„Við höfum verið bestu vinkonur síðan í 8.bekk. Þá mættumst við í Fylkisgöllunum á ganginum í Árbæjarskóla og urðum strax vinkonur,“ segir Eyrún Anna Tryggvadóttir og Olga Helena Ólafsdóttir bætir við:
„Það var eins og við höfðum alltaf vitað að við myndum gera eitthvað saman í framtíðinni.“
Saman eiga Eyrún og Olga verslunina Von sem stofnuð var árið 2017. Það árið gáfu þær stöllur út bókina Minningar, en það er dagbók fyrir foreldra að skrá fallegar minningar um fyrsta æviár barna.
Allt hófst þetta með hugmynd sem fæddist í fæðingarorlofi þeirra beggja en báðar eiga þær fimm ára syni og eins á Olga þriggja ára dóttur.
Krafturinn alveg ótrúlegur
Eyrún og Olga æfðu báðar fótbolta þegar þær voru í Árbæjarskólanum. Þaðan lá leiðin síðan í Menntaskólann við Sund (MS).
Í MS voru þær vinkonurnar mjög virkar í mörgu. Til dæmis í félagslífinu, stýrðu ritnefndum, voru í skemmtinefnd og í ferðaráði.
Við sáum þarna að við unnum ótrúlega vel saman. Höfum svipaða sýn, vinnukraft, metnað og orku.
Við höfum oft lýst því þannig að við þurfum ekki kaffi þegar við tvær vinnum saman, krafturinn sem við gefum hvor annarri er ótrúlegur,“
segir Eyrún.
Önnur í lögfræði, hin í markaðsfræði
Eftir stúdent fór Olga í Lögfræði í Háskólanum í Reykjavík en Eyrún í viðskiptafræði. Eyrún fór síðan í meistaranám í markaðsfræði til Barcelona en Olga hóf meistaranám í lögfræði í HR.
Stuttu eftir að Eyrún kemur frá Barcelona eignumst við báðar stráka í lok árs 2016 með tveggja mánaða bili.
Þarna voru tvær bestu vinkonur, önnur viðskiptafræðingur, hin lögfræðingur, báðar í fæðingarorlofi og með metnaðinn til að gera eitthvað saman,“
segir Olga og bætir við:
„Við hugsuðum mikið hvað tæki við eftir fæðingarorlofið.“
Eitt sinn voru þær í verslunarleiðangri saman að leita af fallegri bók til að skrásetja minningar og fleira frá þessu fyrsta æviári syni þeirra.
En aldrei fundu þær bók sem þær voru nægilega ánægðar með.
Úr varð að þær fóru sjálfar að kanna málið. Skoða og rannsaka hvað væri til, hvert úrvalið væri fyrir foreldra sem vildu skrásetja svona minningar.
Eftir dágóða leit og rannsóknarvinnu, ákváðu þær stöllur að búa bara til sína eigin bók.
„Við fórum heim opnuðum tölvuna og byrjuðum að skrifa,“ segir Eyrún.
Að bókinni unnu þær í um eitt ár en í lok árs 2017 var hún loksins gefin út undir nafninu Minningar.
Það var því í raun þessi bókaútgáfa sem varð til þess að þær stofnuðu verslunina Von.
„Síðan bókin kom út höfum við bætt við mörgum æðislegum vörumerkjum, fatnaði úr lífrænni bómull, viðarleikföngum og fleiri barnavörum. Í dag erum við í fallegu verslunarrými í Ármúla 40 aðeins 4 árum seinna.“
Að fara í rekstur er stórt verkefni
Eyrún og Olga segir það frábæran stað að vera á, að geta unnið við það sem þú hefur ástríðu fyrir, verið að vinna fyrir sjálfan þig og um leið að skapa atvinnutækifæri fyrir aðra.
Í rekstrinum upplifa þær frelsið til að vera skapandi, halda áfram að vaxa og dafna og leggja sig mikið fram við að vera alltaf að læra eitthvað nýtt og bæta við sig nýrri þekkingu.
Þá sé það líka frábær tilfinning að fá myndir frá viðskiptavinum Vonar af börnunum þeirra vera að leika sér með leikföng frá Von eða klæðast fatnaði frá versluninni.
„Margir viðskiptavinir sem hafa fylgt okkur frá upphafi og erum við ótrúlega þakklátar fyrir þann frábæran og traustan kúnnahóp sem hafa fylgt okkur frá byrjun og fer vaxandi ár eftir ár,“ segir Olga.
Að fara í svona rekstur er hins vegar stórt og krefjandi verkefni.
„Ég held að það sé misskilningur hjá mörgum að það að vera í eigin rekstri gefi þér meiri frítíma, að þú getir unnið minna og grætt meira. Hið rétta er að þegar þú ferð í rekstur þarft þú að vera tilbúinn að vinna á öllum stundum, alla daga, allt árið og verið launalaus jafnvel i nokkur ár til að byrja með,“ segir Eyrún.
Þannig var það allt þar til í fyrra að báðar voru þær sjálfar í öðrum störfum, samhliða því að reka vefverslunina.
Að koma rekstrinum á þann stað að geta staðið undir störfum og launagreiðslum starfsfólks, er hins vegar langt frá því að vera eins einfalt og margir halda.
Þó hefur gengið vel.
„Fyrirtækið hefur vaxið stanslaust síðan fyrsta bókasendingin kom til landsins og fór allur peningur beint í fyrirtækið fyrstu árin,“ segir Eyrún.
Þegar fyrsta bókasendingin kom úr framleiðslu voru þær vinkonur búnar að selja fyrir kostnaðinum fyrirfram.
Þessi forsala tryggði að frá upphafi hafa þær aldrei þurft á fjármögnun að halda annars staðar frá.
„En án utanaðkomandi fjármagns tekur auðvitað líka lengri tíma að byggja upp fyrirtækið. En þetta hefur tekist því við byrjuðum með eina bók en erum núna með yfir 800 vörur frá 17 vörumerkjum,“ segir Olga.
„Nafnið Von kom allt í einu til okkar þegar við vorum að skrifa bókina. Við vildum eitthvað stutt orð, auðvelt að muna, gæti virkað í útlöndum og eitthvað sem lýsir börnum, upphafinu og voninni sem fylgir nýju lífi,“ segir Eyrún.
Vinkonur í rekstri
Eyrún og Olga upplifa það sem forréttindi að vera saman í rekstri og það sem vinkonur. Þær segja þó að auðvitað fylgi því bæði kostir og gallar, að vera vinkonur og vinna saman.
Kostirnir eru helst þeir að á milli okkar ríkir fullkomið traust, við getum alltaf stólað á hvor aðra, við þekkjum styrkleika hvort annarrar vel. Vinnudagarnir fljúga áfram og alltaf gaman að mæta í vinnuna,“ segir Eyrún og bætir við:
,,Það getur verið auðvelt að detta í að vilja vera með puttana í öllum smáatriðum tengt rekstrinum en þegar þú ert að vinna með manneskju sem þú treystir og er færari en þú á ákveðnum sviðum, þá skapar þú meiri tíma með að skipta niður verkefnum og getur gert betur á þeim sviðum þar sem þú ert sterkari.“
Gallarnir segja þær helst vera að aðskilja vinnu og vináttu.
„Við eigum til með að vinna á öllum stundum fyrir utan vinnu. Á hjólinu í ræktinni stofnum við nýjar vörur, í gufunni skipuleggjum við vaktaplanið og í vinkonu hittingum ræðum við oft nýjar tillögur og hugmyndir,“ segir Olga.
En voruð þið aldrei hræddar við það að fara í rekstur saman, verandi vinkonur?
Margir vöruðu okkur við að fara í rekstur með vinkonu. Er ekki oft sagt Vík skal milli vina, fjörður milli frænda…
En við værum ekki á þessum stað í dag ef það væri ekki út af metnaðnum og kraftinum sem við búum yfir saman,“
segir Eyrún.
Saman segja þær þó að þær séu sterkari en ella.
„Við erum alls ekki að reyna vera góðar í öllu, kunna allt, geta allt. Við erum mismundandi sterkar á ákveðnum sviðum og erum duglegar að skipta verkefnum á milli sem passa við okkar styrkleika. Það hefur skilað sér margfalt til baka,“ segir Olga.
