svarað og hrakið. Mögulega telur hann að birti hann það nógu oft fari fólk að halda að um sannleika sé að ræða. Ég skil fyrir vikið afskaplega vel að Ole skuli taka það óstinnt upp að ég skulu leyfa mér, svo notað sé orðalag hans, að vekja athygli fólks á því að keisarinn sé klæðalaus. Ég get hins vegar illa borið ábyrgð á klæðaleysi hans. Þetta yrði svonefnt „sæti við borðið“ Telja má nánast á fingrum annarrar handar þá málaflokka sem einróma samþykki, stundum kallað neitunarvald, á enn við um þegar teknar eru ákvarðanir í ráðherraráði Evrópusambandsins. Hér áður var það reglan en heyrir nú til undantekninga. Þar á meðal eru til dæmis hvorki sjávarútvegs- né orkumál sem skipta okkur miklu. Þetta hefur eðli málsins samkvæmt komið sér verst fyrir fámennustu ríki sambandsins. Kæmi til inngöngu í Evrópusambandið fengi Ísland sex þingmenn á þing þess af 720 sem er sambærilegt við það að hafa einungis hálfan þingmann á Alþingi. Staðan yrði tíu sinnum verri innan ráðherraráðs sambandsins þar sem vægi landsins yrði allajafna 0,08% eða á við 5% hlutdeild í alþingismanni. Til að mynda nýtist reiknivél á vefsíðu ráðsins sjálfs ágætlega í slíkum útreikningum. Þetta yrði „sætið við borðið“. Hvað framkvæmdastjórn Evrópusambandsins varðar eiga ríki þess ekki eiginlega fulltrúa í henni enda er þeim sem þar sitja óheimilt samkvæmt Lissabon-sáttmálanum, grunnlöggjöf þess, að ganga erinda heimalanda sinna. Þeir eru einfaldlega embættismenn sambandsins. Varðandi forseta þings Evrópusambandsins, sem Ole nefnir, er hann ekki fulltrúi heimalands síns heldur þingflokksins sem hann tilheyrir innan þingsins. Skilyrði en ekki samningsmarkmið Vægi ríkja Evrópusambandsins verður eðli málsins samkvæmt ekki samið um við einstök umsóknarríki enda um að ræða heildarfyrirkomulag sem nær til allra ríkja þess. Seint yrði samþykkt af ríkjum sambandsins að allt annar mælikvarði gilti um Ísland í þeim efnum en þau sjálf. Hitt er annað mál að jafnvel þó vægi landsins yrði margfalt á við íbúafjöldann dygði það skammt enda yrðum við langfámennsta ríkið innan þess. Ég hef vísað til ýmissra gagna frá Evrópusambandinu, þar á meðal bæklings sem það hefur gefið út til útskýringar á umsóknarferlinu og viðræðuramma sambandsins vegna umsóknar Íslands á sínum tíma en fullt efnislegt samræmi er þar á milli. Ole hefur haldið því fram án rökstuðnings að þar sé einungis um samningsmarkmið Evrópusambandsins að ræða. Það samrýmist hins vegar engan veginn gögnum þess. Til að mynda voru viðræðurnar vegna umsóknar Íslands samþykktar af ráðherraráði Evrópusambandsins sumarið 2010 á þeim forsendum að þær færu fram innan viðræðurammans og að landið uppfyllti þau skilyrði sem þar væri kveðið á um. Viðræður við Tyrkland, sem Ole nefnir, hafa tekið langan tíma fyrst og fremst vegna þess að Tyrkir hafa ekki uppfyllt skilyrði sambandsins sem bundin eru í regluverk þess. Semjum okkur ekki frá yfirstjórn ESB Varanlegar undanþágur frá regluverki Evrópusambandsins og yfirstjórn þess eru ekki og hafa ekki verið í boði þegar umsóknarríki eiga í hlut. Dæmin sem Ole hefur nefnt í tilfelli umsóknarríkja og eiga erindi við veruleikann eru í öllum tilfellum sérstakar aðlagaðnir sem Ole kýs að kalla sérlausnir en þær verða að rúmast inna regluverks sambandsins og breyttu enn fremur engu um það að við færum undir vald þess. Fram kemur þannig í viðræðuramma Evrópusambandsins að Ísland yrði taka yrði upp allt regluverk þess og að sérstakar aðlaganir yrðu að rúmast innan ramma regluverksins sem fyrr segir. Þá yrði tímabundin aðlögun að því að vera „takmörkuð að tíma og umfangi“ og væri einungis í boði í undantekningartilfellum. Í öllum tilfellum mætti slíkt hvorki fela í sér breytingar á reglum sambandsins né stefnumörkun þess. Deginum ljósara er þannig að sérstakar aðlaganir væru engan veginn til þess fallnar að tryggja hagsmuni okkar Íslendinga kæmi til þess að Ísland gengi í Evrópusambandið á einhverjum tímapunkti í framtíðinni enda þyrftu þær að rúmast innan regluverks sambandsins sem fyrr segir og breyttu engu um það að við færum undir vald þess. Það er einfaldlega ekki í boði að semja sig frá yfirstjórn Evrópusambandsins. „Vitanlega er ESB ekki lokaður pakki“ Fyrir liggur einfaldlega í öllum meginatriðum hvað innganga í Evrópusambandið hefði í för með sér. Líkt og Uffe Ellemann-Jensen heitinn, fyrrverandi utanríkisráðherra Danmerkur og mikill hvatamaður þess að Ísland gengi í sambandið, orðaði það um árið: „Vitanlega er Evrópusambandið ekki lokaður pakki. Þið vitið hvað þið væruð að fara út í. Og ef þið eruð ekki reiðubúin til þess, haldið ykkur þá fyrir utan sambandið.“ Hið sama á til að mynda við um Olli Rehn, þáverandi stækkunarstjóra Evrópusambandsins, þegar hann var inntur eftir því haustið 2009 hvort spil sambandsins yrðu loks lögð á borðið og upplýst hvað væri í boði eftir að sótt hafði verið um inngöngu í það: „Ef ég nota myndlíkingu þína þá eru spil Evrópusambandsins þegar á borðinu, fyrir allra augum. Það er að segja regluverk sambandsins og meginreglur þess.“ Ég hef fullan skilning á því að það þvælist fyrir Ole að svara skrifum mínum efnislega. Ekki sízt í ljósi þess að þau byggja einkum á gögnum frá Evrópusambandinu sjálfu og ummælum forystumanna þess. Telji hann hins vegar að ekkert sé að marka upplýsingar frá sambandinu geta það ekki beinlínis talizt meðmæli með inngöngu í það. Eðlilega vaknar þá sú spurning hvað fleira sé ómarktækt sem þaðan kemur? Höfundur er sagnfræðingur og alþjóðastjórnmálafræðingur (MA í alþjóðasamskiptum með áherzlu á Evrópufræði og öryggis- og varnarmál). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hjörtur J. Guðmundsson Evrópusambandið Mest lesið Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason Skoðun POTS er ekki tískubylgja Hanna Birna Valdimarsdóttir,Hugrún Vignisdóttir Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Ægir Örn Arnarson Skoðun Smábátar eru framtíðin, segir David Attenborough Kjartan Sveinsson Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir Skoðun Sigurður Ingi í mikilli mótsögn við sjálfan sig! Magnús Guðmundsson Skoðun Orðskrípið sem bjarga á veiðigjaldinu Ólafur Adolfsson Skoðun Yfirgnæfandi meirihluti vill þjóðaratkvæði Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Skoðun Skoðun Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason skrifar Skoðun POTS er ekki tískubylgja Hanna Birna Valdimarsdóttir,Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson skrifar Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Ægir Örn Arnarson skrifar Skoðun Loftslagsaðgerðir eru forsenda velsældar til framtíðar – ekki valkostur: Svargrein við niðurstöðum rannsóknar sem kynnt var á Velsældarþingi í gær Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Afsökunarbeiðni til fyrri kynslóða – og þeirra sem erfa munu landið Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun 75 ár af evrópskri samheldni og samvinnu Clara Ganslandt skrifar Skoðun Sigurður Ingi í mikilli mótsögn við sjálfan sig! Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Vetrarvirkjanir Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Yfirgnæfandi meirihluti vill þjóðaratkvæði Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Smábátar eru framtíðin, segir David Attenborough Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda mun skila sér í bættum innviðum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley skrifar Skoðun Börn innan seilingar Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hvers konar Evrópuríki viljum við vera? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Orðskrípið sem bjarga á veiðigjaldinu Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli tvö: Eiskrandi kröfur Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Palestína er að verja sig, ekki öfugt Stefán Guðbrandsson skrifar Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson skrifar Skoðun Lýðræði á ystu nöf: Hver er afstaða unga fólksins? Jonas Hammer skrifar Skoðun Hvað ef ég hjóla bara í vinnuna? Eiríkur Búi Halldórsson skrifar Skoðun Litlu ljósin á Gaza Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Fjármagna áfram hernað Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson skrifar Skoðun Fasteignaviðskipti – tímabært að endurskoða leikreglurnar? Hlynur Júlísson skrifar Sjá meira
Hvar væri maður ef ekki væri fyrir menn eins og Ole Anton Bieltvedt sem veitir manni hvert tilefnið á fætur öðru til þess að stinga niður penna og fjalla um Evrópumálin. Málaflokk sem varðar mikilvæga hagsmuni okkar enda snýst hann fyrst og fremst um það hvort við förum áfram með valdið yfir okkar eigin málum eða framseljum það til Evrópusambandsins þar sem vægi okkar færi einkum eftir íbúafjölda landsins. Málflutning Oles til þessa hef ég ítrekað hrakið, og einkum með gögnum Evrópusambandsins sjálfs, en mér er ljúft og skylt að halda því áfram á meðan tilefni gefast. Ekki þó hans vegna, enda ljóst af framgöngu hans að hann tekur ekki mark á rökum sem henta honum ekki, ekki einu sinni þó þau komi frá sambandinu, heldur vegna annarra sem taka rökum og hafa áhuga á því að kynna sér staðreyndir málsins. Viðbrögð Oles hafa verið þau að birta í sífellu efni sem þegar hefur verið svarað og hrakið. Mögulega telur hann að birti hann það nógu oft fari fólk að halda að um sannleika sé að ræða. Ég skil fyrir vikið afskaplega vel að Ole skuli taka það óstinnt upp að ég skulu leyfa mér, svo notað sé orðalag hans, að vekja athygli fólks á því að keisarinn sé klæðalaus. Ég get hins vegar illa borið ábyrgð á klæðaleysi hans. Þetta yrði svonefnt „sæti við borðið“ Telja má nánast á fingrum annarrar handar þá málaflokka sem einróma samþykki, stundum kallað neitunarvald, á enn við um þegar teknar eru ákvarðanir í ráðherraráði Evrópusambandsins. Hér áður var það reglan en heyrir nú til undantekninga. Þar á meðal eru til dæmis hvorki sjávarútvegs- né orkumál sem skipta okkur miklu. Þetta hefur eðli málsins samkvæmt komið sér verst fyrir fámennustu ríki sambandsins. Kæmi til inngöngu í Evrópusambandið fengi Ísland sex þingmenn á þing þess af 720 sem er sambærilegt við það að hafa einungis hálfan þingmann á Alþingi. Staðan yrði tíu sinnum verri innan ráðherraráðs sambandsins þar sem vægi landsins yrði allajafna 0,08% eða á við 5% hlutdeild í alþingismanni. Til að mynda nýtist reiknivél á vefsíðu ráðsins sjálfs ágætlega í slíkum útreikningum. Þetta yrði „sætið við borðið“. Hvað framkvæmdastjórn Evrópusambandsins varðar eiga ríki þess ekki eiginlega fulltrúa í henni enda er þeim sem þar sitja óheimilt samkvæmt Lissabon-sáttmálanum, grunnlöggjöf þess, að ganga erinda heimalanda sinna. Þeir eru einfaldlega embættismenn sambandsins. Varðandi forseta þings Evrópusambandsins, sem Ole nefnir, er hann ekki fulltrúi heimalands síns heldur þingflokksins sem hann tilheyrir innan þingsins. Skilyrði en ekki samningsmarkmið Vægi ríkja Evrópusambandsins verður eðli málsins samkvæmt ekki samið um við einstök umsóknarríki enda um að ræða heildarfyrirkomulag sem nær til allra ríkja þess. Seint yrði samþykkt af ríkjum sambandsins að allt annar mælikvarði gilti um Ísland í þeim efnum en þau sjálf. Hitt er annað mál að jafnvel þó vægi landsins yrði margfalt á við íbúafjöldann dygði það skammt enda yrðum við langfámennsta ríkið innan þess. Ég hef vísað til ýmissra gagna frá Evrópusambandinu, þar á meðal bæklings sem það hefur gefið út til útskýringar á umsóknarferlinu og viðræðuramma sambandsins vegna umsóknar Íslands á sínum tíma en fullt efnislegt samræmi er þar á milli. Ole hefur haldið því fram án rökstuðnings að þar sé einungis um samningsmarkmið Evrópusambandsins að ræða. Það samrýmist hins vegar engan veginn gögnum þess. Til að mynda voru viðræðurnar vegna umsóknar Íslands samþykktar af ráðherraráði Evrópusambandsins sumarið 2010 á þeim forsendum að þær færu fram innan viðræðurammans og að landið uppfyllti þau skilyrði sem þar væri kveðið á um. Viðræður við Tyrkland, sem Ole nefnir, hafa tekið langan tíma fyrst og fremst vegna þess að Tyrkir hafa ekki uppfyllt skilyrði sambandsins sem bundin eru í regluverk þess. Semjum okkur ekki frá yfirstjórn ESB Varanlegar undanþágur frá regluverki Evrópusambandsins og yfirstjórn þess eru ekki og hafa ekki verið í boði þegar umsóknarríki eiga í hlut. Dæmin sem Ole hefur nefnt í tilfelli umsóknarríkja og eiga erindi við veruleikann eru í öllum tilfellum sérstakar aðlagaðnir sem Ole kýs að kalla sérlausnir en þær verða að rúmast inna regluverks sambandsins og breyttu enn fremur engu um það að við færum undir vald þess. Fram kemur þannig í viðræðuramma Evrópusambandsins að Ísland yrði taka yrði upp allt regluverk þess og að sérstakar aðlaganir yrðu að rúmast innan ramma regluverksins sem fyrr segir. Þá yrði tímabundin aðlögun að því að vera „takmörkuð að tíma og umfangi“ og væri einungis í boði í undantekningartilfellum. Í öllum tilfellum mætti slíkt hvorki fela í sér breytingar á reglum sambandsins né stefnumörkun þess. Deginum ljósara er þannig að sérstakar aðlaganir væru engan veginn til þess fallnar að tryggja hagsmuni okkar Íslendinga kæmi til þess að Ísland gengi í Evrópusambandið á einhverjum tímapunkti í framtíðinni enda þyrftu þær að rúmast innan regluverks sambandsins sem fyrr segir og breyttu engu um það að við færum undir vald þess. Það er einfaldlega ekki í boði að semja sig frá yfirstjórn Evrópusambandsins. „Vitanlega er ESB ekki lokaður pakki“ Fyrir liggur einfaldlega í öllum meginatriðum hvað innganga í Evrópusambandið hefði í för með sér. Líkt og Uffe Ellemann-Jensen heitinn, fyrrverandi utanríkisráðherra Danmerkur og mikill hvatamaður þess að Ísland gengi í sambandið, orðaði það um árið: „Vitanlega er Evrópusambandið ekki lokaður pakki. Þið vitið hvað þið væruð að fara út í. Og ef þið eruð ekki reiðubúin til þess, haldið ykkur þá fyrir utan sambandið.“ Hið sama á til að mynda við um Olli Rehn, þáverandi stækkunarstjóra Evrópusambandsins, þegar hann var inntur eftir því haustið 2009 hvort spil sambandsins yrðu loks lögð á borðið og upplýst hvað væri í boði eftir að sótt hafði verið um inngöngu í það: „Ef ég nota myndlíkingu þína þá eru spil Evrópusambandsins þegar á borðinu, fyrir allra augum. Það er að segja regluverk sambandsins og meginreglur þess.“ Ég hef fullan skilning á því að það þvælist fyrir Ole að svara skrifum mínum efnislega. Ekki sízt í ljósi þess að þau byggja einkum á gögnum frá Evrópusambandinu sjálfu og ummælum forystumanna þess. Telji hann hins vegar að ekkert sé að marka upplýsingar frá sambandinu geta það ekki beinlínis talizt meðmæli með inngöngu í það. Eðlilega vaknar þá sú spurning hvað fleira sé ómarktækt sem þaðan kemur? Höfundur er sagnfræðingur og alþjóðastjórnmálafræðingur (MA í alþjóðasamskiptum með áherzlu á Evrópufræði og öryggis- og varnarmál).
Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason Skoðun
Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson Skoðun
Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason skrifar
Skoðun Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson skrifar
Skoðun Loftslagsaðgerðir eru forsenda velsældar til framtíðar – ekki valkostur: Svargrein við niðurstöðum rannsóknar sem kynnt var á Velsældarþingi í gær Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar
Skoðun Afsökunarbeiðni til fyrri kynslóða – og þeirra sem erfa munu landið Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley skrifar
Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar
Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar
Til hvers þá að segja satt? Pólitískt baktjaldamakk og upplýsingafölsun í Suðurnesjabæ Ari Gylfason Skoðun
Er niðurstaðan einstök? Ársreikningur Hveragerðisbæjar 2024 Friðrik Sigurbjörnsson,Eyþór H. Ólafsson Skoðun
Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir Skoðun