Fátækt er áráttueinkenni Bjarni Karlsson skrifar 5. apríl 2017 07:00 Það er eitthvað að gerast. Það er eins og þjóðarsálin horfi forviða í spegil og finni til klígju. Í síðustu viku varð netsprenging þegar Ástrós Rut Sigurðardóttir kom fram og útskýrði á mannamáli hvernig það er að vera krabbameinssjúkur Íslendingur. Mikael Torfason fær djúpvirka hlustun á þætti sína Fátækt fólk og nú er Þjóðleikhúsið að setja upp Álfahöllina eftir Þorleif Örn Arnarsson þar sem safnað verður saman 6.107 leikfangafígúrum; jafn mörgum og börnin eru sem lifa við skort á Íslandi. Á sama tíma og gamlar og nýjar bankafréttir staðfesta það sem við vissum, að við erum ginningarfífl gráðugra manna sem horfa á íslenskt samfélag sem hentuga rekstrareiningu fyrir sig, þá erum við að reyna að spyrja okkur alvöru spurninga eins og þessarar: Er fátækt óhjákvæmileg á Íslandi? Svar: Á meðan við trúum því að peningar og völd séu til þess að safna þeim þá er fátækt óhjákvæmileg. Á meðan söfnun er helsta vinnutilgáta okkar í glímunni við veruleikann munu peninga- og valdasjúklingar halda áfram að kjánast með okkur. Tilfinningin á bak við alla áráttuhegðun er einsemd. Fjársöfnunaráráttan sem við köllum kapítalisma er þar engin undantekning. Safnarinn er alltaf einn. Peningar eru tákn, tákn um efni og orku, og þeir eru tákn um traust til þess að miðla efni og orku. Þegar peningar lenda í höndum safnara er trúnaður rofinn, efni og orka tekin úr umferð og einsemdin tekur völdin, m.a. í formi fátæktar. Nú safna Þorleifur og félagar leikfangafígúrum og minna á fáránleika auðsöfnunar og barnafátæktar á Íslandi. Hverju safnar þú? „Þar sem fjársjóður þinn er, þar mun hjarta þitt vera,“ sagði meistarinn. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bjarni Karlsson Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Ef þetta er rétt – hvað er þá rangt? Anna Berg Samúelsdóttir Skoðun
Það er eitthvað að gerast. Það er eins og þjóðarsálin horfi forviða í spegil og finni til klígju. Í síðustu viku varð netsprenging þegar Ástrós Rut Sigurðardóttir kom fram og útskýrði á mannamáli hvernig það er að vera krabbameinssjúkur Íslendingur. Mikael Torfason fær djúpvirka hlustun á þætti sína Fátækt fólk og nú er Þjóðleikhúsið að setja upp Álfahöllina eftir Þorleif Örn Arnarsson þar sem safnað verður saman 6.107 leikfangafígúrum; jafn mörgum og börnin eru sem lifa við skort á Íslandi. Á sama tíma og gamlar og nýjar bankafréttir staðfesta það sem við vissum, að við erum ginningarfífl gráðugra manna sem horfa á íslenskt samfélag sem hentuga rekstrareiningu fyrir sig, þá erum við að reyna að spyrja okkur alvöru spurninga eins og þessarar: Er fátækt óhjákvæmileg á Íslandi? Svar: Á meðan við trúum því að peningar og völd séu til þess að safna þeim þá er fátækt óhjákvæmileg. Á meðan söfnun er helsta vinnutilgáta okkar í glímunni við veruleikann munu peninga- og valdasjúklingar halda áfram að kjánast með okkur. Tilfinningin á bak við alla áráttuhegðun er einsemd. Fjársöfnunaráráttan sem við köllum kapítalisma er þar engin undantekning. Safnarinn er alltaf einn. Peningar eru tákn, tákn um efni og orku, og þeir eru tákn um traust til þess að miðla efni og orku. Þegar peningar lenda í höndum safnara er trúnaður rofinn, efni og orka tekin úr umferð og einsemdin tekur völdin, m.a. í formi fátæktar. Nú safna Þorleifur og félagar leikfangafígúrum og minna á fáránleika auðsöfnunar og barnafátæktar á Íslandi. Hverju safnar þú? „Þar sem fjársjóður þinn er, þar mun hjarta þitt vera,“ sagði meistarinn. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.