Hársár Berglind Pétursdóttir skrifar 16. febrúar 2015 07:00 Í æsku fór ég alltaf í klippingu með mömmu og þegar það var búið að blása og rúlla hana var klipptur þvertoppur á mig og mér hrósað fyrir þykkt hrosshársins sem guð blessaði mig með. Ég hélt áfram að fara í klippingu til sömu hárgreiðslukonu þegar ég varð stærri. Síðan fór hún í frí og hárgreiðsluveröld mín hrundi. Sú sem leysti hana af klippti í eyrað á mér. Sú næsta var kaffiandfúl. Ég prófaði nokkrar nýjar. En þær bara skildu mig ekki. Ég er léleg í rabbi um hversdaginn svo spjallið reyndist mér erfitt. Ertu í skóla? eða: Vá hvað hárið á þér er þurrt. Var hárið á þér skorið með hníf síðast? og svo framvegis. Uppgjafaraugun sem störðu í hársvörðinn á mér reyndust mér ofviða, ég var of meðvirk með þessum blessuðu konum. Ég ákvað að taka málin í mínar eigin hendur, fór í grínbúð og keypti bleikan lit í hárið. Það var upphafið að rússíbanareið sem kallast Hárgreiðsluleikur fyrir fullorðna. Hárið hefur verið ýmist bleikt, rautt, fjólublátt eða blátt á þessu tímabili og stundum marglitt. Fyrir ekki svo löngu sá ég svo mynd sem tekin var af hausnum á mér og ég fór að skellihlæja að þessum trúðshaus sem reyndist svo vera minn eiginn. Tár runnu niður kinnar trúðsins. Nú var nóg komið. Ég tók skref út úr þægindahring aflitunarefnis í pakka og pantaði tíma í klippingu. Ég vann mikla rannsóknarvinnu, skoðaði allar hárgreiðslustofur í Reykjavík sem ég fann á netinu og keyrði framhjá mörgum. Labbaði inn á nokkrar og bakkaði út þegar ég sá hryllingssvipinn á starfsfólkinu þegar það sá strýið á mér stingast inn um dyrnar. Að endingu fann ég stofu þar sem tók á móti mér stelpa sem sagðist vera til í að bjarga mér. Hún virtist fordómalaus. Pantaði tíma. Mætti og fékk kaffi. Hún renndi höndum gegnum hár mitt, festi puttana í nokkrum flækjuhnoðrum. ,,Vó, hefurðu verið að klippa þig sjálf eða?“ Ég starði á hana í speglinum. Ég ákvað að svara henni heiðarlega. Já. Só? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun
Í æsku fór ég alltaf í klippingu með mömmu og þegar það var búið að blása og rúlla hana var klipptur þvertoppur á mig og mér hrósað fyrir þykkt hrosshársins sem guð blessaði mig með. Ég hélt áfram að fara í klippingu til sömu hárgreiðslukonu þegar ég varð stærri. Síðan fór hún í frí og hárgreiðsluveröld mín hrundi. Sú sem leysti hana af klippti í eyrað á mér. Sú næsta var kaffiandfúl. Ég prófaði nokkrar nýjar. En þær bara skildu mig ekki. Ég er léleg í rabbi um hversdaginn svo spjallið reyndist mér erfitt. Ertu í skóla? eða: Vá hvað hárið á þér er þurrt. Var hárið á þér skorið með hníf síðast? og svo framvegis. Uppgjafaraugun sem störðu í hársvörðinn á mér reyndust mér ofviða, ég var of meðvirk með þessum blessuðu konum. Ég ákvað að taka málin í mínar eigin hendur, fór í grínbúð og keypti bleikan lit í hárið. Það var upphafið að rússíbanareið sem kallast Hárgreiðsluleikur fyrir fullorðna. Hárið hefur verið ýmist bleikt, rautt, fjólublátt eða blátt á þessu tímabili og stundum marglitt. Fyrir ekki svo löngu sá ég svo mynd sem tekin var af hausnum á mér og ég fór að skellihlæja að þessum trúðshaus sem reyndist svo vera minn eiginn. Tár runnu niður kinnar trúðsins. Nú var nóg komið. Ég tók skref út úr þægindahring aflitunarefnis í pakka og pantaði tíma í klippingu. Ég vann mikla rannsóknarvinnu, skoðaði allar hárgreiðslustofur í Reykjavík sem ég fann á netinu og keyrði framhjá mörgum. Labbaði inn á nokkrar og bakkaði út þegar ég sá hryllingssvipinn á starfsfólkinu þegar það sá strýið á mér stingast inn um dyrnar. Að endingu fann ég stofu þar sem tók á móti mér stelpa sem sagðist vera til í að bjarga mér. Hún virtist fordómalaus. Pantaði tíma. Mætti og fékk kaffi. Hún renndi höndum gegnum hár mitt, festi puttana í nokkrum flækjuhnoðrum. ,,Vó, hefurðu verið að klippa þig sjálf eða?“ Ég starði á hana í speglinum. Ég ákvað að svara henni heiðarlega. Já. Só?
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun