Fjárfestingakostir 10. nóvember 2017 07:00 Það er merkilegt hvernig mannleg málefni eru oft hliðsett á meðan malbik og steypa eru algildar einingar í umræðu um samfélagslega innviði og fjárfestingu í þeim. Við höfum búið til og fjármagnað deiliskipulög, umhverfismöt og hagrænar greiningar fyrir öll landsins mislægu gatnamót og hjólabrautir, en áætlanir um úrræði til þess að koma í veg fyrir að fólk með barnagirnd brjóti af sér er því miður ekki hægt að fjármagna. Af hverju leggjum við ekki sama kraft í að skipuleggja farsæld þegnanna og aðgengi þeirra að stofnbrautum? Af hverju eru forvarnir gegn ofbeldi alltaf tímabundin átaksverkefni á meðan það er lögbundið verkefni stjórnsýslustofnunar að hafa eftirlit með umferðaröryggi í hönnun og notkun vega? Eiga forvarnir og öryggi bara að vera hluti af mannvirkjagerð? Það eru meiriháttar fjárfestingatækifæri fyrir íslenskt samfélag fólgin í því að styðja við börn sem þurfa aðstoð við nám, félagsfærni eða vegna heimilisaðstæðna. Það eru ónýttar auðlindir í hugmyndum þeirra sem passa ekki inn í stöðluð mót samfélagsins. Þær er hægt að virkja með stuðningi og leiðbeiningum. Það eru nefnilega ekki bara persónulegir hagsmunir fólgnir í því að tryggja fjármagn og fagmennsku í stofnanir eins og barnavernd og menntakerfi. Það eru verulegir samfélagslegir hagsmunir til lengri tíma sem gætu minnkað útgjöld til þátta eins og réttar- og refsivörslukerfisins þegar til lengri tíma er litið. Áætlanir duga ekki einar. Það þarf líka peninga. Hugsanlega mætti nálgast útgjöld til velferðar- og menntamála sem fjárfestingu, en ekki kostnað. Væri hægt að ráðast í tímabundið átak til þess? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun
Það er merkilegt hvernig mannleg málefni eru oft hliðsett á meðan malbik og steypa eru algildar einingar í umræðu um samfélagslega innviði og fjárfestingu í þeim. Við höfum búið til og fjármagnað deiliskipulög, umhverfismöt og hagrænar greiningar fyrir öll landsins mislægu gatnamót og hjólabrautir, en áætlanir um úrræði til þess að koma í veg fyrir að fólk með barnagirnd brjóti af sér er því miður ekki hægt að fjármagna. Af hverju leggjum við ekki sama kraft í að skipuleggja farsæld þegnanna og aðgengi þeirra að stofnbrautum? Af hverju eru forvarnir gegn ofbeldi alltaf tímabundin átaksverkefni á meðan það er lögbundið verkefni stjórnsýslustofnunar að hafa eftirlit með umferðaröryggi í hönnun og notkun vega? Eiga forvarnir og öryggi bara að vera hluti af mannvirkjagerð? Það eru meiriháttar fjárfestingatækifæri fyrir íslenskt samfélag fólgin í því að styðja við börn sem þurfa aðstoð við nám, félagsfærni eða vegna heimilisaðstæðna. Það eru ónýttar auðlindir í hugmyndum þeirra sem passa ekki inn í stöðluð mót samfélagsins. Þær er hægt að virkja með stuðningi og leiðbeiningum. Það eru nefnilega ekki bara persónulegir hagsmunir fólgnir í því að tryggja fjármagn og fagmennsku í stofnanir eins og barnavernd og menntakerfi. Það eru verulegir samfélagslegir hagsmunir til lengri tíma sem gætu minnkað útgjöld til þátta eins og réttar- og refsivörslukerfisins þegar til lengri tíma er litið. Áætlanir duga ekki einar. Það þarf líka peninga. Hugsanlega mætti nálgast útgjöld til velferðar- og menntamála sem fjárfestingu, en ekki kostnað. Væri hægt að ráðast í tímabundið átak til þess?
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun