Tilefnið var að fagna því að fimmtíu ár eru liðin um þessar mundir frá því fyrsti borpallurinn boraði í landgrunn Noregs. Þótt fyrsta borholan reyndist þurr sumarið 1966 fannst nægilegur olíuvottur í þeirri næstu til að olíufyrirtækin fylltust bjartsýni. Þetta markaði upphaf norska olíuiðnaðarins og leitin fór á fullt. Það var þó ekki fyrr en á borholu númer 38, þremur árum síðar, sem leitin skilaði tilskildum árangri og Ekofisk-olíulindin fannst. Norska þjóðin fékk tíðindin um jólin 1969, sem sumir vilja fremur telja upphaf ævintýrisins.
Hver olíulindin á fætur annarri fannst svo á áttunda og níunda áratugnum. Svo miklar urðu tekjurnar að norsk stjórnvöld sáu sig knúin til að tappa þeim út úr hagkerfinu og inn í sérstakan olíusjóð. Hann telur nú yfir 7.000 milljarða norskra króna, eða um 100 þúsund milljarða íslenskra króna. Sjóðnum er ætlað að tryggja að óbornar kynslóðir Norðmanna muni einnig njóta velferðar af olíunni eftir að olíulindirnar verða tæmdar.
Og ekki sér fyrir endann á ævintýrinu. Vinnslusvæði eins og Troll er talið hafa 70 ára líftíma. Þá eru enn að finnast nýjar olíulindir og verið að skipuleggja meiri olíuleit.
Þótt olíuverð sé ekki lengur í hæstu hæðum gera norsku fjárlögin ráð fyrir að olíu- og gasiðnaðurinn skili sem svarar 2.000 milljörðum íslenskra króna í skatt- og arðgreiðslur til ríkisins á næsta ári.
„Olíuiðnaðurinn er mikilvægasti þátturinn í fjármögnun velferðarríkisins. Hann verður áfram stærsti og mikilvægasti atvinnuvegur okkar, bæði hvað varðar störf, tekjur og verðmætasköpun í fyrirsjáanlegri framtíð,” segir olíumálaráðherrann Tord Lien.
Norsku sjónvarpsstöðvarnar sýndu frá heimsókn konungsins á borpallinn, hér má sjá frétt NRK og hér má sjá frétt TV-2.
