Laddi, Loki og Sigmundur Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 15. desember 2014 07:00 Í gær vaknaði Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, forsætisráðherra Íslands, og kíkti í svarta Nike-táfýluskóinn sinn úti í glugga þar sem kartafla blasti við honum. Já, Sigmundur er búinn að vera óþekkur og sveinki lætur engan komast upp með slíkt — ekki einu sinni ráðherra. Með malt og Mountain Dew í glasi fór hann á Facebook og sagði frá jólaballi með leikskólabörnum þar sem jólasveinar héldu uppi fjörinu. „Þegar kom að því að syngja Heims um ból urðu þeir bræður smeykir og Gluggagægir bað fólk að vakta gluggana og láta vita ef sæist til útsendara frá mannréttindaráði Reykjavíkurborgar,“ skrifaði Sigmundur og glotti yfir eigin fyndni. Þetta er ekki í fyrsta skipti sem drepfyndni forsætisráðherrann skemmtir okkur með óborganlegu skopskyni sínu á Facebook. Í október glensaði hann með hríðskotabyssumálið — þó síðhærðir trjáfaðmarar hafi ekki fattað djókið. Það er gott að Sigmundur skemmtir sér í embættinu og engu líkara en að sjálfur Laddi hafi tekið sér bólfestu í honum, að minnsta kosti þegar hann loggar sig inn á Facebook. Ef hann nær ekki endurkjöri getur hann kannski sótt um vinnu hjá DV við að skrifa fyrir Loka. Það er samt spurning hvort þetta sé viðeigandi fyrir forsætisráðherra, þó auðvitað þurfum við gárunga sem skoða samtímann í spéspegli. Væru ekki faglegri vinnubrögð að láta sprelligosa úti í bæ um brandarana? Eða bitra borgarfulltrúa sem fá ekki að vera með í neinu vegna þess að þeir höguðu sér illa. Þeir eru meira að segja með Sigmundi í flokki. Hann getur þá kannski sent þeim brandara sem eru ekki sæmandi ráðherra en mega síður fara til spillis. Ég stóð nefnilega í þeirri trú að það væri hagur forsætisráðherra og ríkisstjórnar hans að stuðla að sátt í samfélaginu. Eða að minnsta kosti að halda gagnrýnendum sínum „góðum“ svo hægt sé að ganga lengra í pólitískum fautaskap þegar þess þarf. Þið vitið — eiga inni smá viðskiptavild. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Ef þetta er rétt – hvað er þá rangt? Anna Berg Samúelsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun
Í gær vaknaði Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, forsætisráðherra Íslands, og kíkti í svarta Nike-táfýluskóinn sinn úti í glugga þar sem kartafla blasti við honum. Já, Sigmundur er búinn að vera óþekkur og sveinki lætur engan komast upp með slíkt — ekki einu sinni ráðherra. Með malt og Mountain Dew í glasi fór hann á Facebook og sagði frá jólaballi með leikskólabörnum þar sem jólasveinar héldu uppi fjörinu. „Þegar kom að því að syngja Heims um ból urðu þeir bræður smeykir og Gluggagægir bað fólk að vakta gluggana og láta vita ef sæist til útsendara frá mannréttindaráði Reykjavíkurborgar,“ skrifaði Sigmundur og glotti yfir eigin fyndni. Þetta er ekki í fyrsta skipti sem drepfyndni forsætisráðherrann skemmtir okkur með óborganlegu skopskyni sínu á Facebook. Í október glensaði hann með hríðskotabyssumálið — þó síðhærðir trjáfaðmarar hafi ekki fattað djókið. Það er gott að Sigmundur skemmtir sér í embættinu og engu líkara en að sjálfur Laddi hafi tekið sér bólfestu í honum, að minnsta kosti þegar hann loggar sig inn á Facebook. Ef hann nær ekki endurkjöri getur hann kannski sótt um vinnu hjá DV við að skrifa fyrir Loka. Það er samt spurning hvort þetta sé viðeigandi fyrir forsætisráðherra, þó auðvitað þurfum við gárunga sem skoða samtímann í spéspegli. Væru ekki faglegri vinnubrögð að láta sprelligosa úti í bæ um brandarana? Eða bitra borgarfulltrúa sem fá ekki að vera með í neinu vegna þess að þeir höguðu sér illa. Þeir eru meira að segja með Sigmundi í flokki. Hann getur þá kannski sent þeim brandara sem eru ekki sæmandi ráðherra en mega síður fara til spillis. Ég stóð nefnilega í þeirri trú að það væri hagur forsætisráðherra og ríkisstjórnar hans að stuðla að sátt í samfélaginu. Eða að minnsta kosti að halda gagnrýnendum sínum „góðum“ svo hægt sé að ganga lengra í pólitískum fautaskap þegar þess þarf. Þið vitið — eiga inni smá viðskiptavild.